Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, νέες και νέοι, άνεργοι, συνταξιούχοι
συνάδελφοι οικονομικοί μετανάστες
Σήμερα 1Η Μάη, τιμούμε τους νεκρούς της τάξης μας.
Τιμούμε τους πρωτοπόρους εργάτες του Σικάγου που το 1886 ζώντας σε εργασιακό μεσαίωνα, με 12 μέχρι 16 ώρες δουλειάς την ημέρα, διεκδίκησαν το δικαίωμα στη ζωή. Ήταν οι πρώτοι εργάτες που έδωσαν τη ζωή τους για να κατακτηθεί το οχτάωρο.
Τιμούμε τους αγωνιστές της νεαρής ελληνικής εργατικής τάξης του 1892 που πρωτογιόρτασαν στην Ελλάδα την εργατική πρωτομαγιά, που πρόβαλαν εργατικά αιτήματα, που διώχτηκαν και φυλακίστηκαν γιαυτή τους την δράση.
Τιμούμε τους 200 κομμουνιστές- αγωνιστές της ελευθερίας και των δικαιωμάτων του λαού, που τη πρωτομαγιά του 1944 εκτέλεσαν οι Γερμανοί κατακτητές στη Καισαριανή.
Τιμούμε τους 12 νεκρούς καπνεργάτες του Μάη του 36 στη Θεσσαλονίκη, που ήταν οι τελευταίοι νεκροί πριν κατακτηθεί το οκτάωρο και στη χώρα μας.
Τιμούμε τέλος όλα τα αδέρφια μας, παιδιά της ίδιας μάνας, παιδιά της εργατικής τάξης, που είτε Μάη, είτε Απρίλη , είτε Δεκέμβρη, έδωσαν και δίνουν το αίμα τους, τη ζωή τους την ίδια, για Λευτεριά, για Ειρήνη, για Κοινωνική προκοπή. Για να σηκώσει επιτέλους κεφάλι ο πολύπαθος Λαός μας, για να γίνει αφέντης του πλούτου που παράγει.
Και η καλύτερη τιμή για τους ήρωες της τάξης μας είναι μία:
Η υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα τους, για τα ίδια ιδανικά , για τους ίδιους στόχους , προσαρμοσμένα στις σύγχρονες συνθήκες.
Και αυτή την υπόσχεση δίνουμε σήμερα...
Αταλάντευτα, ακούραστα, με πείσμα, οργανωμένα, με αλληλεγγύη, θα ήμαστε παρόντες και πρωτοπόροι σε όλες τις μάχες, που έρχονται στον πόλεμο που μας κήρυξε η ντόπια και ξένη πλουτοκρατία. Γιατί ξέρουμε ότι σχεδιάζουν νέα μέτρα, σχεδιάζουν νέα μνημόνια, για να σαρώσουν ότι έχει απομείνει από εργατικό- λαϊκό δικαίωμα.
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι.
Τα χρόνια που ζούμε είναι παγκόσμιας ιστορικής σημασίας.
Οι καπιταλιστές στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο έβαλαν στόχο προκειμένου να έχουν τις λιγότερες απώλειες από την καπιταλιστική οικονομική κρίση, από τη μια, να μας γυρίσουν 100 χρόνια πίσω σε ότι αφορά τα δικαιώματά μας και από την άλλη να πάρουν τα μέτρα εκείνα, ώστε να εξασφαλίσουν την επιβίωση του συστήματός τους, για τα επόμενα χρόνια.
Στη βάση αυτού του στόχου έχουν πάρει όλα τα γνωστά μέτρα εναντίον μας, όπως: η μείωση μισθών και συντάξεων, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, οι ανατροπές στα συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα, η κατάργηση των όποιων κοινωνικών παροχών είχαμε κατακτήσει.
Στη βάση αυτού του στόχου παίρνουν και όλα τα μέτρα στήριξης του μεγάλου κεφαλαίου, όπως η λεγόμενη απελευθέρωση των επαγγελμάτων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ( δρόμοι, Λιμάνια, Αεροδρόμια, Δάση, Παραλίες κλπ) η εκχώρηση δημόσιων κοινωνικών τομέων και δράσεων, όπως της παιδείας και της υγείας στους ιδιώτες, αλλά και η ενίσχυση του κεφαλαίου με ζεστό χρήμα, με μέτρα που τα βαφτίζουν «κίνητρα», « φοροαπαλλαγές», « προγράμματα στήριξης» και άλλα.
Μόνο οι τραπεζίτες τα τελευταία δύο χρόνια έχουν πάρει από το δημόσιο 110 δισεκατομμύρια ευρώ σε χρήμα και εγγυήσεις. Και βέβαια τα 600 δισεκατομμύρια που βρίσκονται στις Ελβετικές τράπεζες δεν ανήκουν σε εργατικές οικογένειες.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον η φετινή Πρωτομαγιά μπορεί και πρέπει να αποτελέσει αφετηρία νέων αγώνων για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, να αποτελέσει σημαντικό βήμα στη συσπείρωση, και την οργάνωση των εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλειάς αλλά και στις γειτονιές και τις συνοικίες.
Συνάδελφοι- συναδέλφισσες
Θέλω πολύ περιληπτικά ( αφού στα πλαίσια μιας ομιλίας δεν είναι δυνατό να γίνει ευρεία ανάλυση ) να αναφερθώ σε δύο ζητήματα κύριας και καίριας σημασίας.
Πάνω σε αυτά τα δύο ζητήματα κινείται και όλη η προπαγάνδα της αστικής τάξης, και του πολιτικού της προσωπικού,( δηλαδή της σημερινής κυβέρνησης και των κομμάτων που στηρίζουν το σύστημα ) καθώς και των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Το ένα ζήτημα αφορά τα αίτια της κρίσης.
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλοι είμαστε υπεύθυνοι γιαυτή και φλομώνουν το λαό με μια σειρά ψέματα προκειμένου να τον αποπροσανατολίσουν..
Λένε ψέματα, όταν αναγορεύουν ως αιτία της κρίσης την κακή νεοφιλελεύθερη ή σοσιαλδημοκρατική διαχείριση. Λένε ψέματα όταν αναγορεύουν ως αιτία της κρίσης τις μίζες, τη διαφθορά και την αδιαφάνεια, τη διόγκωση του κρατικού επιχειρηματικού τομέα και των δημοσίων υπαλλήλων, τις καθυστερήσεις στις ιδιωτικοποιήσεις, τα ρουσφέτια.
Λένε ψέματα ότι η αιτία της κρίσης βρίσκεται στην ανικανότητα του ενός ή του άλλου κόμματος που κυβέρνησε ή ότι οφείλεται στα χρέη και τον υπερβολικό δανεισμό, στην υπερκατανάλωση, όταν μάλιστα τέτοιες εκτιμήσεις αφορούν τις λαϊκές ανάγκες. Κάποια από τα παραπάνω προβλήματα είναι υπαρκτά, όμως αυτά είναι αποτέλεσμα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, των επιλογών που συνειδητά εφαρμόσθηκαν στην Ελλάδα ως κράτος-μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, και όχι αιτία.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από το ότι ο λαός κατανάλωνε περισσότερα από ό,τι μπορούσε. Τα στεγαστικά, τα καταναλωτικά, τα αγροτικά και τα δάνεια άλλων αυτοαπασχολούμενων είναι μια μορφή ομηρίας του λαού στο σύστημα της εκμετάλλευσης. Η ενοχοποίηση του λαού ένα σκοπό υπηρετεί: Να κάμψει το ηθικό του, να δεχθεί χωρίς αντίσταση και διαμαρτυρία τα βάρβαρα μέτρα.
Η καπιταλιστική οικονομική κρίση, είναι κρίση υπερκερδών των μονοπωλίων. Η δυνατότητα ανακύκλωσης του κεφαλαίου έχει φτάσει στα όριά της. Τα υπερσυσσωρευμένα κέρδη δεν μπορούν πλέον να επενδυθούν , να ξαναμπούν στην παραγωγή και να φέρουν νέα κέρδη. Η δυνατότητα των λαϊκών μαζών για κατανάλωση είναι δυσανάλογη με την ποσότητα των παραγόμενων προϊόντων. Αυτή η κατάσταση είναι που δημιουργεί την καπιταλιστική κρίση.
Οι διέξοδοι που έχουν είναι η παραχώρηση στην καπιταλιστική εκμετάλλευση τομέων κατεξοχήν κοινωνικής– κρατικής δράσης, μέσω των λεγόμενων αποκρατικοποιήσεων, οι πόλεμοι και η μέσω αυτών καταστροφή μέρους του κεφαλαίου και τέλος η πολιτική που καταστρέφει μικρομεσαίες επιχειρήσεις, και συρρικνώνει το κόστος της εργατικής δύναμης, πολιτική που ήδη μας είναι γνωστή από αυτά που σήμερα βιώνουμε . Αυτός είναι ο δικός τους μονόδρομος..
Το χρέος και το έλλειμμα δεν συνιστά ελληνική ιδιομορφία. Πηγή τους είναι οι παροχές στο μεγάλο κεφάλαιο, όλα δηλαδή τα μέτρα που αποβλέπουν στη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων με φοροελαφρύνσεις και κίνητρα αναπτυξιακών νόμων. Οφείλονται επίσης στις νατοϊκές και σε άλλες αντιπαραγωγικές δαπάνες, όπως τα ολυμπιακά έργα. Το πρόβλημα του χρέους και των ελλειμμάτων οξύνεται από τις συνέπειες που έφερε η ενσωμάτωση της ελληνικής οικονομίας στην Ε.Ε.
Σήμερα δίνεται η ευκαιρία, να κατανοηθούν τα ιστορικά όρια του καπιταλιστικού συστήματος, γιατί και όταν ακόμα ξεπεραστεί η κρίση, η όποια ανάπτυξη ακολουθήσει θα είναι αναιμική, τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα θα παραμείνουν, η φτώχεια και η εξαθλίωση θα εντείνονται ενώ νομοτελειακά θα ετοιμάζεται η νέα πιο βαθειά κρίση του συστήματος.
Το δεύτερο ουσιαστικό ζήτημα είναι η πρότασή μας για το σήμερα και το αύριο των εργαζομένων και όλου του Λαού.
Προβάλουμε το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ και τα αιτήματα που δίνουν ανάσα και εξασφαλίζουν στο ελάχιστο μια ζωή με αξιοπρέπεια στην λαϊκή οικογένεια, όπως ο κατώτερος μισθός των 1400 ευρώ, οι φοροελαφρύνσεις, η δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία, η σύνταξη στα 60 για τους άνδρες 55 για τις γυναίκες, τα μέτρα προστασίας των ανέργων κλπ
Εργαζόμαστε με πείσμα , υπομονή και επιμονή, για να κινητοποιηθούν και να ενταχθούν στο λαϊκό κίνημα, ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις , να αναπτυχθούν ταξικοί αγώνες, να ξυπνήσει ο γίγαντας Λαός. Αυτός που μπορεί να σαρώσει και να ανατρέψει την πολιτική που χτυπάει δικαιώματα, που καταδικάζει την εργατική οικογένεια στην ανεργία, στη φτώχεια και την εξαθλίωση
Προβάλουμε όμως – και αυτό είναι σημαντικό- τον άλλο δρόμο ανάπτυξης της κοινωνίας.
Το δρόμο της Λαϊκής εξουσίας – Λαϊκής οικονομίας. Το δρόμο του σοσιαλισμού.
Το περιεχόμενο της πρότασής μας πρέπει να γίνει γνωστό σε κάθε εργάτη και εργάτρια.
Το εργατικό και λαϊκό κίνημα μπορεί και πρέπει να ανασυνταχθεί με σαφή αντιιμπεριαλιστικό - αντιμονοπωλιακό, στην ουσία αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό.
Να φτάσει παντού το μήνυμα ότι Μονόδρομος για μας είναι ο αγώνας για μια κοινωνία, όπου τα μέσα παραγωγής θα είναι κοινωνικά- δημόσια , θα υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, που σαν στόχο θα έχει την κάλυψη των λαϊκών αναγκών και όχι το καπιταλιστικό κέρδος, θα σέβεται το περιβάλλον και θα λειτουργεί κάτω από λαϊκό έλεγχο.
Ότι στα πλαίσια της Λαϊκής οικονομίας θα δημιουργηθούν ενιαίοι αποκλειστικά κρατικοί φορείς στους κλάδους στρατηγικής σημασίας όπως της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, των κατασκευών, των μεταφορών, της εξόρυξης , που θα λειτουργούν για να εξυπηρετούν το λαό και όχι την κερδοφορία των καπιταλιστών..
Θα κοινωνικοποιηθεί η γη, και οι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις στον αγροτικό τομέα, θα δημιουργηθούν συνεταιρισμοί φτωχών και μεσαίων αγροτών, ώστε να ξεπεραστεί το πρόβλημα της κατακερματισμένης χρήσης της γης και να καλύπτονται με επάρκεια οι διατροφικές ανάγκες του λαού με την εγχώρια παραγωγή.
Στα πλαίσια της λαϊκής εξουσίας μια σειρά ανάγκες θεωρούνται κοινωνικά αγαθά, όπως Παιδεία, Υγεία, Στέγαση, και θα παρέχονται δωρεάν σε όλο το λαό.
Μια σειρά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στη δουλειά, στην ελεύθερη πρόσβαση στα αγαθά του πολιτισμού, στον ελεύθερο χρόνο, τις διακοπές, στη συμμετοχή στα κοινά κ.λ.π. θα είναι εξασφαλισμένα για όλους τους εργαζόμενους.
Και μία σειρά υπηρεσίες και προϊόντα αναγκαία για την αξιοπρεπή διαβίωση, όπως φώς-νερό- τηλέφωνο- συγκοινωνίες- είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, θα είναι φθηνά και θα μπορούν να τα αποκτούν όλοι οι πολίτες.
Οι καλύτερες μέρες θα έλθουν, αν ο λαός με εμπιστοσύνη στο δίκιο του, στην οργανωμένη δύναμη και παρέμβασή του, βάλει ως σκοπό του να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων, να κατακτήσει την δική του εξουσία.
Συναδέλφισσες- συνάδελφοι
Σύντροφοι στους σημερινούς και στους αυριανούς αγώνες που έρχονται.
Είμαστε οι παραγωγοί όλου του πλούτου. Χωρίς εμάς γρανάζι δε γυρνά.
Χωρίς εμάς δεν μπορεί να υπάρξει πλούτος. Δίχως, όμως, τους καπιταλιστές, τους ιδιοκτήτες του πλούτου, μπορεί.
Με τη δουλειά μας, με το αίμα μας, με χιλιάδες σακατεμένους και θύματα στα εργοδοτικά κάτεργα, όλα τα προηγούμενα χρόνια δημιουργήσαμε τεράστιο πλούτο. Ό,τι έχει παραχθεί σ´ αυτό τον τόπο, ό,τι νέο προϊόν θα παραχθεί στο μέλλον, είναι δημιούργημα του εργαζόμενου ανθρώπου που εργάζεται σε συνθήκες σκληρής ταξικής εκμετάλλευσης απ´ το μεγάλο κεφάλαιο, απ´ τα ντόπια και πολυεθνικά μονοπώλια.
Η χώρα μας διαθέτει έμπειρο και πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, δυνατότητες για παραγωγή σύγχρονων προϊόντων, μηχανών, εργαλείων. Εχει σημαντικές πλουτοπαραγωγικές πηγές και αποθέματα ορυκτού πλούτου και μπορεί να εξασφαλίζει δουλειά για όλους και αξιοπρεπή ζωή, ευημερία για το λαό, επάρκεια στα είδη διατροφής για τις λαϊκές ανάγκες,
Σήμερα, μπορούμε να δουλεύουμε λιγότερο, να έχουμε ελεύθερο χρόνο, να αισθανόμαστε ασφάλεια, να μην έχουμε άγχος για το μέλλον, να απολαμβάνουμε ένα ευρύ σύστημα κοινωνικής φροντίδας.
Στο χέρι μας είναι όλα αυτά να τα κατακτήσουμε.
Σε ότι μας αφορά σαν ΠΑΜΕ θα είμαστε στην πρώτη γραμμή των αγώνων του λαού μας.
Το έχουμε άλλωστε αποδείξει και στο χώρο μας. Με συνεχείς συγκεντρώσεις, πορείες διαδηλώσεις, με συμβολικές καταλήψεις σε υπηρεσίες , στο νοσοκομείο, στα διόδια, συμβάλουμε στην έμπρακτη εκδήλωση της λαϊκής αγανάκτησης για την κυβερνητική πολιτική. Με την αγωνιστική μας παρέμβαση σε υπηρεσίες δώσαμε λύση σε προβλήματα συναδέλφων μας. Γνωρίζοντας την αξία της εργατικής αλληλεγγύης ιδιαίτερα στις μέρες μας κάνουμε πράξη το σύνθημα «ένας για όλους και όλοι για έναν».
Καλούμε τους εργαζόμενους να γυρίσουν την πλάτη στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε Γ.Σ.Ε.Ε.- ΑΔΕΔΥ και του Εργατικού Κέντρου Κατερίνης .
Σε αυτούς, που προσπαθούν να αφοπλίσουν την εργατική τάξη, που υπονομεύουν τους ταξικούς αγώνες και βάζουν πλάτη για την κατάργηση Συλλογικών Συμβάσεων και δικαιωμάτων, για να υλοποιούνται οι φιλομονοπωλιακές πολιτικές χωρίς λαϊκές αντιδράσεις.
Έχει πλέον αποδειχτεί ότι δεν είναι απλώς συμβιβασμένοι ή παραπλανημένοι. Είναι συνειδητοί στυλοβάτες του συστήματος. Είναι εχθροί της εργατικής τάξης την οποία προσπαθούν να ελέγξουν με τις ίδιες μεθόδους που το αστικό σύστημα ελέγχει τις συνειδήσεις μεγάλης μερίδας του λαού. Με τα ρουσφέτια , την εξαγορά, την απειλή, και την υπόσχεση. Τελευταίο παράδειγμα αντεργατικής στάσης η πραξικοπηματική καθαίρεση του συνάδελφου Στέργιου Κλιγκόπουλου από την διοίκηση του Εργατικού κέντρου Κατερίνης.
Είναι αυτοί οι ίδιοι που κατηγορούν το ΠΑΜΕ για διασπαστική δράση επειδή απορρίπτουμε την ενότητα στην υποταγή, στην οποία καλούν την εργατική τάξη. Το ΠΑΜΕ είναι μέτωπο ανοιχτό σε κάθε συνάδελφο .Η ενότητά μας, η ενότητα των εργαζομένων, χτίζεται στους καθημερινούς αγώνες στα εργοστάσια, στα γραφεία, στα γιαπιά, στους χώρους δουλειάς. Και είναι ενότητα ενάντια στην κυβερνητική πολιτική , ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, ενάντια στην κυριαρχία του κεφαλαίου.
Συνάδελφοι – συναδέλφισσες
Ξέρουμε ότι ο δρόμος της αντίστασης και της ανυπακοής στον οποίο καλούμε το λαό, δεν είναι εύκολος .
Χρειάζονται συλλογικές και ατομικές θυσίες, αντοχή και ανθεκτικότητα, Αυτές όμως οι θυσίες είναι οι μόνες που μπορεί να πιάσουν τόπο, σε σύγκριση με τη θηλιά στο λαιμό και τις θυσίες που μας επιβάλλει σήμερα το σύστημα.
Το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» τους ενοχλεί.
Θίγει την κυριαρχία των μονοπωλίων στη ζωή μας.
Όσοι περισσότεροι εργάτες το κατανοούν και το βάζουν στη ζωή, όσο πιο γρήγορα ο εργαζόμενος λαός αντιληφθεί τη δύναμή του, τόσο πιο άμεσα το οπλοστάσιο της πλουτοκρατίας θα αδυνατίζει και θα χρεοκοπεί.
H εργατική τάξη και οι λαϊκές δυνάμεις μπορούν και πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Μέτωπο αντίστασης σε κάθε κλάδο, σε κάθε τόπο δουλειάς, για την προστασία της ζωής, της δουλειάς και της αξιοπρέπειάς μας.
Στις 11 του Μάη έχουμε πανελλαδική- πανεργατική απεργία. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στην απεργία και στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ εδώ στον ίδιο χώρο. Να στείλουμε ένα δυνατό μήνυμα ότι η πολιτική τους δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή. Ότι είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε μέχρι την ανατροπή της.
Καμία θυσία για την πλουτοκρατία.
ΟΧΙ στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων.
Nα εμποδίσουμε τα νέα εγκλήματα που σχεδιάζουν σε βάρος των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, στη μείωση των συντάξεων, να εμποδίσουμε να καταργηθεί ό,τι έχει απομείνει στη δωρεάν Υγεία, Παιδεία, στις κοινωνικές παροχές, στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Nα πληρώσει η πλουτοκρατία, να σπρώξουμε τους εκμεταλλευτές στο περιθώριο.
Διέξοδος για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, υπάρχει. Είναι η δική τους εξουσία, που θα σχεδιάσει την οικονομία των πραγματικών και σύγχρονων αναγκών τους, που σημαίνει ότι ο παραγόμενος πλούτος και τα μέσα που τον παράγουν, πρέπει να γίνουν λαϊκή περιουσία, που θα επιβάλει το νόμο εκείνων που παράγουν τον πλούτο κόντρα σ´ εκείνους που σήμερα τον καρπώνονται.
O πλούτος παράγεται απ´ το λαό, και ανήκει στο λαό.
ZHTΩ H 1η MAH, MEPA THΣ ΠAΓKOΣMIAΣ EPΓATIKHΣ TAΞHΣ
TIMH KAI ΔOΞA ΣTOYΣ NEKPOYΣ THΣ TAΞHΣ MAΣ
Αλληλεγγύη στους Λαούς όλου του κόσμου που μάχονται ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
Τιμούμε τους πρωτοπόρους εργάτες του Σικάγου που το 1886 ζώντας σε εργασιακό μεσαίωνα, με 12 μέχρι 16 ώρες δουλειάς την ημέρα, διεκδίκησαν το δικαίωμα στη ζωή. Ήταν οι πρώτοι εργάτες που έδωσαν τη ζωή τους για να κατακτηθεί το οχτάωρο.
Τιμούμε τους αγωνιστές της νεαρής ελληνικής εργατικής τάξης του 1892 που πρωτογιόρτασαν στην Ελλάδα την εργατική πρωτομαγιά, που πρόβαλαν εργατικά αιτήματα, που διώχτηκαν και φυλακίστηκαν γιαυτή τους την δράση.
Τιμούμε τους 200 κομμουνιστές- αγωνιστές της ελευθερίας και των δικαιωμάτων του λαού, που τη πρωτομαγιά του 1944 εκτέλεσαν οι Γερμανοί κατακτητές στη Καισαριανή.
Τιμούμε τους 12 νεκρούς καπνεργάτες του Μάη του 36 στη Θεσσαλονίκη, που ήταν οι τελευταίοι νεκροί πριν κατακτηθεί το οκτάωρο και στη χώρα μας.
Τιμούμε τέλος όλα τα αδέρφια μας, παιδιά της ίδιας μάνας, παιδιά της εργατικής τάξης, που είτε Μάη, είτε Απρίλη , είτε Δεκέμβρη, έδωσαν και δίνουν το αίμα τους, τη ζωή τους την ίδια, για Λευτεριά, για Ειρήνη, για Κοινωνική προκοπή. Για να σηκώσει επιτέλους κεφάλι ο πολύπαθος Λαός μας, για να γίνει αφέντης του πλούτου που παράγει.
Και η καλύτερη τιμή για τους ήρωες της τάξης μας είναι μία:
Η υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα τους, για τα ίδια ιδανικά , για τους ίδιους στόχους , προσαρμοσμένα στις σύγχρονες συνθήκες.
Και αυτή την υπόσχεση δίνουμε σήμερα...
Αταλάντευτα, ακούραστα, με πείσμα, οργανωμένα, με αλληλεγγύη, θα ήμαστε παρόντες και πρωτοπόροι σε όλες τις μάχες, που έρχονται στον πόλεμο που μας κήρυξε η ντόπια και ξένη πλουτοκρατία. Γιατί ξέρουμε ότι σχεδιάζουν νέα μέτρα, σχεδιάζουν νέα μνημόνια, για να σαρώσουν ότι έχει απομείνει από εργατικό- λαϊκό δικαίωμα.
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι.
Τα χρόνια που ζούμε είναι παγκόσμιας ιστορικής σημασίας.
Οι καπιταλιστές στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο έβαλαν στόχο προκειμένου να έχουν τις λιγότερες απώλειες από την καπιταλιστική οικονομική κρίση, από τη μια, να μας γυρίσουν 100 χρόνια πίσω σε ότι αφορά τα δικαιώματά μας και από την άλλη να πάρουν τα μέτρα εκείνα, ώστε να εξασφαλίσουν την επιβίωση του συστήματός τους, για τα επόμενα χρόνια.
Στη βάση αυτού του στόχου έχουν πάρει όλα τα γνωστά μέτρα εναντίον μας, όπως: η μείωση μισθών και συντάξεων, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης, οι ανατροπές στα συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα, η κατάργηση των όποιων κοινωνικών παροχών είχαμε κατακτήσει.
Στη βάση αυτού του στόχου παίρνουν και όλα τα μέτρα στήριξης του μεγάλου κεφαλαίου, όπως η λεγόμενη απελευθέρωση των επαγγελμάτων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ( δρόμοι, Λιμάνια, Αεροδρόμια, Δάση, Παραλίες κλπ) η εκχώρηση δημόσιων κοινωνικών τομέων και δράσεων, όπως της παιδείας και της υγείας στους ιδιώτες, αλλά και η ενίσχυση του κεφαλαίου με ζεστό χρήμα, με μέτρα που τα βαφτίζουν «κίνητρα», « φοροαπαλλαγές», « προγράμματα στήριξης» και άλλα.
Μόνο οι τραπεζίτες τα τελευταία δύο χρόνια έχουν πάρει από το δημόσιο 110 δισεκατομμύρια ευρώ σε χρήμα και εγγυήσεις. Και βέβαια τα 600 δισεκατομμύρια που βρίσκονται στις Ελβετικές τράπεζες δεν ανήκουν σε εργατικές οικογένειες.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον η φετινή Πρωτομαγιά μπορεί και πρέπει να αποτελέσει αφετηρία νέων αγώνων για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, να αποτελέσει σημαντικό βήμα στη συσπείρωση, και την οργάνωση των εργαζομένων σε κάθε χώρο δουλειάς αλλά και στις γειτονιές και τις συνοικίες.
Συνάδελφοι- συναδέλφισσες
Θέλω πολύ περιληπτικά ( αφού στα πλαίσια μιας ομιλίας δεν είναι δυνατό να γίνει ευρεία ανάλυση ) να αναφερθώ σε δύο ζητήματα κύριας και καίριας σημασίας.
Πάνω σε αυτά τα δύο ζητήματα κινείται και όλη η προπαγάνδα της αστικής τάξης, και του πολιτικού της προσωπικού,( δηλαδή της σημερινής κυβέρνησης και των κομμάτων που στηρίζουν το σύστημα ) καθώς και των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Το ένα ζήτημα αφορά τα αίτια της κρίσης.
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλοι είμαστε υπεύθυνοι γιαυτή και φλομώνουν το λαό με μια σειρά ψέματα προκειμένου να τον αποπροσανατολίσουν..
Λένε ψέματα, όταν αναγορεύουν ως αιτία της κρίσης την κακή νεοφιλελεύθερη ή σοσιαλδημοκρατική διαχείριση. Λένε ψέματα όταν αναγορεύουν ως αιτία της κρίσης τις μίζες, τη διαφθορά και την αδιαφάνεια, τη διόγκωση του κρατικού επιχειρηματικού τομέα και των δημοσίων υπαλλήλων, τις καθυστερήσεις στις ιδιωτικοποιήσεις, τα ρουσφέτια.
Λένε ψέματα ότι η αιτία της κρίσης βρίσκεται στην ανικανότητα του ενός ή του άλλου κόμματος που κυβέρνησε ή ότι οφείλεται στα χρέη και τον υπερβολικό δανεισμό, στην υπερκατανάλωση, όταν μάλιστα τέτοιες εκτιμήσεις αφορούν τις λαϊκές ανάγκες. Κάποια από τα παραπάνω προβλήματα είναι υπαρκτά, όμως αυτά είναι αποτέλεσμα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, των επιλογών που συνειδητά εφαρμόσθηκαν στην Ελλάδα ως κράτος-μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, και όχι αιτία.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από το ότι ο λαός κατανάλωνε περισσότερα από ό,τι μπορούσε. Τα στεγαστικά, τα καταναλωτικά, τα αγροτικά και τα δάνεια άλλων αυτοαπασχολούμενων είναι μια μορφή ομηρίας του λαού στο σύστημα της εκμετάλλευσης. Η ενοχοποίηση του λαού ένα σκοπό υπηρετεί: Να κάμψει το ηθικό του, να δεχθεί χωρίς αντίσταση και διαμαρτυρία τα βάρβαρα μέτρα.
Η καπιταλιστική οικονομική κρίση, είναι κρίση υπερκερδών των μονοπωλίων. Η δυνατότητα ανακύκλωσης του κεφαλαίου έχει φτάσει στα όριά της. Τα υπερσυσσωρευμένα κέρδη δεν μπορούν πλέον να επενδυθούν , να ξαναμπούν στην παραγωγή και να φέρουν νέα κέρδη. Η δυνατότητα των λαϊκών μαζών για κατανάλωση είναι δυσανάλογη με την ποσότητα των παραγόμενων προϊόντων. Αυτή η κατάσταση είναι που δημιουργεί την καπιταλιστική κρίση.
Οι διέξοδοι που έχουν είναι η παραχώρηση στην καπιταλιστική εκμετάλλευση τομέων κατεξοχήν κοινωνικής– κρατικής δράσης, μέσω των λεγόμενων αποκρατικοποιήσεων, οι πόλεμοι και η μέσω αυτών καταστροφή μέρους του κεφαλαίου και τέλος η πολιτική που καταστρέφει μικρομεσαίες επιχειρήσεις, και συρρικνώνει το κόστος της εργατικής δύναμης, πολιτική που ήδη μας είναι γνωστή από αυτά που σήμερα βιώνουμε . Αυτός είναι ο δικός τους μονόδρομος..
Το χρέος και το έλλειμμα δεν συνιστά ελληνική ιδιομορφία. Πηγή τους είναι οι παροχές στο μεγάλο κεφάλαιο, όλα δηλαδή τα μέτρα που αποβλέπουν στη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων με φοροελαφρύνσεις και κίνητρα αναπτυξιακών νόμων. Οφείλονται επίσης στις νατοϊκές και σε άλλες αντιπαραγωγικές δαπάνες, όπως τα ολυμπιακά έργα. Το πρόβλημα του χρέους και των ελλειμμάτων οξύνεται από τις συνέπειες που έφερε η ενσωμάτωση της ελληνικής οικονομίας στην Ε.Ε.
Σήμερα δίνεται η ευκαιρία, να κατανοηθούν τα ιστορικά όρια του καπιταλιστικού συστήματος, γιατί και όταν ακόμα ξεπεραστεί η κρίση, η όποια ανάπτυξη ακολουθήσει θα είναι αναιμική, τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα θα παραμείνουν, η φτώχεια και η εξαθλίωση θα εντείνονται ενώ νομοτελειακά θα ετοιμάζεται η νέα πιο βαθειά κρίση του συστήματος.
Το δεύτερο ουσιαστικό ζήτημα είναι η πρότασή μας για το σήμερα και το αύριο των εργαζομένων και όλου του Λαού.
Προβάλουμε το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ και τα αιτήματα που δίνουν ανάσα και εξασφαλίζουν στο ελάχιστο μια ζωή με αξιοπρέπεια στην λαϊκή οικογένεια, όπως ο κατώτερος μισθός των 1400 ευρώ, οι φοροελαφρύνσεις, η δημόσια και δωρεάν παιδεία και υγεία, η σύνταξη στα 60 για τους άνδρες 55 για τις γυναίκες, τα μέτρα προστασίας των ανέργων κλπ
Εργαζόμαστε με πείσμα , υπομονή και επιμονή, για να κινητοποιηθούν και να ενταχθούν στο λαϊκό κίνημα, ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις , να αναπτυχθούν ταξικοί αγώνες, να ξυπνήσει ο γίγαντας Λαός. Αυτός που μπορεί να σαρώσει και να ανατρέψει την πολιτική που χτυπάει δικαιώματα, που καταδικάζει την εργατική οικογένεια στην ανεργία, στη φτώχεια και την εξαθλίωση
Προβάλουμε όμως – και αυτό είναι σημαντικό- τον άλλο δρόμο ανάπτυξης της κοινωνίας.
Το δρόμο της Λαϊκής εξουσίας – Λαϊκής οικονομίας. Το δρόμο του σοσιαλισμού.
Το περιεχόμενο της πρότασής μας πρέπει να γίνει γνωστό σε κάθε εργάτη και εργάτρια.
Το εργατικό και λαϊκό κίνημα μπορεί και πρέπει να ανασυνταχθεί με σαφή αντιιμπεριαλιστικό - αντιμονοπωλιακό, στην ουσία αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό.
Να φτάσει παντού το μήνυμα ότι Μονόδρομος για μας είναι ο αγώνας για μια κοινωνία, όπου τα μέσα παραγωγής θα είναι κοινωνικά- δημόσια , θα υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας, που σαν στόχο θα έχει την κάλυψη των λαϊκών αναγκών και όχι το καπιταλιστικό κέρδος, θα σέβεται το περιβάλλον και θα λειτουργεί κάτω από λαϊκό έλεγχο.
Ότι στα πλαίσια της Λαϊκής οικονομίας θα δημιουργηθούν ενιαίοι αποκλειστικά κρατικοί φορείς στους κλάδους στρατηγικής σημασίας όπως της ενέργειας, των τηλεπικοινωνιών, των κατασκευών, των μεταφορών, της εξόρυξης , που θα λειτουργούν για να εξυπηρετούν το λαό και όχι την κερδοφορία των καπιταλιστών..
Θα κοινωνικοποιηθεί η γη, και οι μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις στον αγροτικό τομέα, θα δημιουργηθούν συνεταιρισμοί φτωχών και μεσαίων αγροτών, ώστε να ξεπεραστεί το πρόβλημα της κατακερματισμένης χρήσης της γης και να καλύπτονται με επάρκεια οι διατροφικές ανάγκες του λαού με την εγχώρια παραγωγή.
Στα πλαίσια της λαϊκής εξουσίας μια σειρά ανάγκες θεωρούνται κοινωνικά αγαθά, όπως Παιδεία, Υγεία, Στέγαση, και θα παρέχονται δωρεάν σε όλο το λαό.
Μια σειρά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στη δουλειά, στην ελεύθερη πρόσβαση στα αγαθά του πολιτισμού, στον ελεύθερο χρόνο, τις διακοπές, στη συμμετοχή στα κοινά κ.λ.π. θα είναι εξασφαλισμένα για όλους τους εργαζόμενους.
Και μία σειρά υπηρεσίες και προϊόντα αναγκαία για την αξιοπρεπή διαβίωση, όπως φώς-νερό- τηλέφωνο- συγκοινωνίες- είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, θα είναι φθηνά και θα μπορούν να τα αποκτούν όλοι οι πολίτες.
Οι καλύτερες μέρες θα έλθουν, αν ο λαός με εμπιστοσύνη στο δίκιο του, στην οργανωμένη δύναμη και παρέμβασή του, βάλει ως σκοπό του να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων, να κατακτήσει την δική του εξουσία.
Συναδέλφισσες- συνάδελφοι
Σύντροφοι στους σημερινούς και στους αυριανούς αγώνες που έρχονται.
Είμαστε οι παραγωγοί όλου του πλούτου. Χωρίς εμάς γρανάζι δε γυρνά.
Χωρίς εμάς δεν μπορεί να υπάρξει πλούτος. Δίχως, όμως, τους καπιταλιστές, τους ιδιοκτήτες του πλούτου, μπορεί.
Με τη δουλειά μας, με το αίμα μας, με χιλιάδες σακατεμένους και θύματα στα εργοδοτικά κάτεργα, όλα τα προηγούμενα χρόνια δημιουργήσαμε τεράστιο πλούτο. Ό,τι έχει παραχθεί σ´ αυτό τον τόπο, ό,τι νέο προϊόν θα παραχθεί στο μέλλον, είναι δημιούργημα του εργαζόμενου ανθρώπου που εργάζεται σε συνθήκες σκληρής ταξικής εκμετάλλευσης απ´ το μεγάλο κεφάλαιο, απ´ τα ντόπια και πολυεθνικά μονοπώλια.
Η χώρα μας διαθέτει έμπειρο και πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, δυνατότητες για παραγωγή σύγχρονων προϊόντων, μηχανών, εργαλείων. Εχει σημαντικές πλουτοπαραγωγικές πηγές και αποθέματα ορυκτού πλούτου και μπορεί να εξασφαλίζει δουλειά για όλους και αξιοπρεπή ζωή, ευημερία για το λαό, επάρκεια στα είδη διατροφής για τις λαϊκές ανάγκες,
Σήμερα, μπορούμε να δουλεύουμε λιγότερο, να έχουμε ελεύθερο χρόνο, να αισθανόμαστε ασφάλεια, να μην έχουμε άγχος για το μέλλον, να απολαμβάνουμε ένα ευρύ σύστημα κοινωνικής φροντίδας.
Στο χέρι μας είναι όλα αυτά να τα κατακτήσουμε.
Σε ότι μας αφορά σαν ΠΑΜΕ θα είμαστε στην πρώτη γραμμή των αγώνων του λαού μας.
Το έχουμε άλλωστε αποδείξει και στο χώρο μας. Με συνεχείς συγκεντρώσεις, πορείες διαδηλώσεις, με συμβολικές καταλήψεις σε υπηρεσίες , στο νοσοκομείο, στα διόδια, συμβάλουμε στην έμπρακτη εκδήλωση της λαϊκής αγανάκτησης για την κυβερνητική πολιτική. Με την αγωνιστική μας παρέμβαση σε υπηρεσίες δώσαμε λύση σε προβλήματα συναδέλφων μας. Γνωρίζοντας την αξία της εργατικής αλληλεγγύης ιδιαίτερα στις μέρες μας κάνουμε πράξη το σύνθημα «ένας για όλους και όλοι για έναν».
Καλούμε τους εργαζόμενους να γυρίσουν την πλάτη στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε Γ.Σ.Ε.Ε.- ΑΔΕΔΥ και του Εργατικού Κέντρου Κατερίνης .
Σε αυτούς, που προσπαθούν να αφοπλίσουν την εργατική τάξη, που υπονομεύουν τους ταξικούς αγώνες και βάζουν πλάτη για την κατάργηση Συλλογικών Συμβάσεων και δικαιωμάτων, για να υλοποιούνται οι φιλομονοπωλιακές πολιτικές χωρίς λαϊκές αντιδράσεις.
Έχει πλέον αποδειχτεί ότι δεν είναι απλώς συμβιβασμένοι ή παραπλανημένοι. Είναι συνειδητοί στυλοβάτες του συστήματος. Είναι εχθροί της εργατικής τάξης την οποία προσπαθούν να ελέγξουν με τις ίδιες μεθόδους που το αστικό σύστημα ελέγχει τις συνειδήσεις μεγάλης μερίδας του λαού. Με τα ρουσφέτια , την εξαγορά, την απειλή, και την υπόσχεση. Τελευταίο παράδειγμα αντεργατικής στάσης η πραξικοπηματική καθαίρεση του συνάδελφου Στέργιου Κλιγκόπουλου από την διοίκηση του Εργατικού κέντρου Κατερίνης.
Είναι αυτοί οι ίδιοι που κατηγορούν το ΠΑΜΕ για διασπαστική δράση επειδή απορρίπτουμε την ενότητα στην υποταγή, στην οποία καλούν την εργατική τάξη. Το ΠΑΜΕ είναι μέτωπο ανοιχτό σε κάθε συνάδελφο .Η ενότητά μας, η ενότητα των εργαζομένων, χτίζεται στους καθημερινούς αγώνες στα εργοστάσια, στα γραφεία, στα γιαπιά, στους χώρους δουλειάς. Και είναι ενότητα ενάντια στην κυβερνητική πολιτική , ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, ενάντια στην κυριαρχία του κεφαλαίου.
Συνάδελφοι – συναδέλφισσες
Ξέρουμε ότι ο δρόμος της αντίστασης και της ανυπακοής στον οποίο καλούμε το λαό, δεν είναι εύκολος .
Χρειάζονται συλλογικές και ατομικές θυσίες, αντοχή και ανθεκτικότητα, Αυτές όμως οι θυσίες είναι οι μόνες που μπορεί να πιάσουν τόπο, σε σύγκριση με τη θηλιά στο λαιμό και τις θυσίες που μας επιβάλλει σήμερα το σύστημα.
Το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» τους ενοχλεί.
Θίγει την κυριαρχία των μονοπωλίων στη ζωή μας.
Όσοι περισσότεροι εργάτες το κατανοούν και το βάζουν στη ζωή, όσο πιο γρήγορα ο εργαζόμενος λαός αντιληφθεί τη δύναμή του, τόσο πιο άμεσα το οπλοστάσιο της πλουτοκρατίας θα αδυνατίζει και θα χρεοκοπεί.
H εργατική τάξη και οι λαϊκές δυνάμεις μπορούν και πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Μέτωπο αντίστασης σε κάθε κλάδο, σε κάθε τόπο δουλειάς, για την προστασία της ζωής, της δουλειάς και της αξιοπρέπειάς μας.
Στις 11 του Μάη έχουμε πανελλαδική- πανεργατική απεργία. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στην απεργία και στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ εδώ στον ίδιο χώρο. Να στείλουμε ένα δυνατό μήνυμα ότι η πολιτική τους δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή. Ότι είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε μέχρι την ανατροπή της.
Καμία θυσία για την πλουτοκρατία.
ΟΧΙ στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων.
Nα εμποδίσουμε τα νέα εγκλήματα που σχεδιάζουν σε βάρος των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων, στη μείωση των συντάξεων, να εμποδίσουμε να καταργηθεί ό,τι έχει απομείνει στη δωρεάν Υγεία, Παιδεία, στις κοινωνικές παροχές, στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Nα πληρώσει η πλουτοκρατία, να σπρώξουμε τους εκμεταλλευτές στο περιθώριο.
Διέξοδος για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, υπάρχει. Είναι η δική τους εξουσία, που θα σχεδιάσει την οικονομία των πραγματικών και σύγχρονων αναγκών τους, που σημαίνει ότι ο παραγόμενος πλούτος και τα μέσα που τον παράγουν, πρέπει να γίνουν λαϊκή περιουσία, που θα επιβάλει το νόμο εκείνων που παράγουν τον πλούτο κόντρα σ´ εκείνους που σήμερα τον καρπώνονται.
O πλούτος παράγεται απ´ το λαό, και ανήκει στο λαό.
ZHTΩ H 1η MAH, MEPA THΣ ΠAΓKOΣMIAΣ EPΓATIKHΣ TAΞHΣ
TIMH KAI ΔOΞA ΣTOYΣ NEKPOYΣ THΣ TAΞHΣ MAΣ
Αλληλεγγύη στους Λαούς όλου του κόσμου που μάχονται ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
