Η Κοινή Γεωργική Πολιτική-ΚΓΠ (Common Agricultural Policy-CAP) μετά το 2013, είναι η γέφυρα για την επίτευξη των στόχων της ΕΥΡΩΠΗ 2020 στον αγροτικό τομέα. Την οριστική της μορφή η ΚΓΠ θα πάρει τον Ιούνιο 2011, αφού συζητηθεί πολλές φορές (μέχρι σήμερα έχουν γίνει 4 συναντήσεις-συζητήσεις, η τελευταία στις 17/3/2011) με τους Υπουργούς Γεωργίας-Αγροτικής Ανάπτυξης. Στις 29 Μαρ 2011 πραγματοποιήθηκε συνάντηση-συζήτηση στο Πνευματικό Κέντρο Ράχης Πιερίας με θέμα: Κοινή Γεωργική Πολιτική, με πρωτοβουλία του κ. Δημήτριου Ντούρου (6977572386) προέδρου της Ομάδας Παραγωγών Κερασιών και της κας Κερασίας Παπούλια (6979191898) που ασχολείται με Ενεργούς Μικροοργανισμούς. Στην ενδιαφέρουσα συζήτηση ανάμεσα στους συμμετέχοντες επισημαίνεται η παρουσία και συμβολή στο διάλογο του κ. Δημήτρη Ρουκά (εκπροσώπου της Αντιπεριφερειάρχη Πιερίας κας Σ. Μαυρίδου), του κ. Α.Μάτζιου (Δημοτικού Συμβούλου) καθώς και των συμμετεχόντων Α. Φωτίου, Μ. Μουμουλέτσα, Α. Ταμάμα, Γ. Βελώνη, Δ. & Η. Κατσαμάγκα, Α., Γ., Χ., Π. & .Κ. Καρακούση, Ι. & Α. Κούρτη, Γ. Δημαλή, Λ. Πάτσιου, Σ. Καστόρη, Α. Μπιζιώτα, Α. Δίγκα, Ο. Κατσαμάγκα, Ν. Γιαννώτα με ερωταποκρίσεις και ταυτόχρονη άντληση στοιχείων. Μεταξύ άλλων ακουστήκαν: Αξίζει να ταυτοποιηθούν (με ονομασία περιοχής) τόσο τα κεράσια Ράχης όσο και οι ελιές Πιερίας (σκοτινιώτικη ποικιλία). Η Κοινή Γεωργική Πολιτική-ΚΓΠ προβλέπει για πρώτη φορά τον όρο ΕΝΕΡΓΟΣ ΑΓΡΟΤΗΣ. Η ΚΓΠ μετά το 2013 προβλέπει απ’ ευθείας ενισχύσεις (1ος Πυλώνας) μόνο για λόγους ιδιότητας (κοινωνικά, ενεργός αγρότης), για λόγους φροντίδας περιβάλλοντος, για ειδικές παραγωγές (ΠΟΠ, ΠΓΕ, ΕΠΙΠ, Βιολογικά, Ολοκληρωμένη κλπ) και για λόγους ειδικούς (ορεινές, μειονεκτικές, υποβαθμισμένες, μικρές κλπ). Τα διαθέσιμα χρήματα παρά το ότι θα είναι στο ίδιο περίπου ποσοστό του Ευρ. Προϋπολογισμού, λόγω πρόσθεσης κρατών (θα γίνουν 27) και λόγω μικρότερου ΑΕΠ, αλλά και μεγαλύτερου αγροτικού τομέα, προβλέπεται ότι θα μειωθούν. Σήμερα όλες οι καλλιέργειες αι εκτροφές ενισχύονται κατά μέσο όρο με 59€/στρέμμα.
Την δεκαετία του 1960 από την τελική τιμή στο ράφι ενός τροφίμου το 10% πήγαινε στις εισροές (σπόροι, πετρέλαια, λιπάσματα κλπ), το 30% πήγαινε στην μεταποίηση-συσκευασία-μεταφορά-εμπορία και το 60% στον αγρότη. Στην δεκαετία του 2000 το 20% πηγαίνει στις εισροές, το 70% στην μεταφορά-εμπορία και ΜΟΝΟ το 10% στον αγρότη-παραγωγό, με δυσάρεστες εξελίξεις στους αγρότες. Η Αγροτική κοινωνία έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που δεν συμβαδίζουν με τις αξίες, τον τρόπο ζωής και τα πρότυπα στις αστικές περιοχές. Το μέλλον των ελλήνων αγροτών βρίσκεται στον αγροδιατροφικό τομέα, όπου περιμένουμε σοβαρές ελλείψεις. Η προβολή της ταυτότητας μιας περιοχής με τα φημισμένα προϊόντα της (λόγω μικροκλίματος) μπορεί να αξιοποιήσει τα κύρια συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδος, που είναι ο Αγροτικός τομέας και ο Τουρισμός σε συνδυασμό με τα μοναδικά στοιχεία της ταυτότητας μιας συγκεκριμένης περιοχής. Ο Αγρότης είναι εξ επαγγέλματος ο ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΣ του περιβάλλοντος και κάθε ρύθμιση για την προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να τον περιλαμβάμει. Η Κλιματική Αλλαγή, που οφείλεται κυρίως στον τρόπο ζωής των αστών στις μεγάλες πόλεις θα επηρεάσει κυρίως το εισόδημα και τις συνθήκες στις αγροτικές περιοχές, ωθώντας ακόμα και σε ερημοποίηση. Επιβάλλεται το άνοιγμα της συζήτησης και των προβληματισμών για το μέλλον του αγροτικού κόσμου με ενεργοποίηση των νεότερων κυρίως αγροτών.
Την δεκαετία του 1960 από την τελική τιμή στο ράφι ενός τροφίμου το 10% πήγαινε στις εισροές (σπόροι, πετρέλαια, λιπάσματα κλπ), το 30% πήγαινε στην μεταποίηση-συσκευασία-μεταφορά-εμπορία και το 60% στον αγρότη. Στην δεκαετία του 2000 το 20% πηγαίνει στις εισροές, το 70% στην μεταφορά-εμπορία και ΜΟΝΟ το 10% στον αγρότη-παραγωγό, με δυσάρεστες εξελίξεις στους αγρότες. Η Αγροτική κοινωνία έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που δεν συμβαδίζουν με τις αξίες, τον τρόπο ζωής και τα πρότυπα στις αστικές περιοχές. Το μέλλον των ελλήνων αγροτών βρίσκεται στον αγροδιατροφικό τομέα, όπου περιμένουμε σοβαρές ελλείψεις. Η προβολή της ταυτότητας μιας περιοχής με τα φημισμένα προϊόντα της (λόγω μικροκλίματος) μπορεί να αξιοποιήσει τα κύρια συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδος, που είναι ο Αγροτικός τομέας και ο Τουρισμός σε συνδυασμό με τα μοναδικά στοιχεία της ταυτότητας μιας συγκεκριμένης περιοχής. Ο Αγρότης είναι εξ επαγγέλματος ο ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΣ του περιβάλλοντος και κάθε ρύθμιση για την προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να τον περιλαμβάμει. Η Κλιματική Αλλαγή, που οφείλεται κυρίως στον τρόπο ζωής των αστών στις μεγάλες πόλεις θα επηρεάσει κυρίως το εισόδημα και τις συνθήκες στις αγροτικές περιοχές, ωθώντας ακόμα και σε ερημοποίηση. Επιβάλλεται το άνοιγμα της συζήτησης και των προβληματισμών για το μέλλον του αγροτικού κόσμου με ενεργοποίηση των νεότερων κυρίως αγροτών.
