Εφημερίδα Αυγή 30/03/2011
Του Στέλιου Παππά
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, τα προνόμια των εργαζομένων είναι βασική αιτία της κρίσης και η αριστερά ευθύνεται που δε συγκρούστηκε με αυτά, αλλά και το συνδικαλιστικό κίνημα που δεν είχε ευρύτερο πρόγραμμα.
Διάβασα τη συνέντευξή σου στην «Καθημερινή» της Κυριακής 27/3/11. Την ξαναδιάβασα για να βεβαιωθώ ότι δεν την παρεξήγησα. Νομίζω, επίσης, ότι η δημοσιογράφος που ανέδειξε την ουσία των απόψεών σου δεν σε αδίκησε.
«Το συνδικαλιστικό κίνημα δεν είχε ένα ευρύτερο πρόγραμμα στο οποίο να εντάσσει τους αγώνες και η Αριστερά δεν τόλμησε να αμφισβητήσει τα προνόμια».
«Ο ΣΥΝ περιέπεσε σε κατάσταση αριστερισμού, άφησε να στρεβλωθούν τα χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης, ανανεωτικής, αριστερής, ευρωπαϊκής δύναμης».
Δεν υπήρξε τίποτε άλλο σημαντικό για να το συνοψίσει η δημοσιογράφος.
Σε μια περίοδο κρίσης, η οποία υπερβαίνει τα εθνικά όρια, δεν υπήρξε κανένα άλλο σημείο αιχμής.
Όταν όμως αυτό το σύστημα σκέψης διατυπώνεται από τον επικεφαλής ενός νεοεμφανιζόμενου κόμματος που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερό και μάλιστα εγκαλεί το σύνολο της «άλλης αριστεράς» και ιδιαίτερα τον ΣΥΝ, το πράγμα σοβαρεύει.
Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, τα προνόμια των εργαζομένων είναι βασική αιτία της κρίσης και η Αριστερά ευθύνεται που δε συγκρούστηκε με αυτά, αλλά και το Συνδικαλιστικό Κίνημα που δεν είχε ευρύτερο πρόγραμμα.
Αλήθεια, δεν άκουσες τίποτα, για την τεράστια αναδιανομή σε βάρος της εργασίας που επέβαλε ο δικομματισμός; Για αναπτυξιακούς νόμους και κοινοτικά προγράμματα που προορίζονταν για τη ανάπτυξη και κατέληξαν στις τράπεζες της Ελβετίας;
Δεν έμαθες ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι εργάζονται σκληρότερα από όλους τους συναδέλφους τους στην Ευρώπη;
Δεν άκουσες τίποτα για τις μίζες των προμηθειών, για την καταλήστευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων και για τον ουσιαστικό εξαναγκασμό τους να αγοράσουν δομημένα ομόλογα;
Για το τεράστιο κόστος της Ολυμπιάδας και για τα Ολυμπιακά Ακίνητα που παραμένουν αναξιοποίητα;
Για τους υπέρογκους εξοπλισμούς, τα προβληματικά υποβρύχια και για το ανενεργό C4I, ή για το τεράστιο κόστος της συμμετοχής στις πολεμικές επιχειρήσεις των συμμάχων μας;
Για την κερδοφορία των τραπεζών και τον στραγγαλισμό εκ μέρους τους της ελληνικής μικρομεσαίας επιχείρησης, παρά το γεγονός ότι έχουν ενισχυθεί από το κράτος με ποσά ίσα περίπου με το δάνειο που η χώρα πήρε από την τρόικα;
Για τα σκάνδαλα του Βατοπεδίου, της Siemens και του Χρηματιστηρίου;
Τίποτα για την ευρωπαϊκή κρίση, για τον φιλελεύθερο μονεταρισμό του Συμφώνου Σταθερότητας που παραβιάστηκε από τη μεγάλη πλειοψηφία των κρατών με πρώτη τη Γερμανία;
Δεν αντιλήφθηκες ότι η στρατηγική της Λισσαβώνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση κατέληξε σε ύφεση και έκρηξη ανεργίας; Ούτε για τη συμπίεση του κοινοτικού προϋπολογισμού;
Ούτε για τα μεγάλα δημοκρατικά ελλείμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Για όλα αυτά ούτε μια λέξη; Μόνο εγκαλείς τα ελληνικά συνδικάτα γιατί δεν είχαν ολοκληρωμένο πρόγραμμα;
Από πότε, αλήθεια, τα συνδικάτα είναι αρμόδια να σχεδιάζουν πολιτικά προγράμματα διεξόδου από την κρίση υποκαθιστώντας τις πολιτικές δυνάμεις;
Κύριος σκοπός τους είναι να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των εργαζομένων από την εργοδοτική αυθαιρεσία και την καταπίεση. Στους χώρους δουλειάς παραβιάζεται το εργατικό δίκαιο. Κάθε προσπάθεια για λειτουργία συνδικάτου στον ιδιωτικό τομέα τιμωρείται με απόλυση. Αλλά και στον δημόσιο τομέα μόνο προνόμια διαπιστώνεις με τα οποία μας κατηγορείς ότι δεν συγκρουστήκαμε.
Δεν έχεις ακούσει τίποτε για τα golden boys των τραπεζών, για την τεχνοδομή του Δημοσίου τομέα που χρυσοπληρώνεται και λειτουργεί πάνω από το πολιτικό σύστημα. Που κυρίως μετακυλίει την παραγόμενη υπεραξία στους ιδιώτες με συμβάσεις και τιμολογιακές πολιτικές. Για τη διαπλοκή των ΜΜΕ με προμήθειες και έργα τίποτα.
Η συμπεριφορά των εργοδοτικών οργανώσεων, της Ένωσης Τραπεζών και του ΣΕΒ, και η κυβερνητική τακτική να κηρύσσεται κάθε απεργία παράνομη και καταχρηστική, δείχνει ότι αμφισβητείται ακόμα το δικαίωμα του «Συνδικαλίζεσται».
Εγκαλείς όμως και την αριστερά ότι δεν έχει σχέδιο.
Για τον ΣΥΝ νομιμοποιούμαι να απολογηθώ. Όμως θα σε εγκαλέσω με τη σειρά μου, να μελετήσεις το πέραν των 400 σελίδων πρόγραμμα που κατατέθηκε στην ελληνική κοινωνία και στην ελληνική βουλή, όταν ήσουν ακόμα βουλευτής του ΣΥΝ.
Ποιο άλλο κόμμα έχει εκπονήσει τόσο ολοκληρωμένο πρόγραμμα; Κανένα.
Αλήθεια, στη βάση αυτού του προγράμματος θεωρείς «ότι ο ΣΥΝ περιέπεσε σε κατάσταση αριστερισμού»;
Επειδή οι ηγέτες πρέπει να έχουν ιστορική μνήμη θα πρέπει να σημειώσεις πως αν τον ΣΥΝ χαρακτηρίζεις αριστερίστικο, η προδικτατορική ΕΔΑ και οι Λαμπράκηδες που στήριξαν τις ηρωικές συγκρούσεις της εργατικής τάξης και των οικοδόμων με την αστυνομία της εποχής, θα έπρεπε να ήταν εκτός δημοκρατικού πλαισίου. Άλλωστε θα θυμάσαι ότι το καθεστώς τότε ήθελε να διαλύσει τους Λαμπράκηδες ισχυριζόμενο ότι λειτουργεί εκτός δημοκρατικού πλαισίου. Μήπως διαπιστώνεις ομοιότητες με τη σημερινή κυβερνητική επιχείρηση, «την Παγκαλιάδα», εναντίον του ΣΥΝ;
Θεωρώ τέλος εντελώς αλόγιστο τον ισχυρισμό σου ότι ο ΣΥΝ στρέβλωσε την ευρωπαϊκή του πολιτική.
Η μνήμη σου ή είναι πολύ ασθενής, ή η πολιτική σου ενόραση σε εγκατέλειψε. Η ενωτική, ευρωπαϊκή πολιτική του ΣΥΝ έχει αναγνωριστεί από δεκάδες κόμματα της αριστεράς στην Ευρώπη.
Ο ΣΥΝ πρωτοστάτησε στη δημιουργία του κόμματος Ευρωπαϊκή Αριστερά. Κατόρθωσε αυτό που δεν επιχείρησαν ως όφειλαν ηγεσίες της Αριστεράς, του ΚΚΕ Εσωτερικού, του ΚΚΕ, της ΕΑΡ.
Σήμερα συντεταγμένη η Ευρωπαϊκή Αριστερά, συγκροτεί την εναλλακτική στρατηγική για ολόκληρη την Ευρώπη.
Σε τέσσερα συνέδρια και σε ένα εκλογικό συνέδριο έχει θέσει τις βάσεις για την κοινή ευρωπαϊκή πορεία στο πλευρό του ευρωπαϊκού εργατικού κινήματος, όλων των κινημάτων και του ΕΚΦ.
Αλήθεια, σε ποιο ευρωπαϊκό κόμμα θα ενταχθεί η ΔΗΜΑΡ;
Στο ΚΕΑ; Αν χτυπήσει την πόρτα του θα πρέπει να γνωρίζει ότι θα την ανοίξει ο ΣΥΝ.
Φυσικά υπάρχει μεγαλοψυχία και καθένας είναι ευπρόσδεκτος αν συμφωνεί «λόγω και έργω» με το καταστατικό, την εκλογική διακήρυξη και το πολιτικό πλαίσιο που ορίζεται από τα συνεδριακά ντοκουμέντα..
Όμως να ξέρεις ότι το ΚΕΑ ιδρύθηκε για να ενώνει την αριστερά και όχι για να τη διασπά. Ότι αντιπρόεδρος του ΚΕΑ είναι ο πρόεδρος του ΣΥΝ και για την ιστορία θα σου θυμίσω τη δήλωσή του συντρόφου Pedro Marset, εκπρόσωπου του Κ.Κ. Ισπανίας στο ΚΕΑ. Αν δεν υπήρχε ο ΣΥΝ δε θα είχαμε ΚΕΑ.
--
kritikos logos
