Μεταξύ Ολύμπου και Πιερίων: Δρόμος χαρά Θεού
Κινούμαστε μεταξύ θεών και μουσών, σε έναν από τους πιο ειδυλλιακούς και πιο φορτισμένους δρόμους που μπορεί να διατρέξει ο ταξιδιώτης. Ο Ολυμπος, ίσως το πιο γνωστό βουνό του πλανήτη, μπαίνει στα όνειρα εκατομμυρίων ανθρώπων που θέλουν να αντικρίσουν τις κορφές του. Και εμείς τις έχουμε μπροστά μας, στη «χρυσή» ώρα τους. Τότε που το λυκόφως συγκεντρώνει όλες τις δυνάμεις που του απέμειναν από την πάλη με τα πράγματα όλη την ημέρα, τα πιο ζεστά του χρώματα, πάνω τους, πάνω στο χιόνι που δεν λέει να λιώσει ακόμη.
Βρισκόμαστε στο δρόμο μεταξύ Ολύμπου και Πιερίων. Ξεκινήσαμε από την Κατερίνη, ακολουθώντας τις πινακίδες προς Ελασσόνα, και πιάσαμε την παλιά «εθνική οδό» που περνάει μέσα από τον οικισμό Σβορώνος και συνεχίζει στη σκιά του Ολύμπου αριστερά και των Πιερίων δεξιά, ξεφεύγοντας τακτικά από τον ίσιο δρόμο, προς τις πλαγιές των βουνών, για τις Ράχες και την Πέτρα, για το Ελατοχώρι, την Ανω Μηλιά ή το Καταφύγι, και συνεχίζει για τον Αγιο Δημήτριο, το Λιβάδι, τη Δολίχη και τον Κοκκινοπλό (Κοκκινοπυλό), σύνολο περίπου 70 χλμ. από την Κατερίνη.
