Γράφει η Θάλεια Γκουζκούρη
Στα μέσα του 19ου αιώνα ο Βίκτωρ Ουγκώ έγραφε πως « Όποιος ανοίγει ένα σχολείο κλείνει μία φυλακή». Από τότε μέχρι σήμερα αυτά τα λόγια με τον τόσο απλό και συνάμα τόσο απαράμιλλα διατυπωμένο τρόπο με τον οποίο αναγνωρίζουν το μεγαλείο της εκπαίδευσης έχουν αγγίξει τις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλη την υφήλιο-όπου τέλος πάντων η παιδεία αναγνωρίζεται ως ύψιστο κοινωνικό αγαθό.Φαίνεται όμως πως τα εμπνευσμένα αυτά λόγια του Ουγκώ δεν κατόρθωσαν να αγγίξουν τις καρδιές των ιθυνόντων της κυβέρνησης της χώρας μας οι οποίοι σήμερα ημέρα Κυριακή -τυχαίο; Δε νομίζω - 13 Μάρτη του 2011, ανακοίνωσαν μέσω Δελτίου Τύπου τη συγχώνευση 1933 σχολικών μονάδων της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας μας σε 877-. πάντα βεβαίως, υποτίθεται, στο πλαίσιο της γενικότερης οικονομικής κρίσης και του οικονομικού «συμμαζέματος». Σκέφτηκαν άραγε την αναστάτωση και την ταλαιπωρία στην οποία υποβάλλουν έτσι χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες οι οποίοι αναγκάζονται πλέον να μετακινούνται καθημερινά; Σκέφτηκαν άραγε τα έξοδα των οδοιπορικών τα οποία αυτές οι μετακινήσεις συνεπάγονται; -για να αναφέρουμε την ελάχιστη από τις ανησυχίες που θα ’πρεπε να απασχολούν του ιθύνοντες.
Βεβαίως ο στόχος είναι σαφής : τμήματα των 30 μαθητών, σαρδελοκούτια δηλαδή γεγονός το οποίο σε συνδυασμό με την συχνά απαράδεκτη υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων μας καθιστά εξαιρετικά δύσκολο το έργο των εκπαιδευτικών και συνιστά καθοριστικό παράγοντα στην απόφαση επιλογής των ολιγομελών τμημάτων των φροντιστηρίων από τους μαθητές και τους γονείς τους.
Η υπουργός παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου διατείνεται πως « Πρώτα απ’ όλα ο μαθητής »- Προφανώς δεν αναφέρεται στους μαθητές και τις μαθήτριες των δημόσιων σχολείων .Βεβαίως η γιαγιά μου έλεγε: «Από πίτα που δεν τρως τι σε νοιάζει κι αν καεί;» Και υπ’ αυτό το πρίσμα γιατί άραγε να ενδιαφέρει στο ελάχιστο η συρρίκνωση της δημόσιας παιδείας την κυβέρνηση, τους εκπροσώπους όλων των πολιτικών χώρων, τους βουλευτές και τις βουλευτίνες μας εφόσον αυτοί είναι οι πρώτοι που το απαξιώνουν στέλνοντας τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία;
Διερωτώμαι όμως : Καλά, τα λόγια του Ουγκώ προφανώς δεν σας άγγιξαν. Δε σας αγγίζει όμως ούτε και η ευθύνη που φέρετε στην εν δυνάμει προοπτική των ελαφρώς παραφρασμένων λόγων του Ουγκώ, πως δηλαδή «Όπου κλείνει ένα σχολείο ανοίγει μία φυλακή»;
Θάλεια Γκουζκούρη
Καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας
