(14-05-2011)
Στο νομοσχέδιο για την «Ηλεκτρονική διακυβέρνηση», με διατάξεις του οποίου αυξάνεται το ωράριο εργασίας στο δημόσιο και τους ΟΤΑ., από δυόμιση έως δέκα ώρες, κατατέθηκαν την τελευταία στιγμή τροπολογίες, με τις οποίες:
α)To «Πλεονάζον μόνιμο και αορίστου χρόνου ιδιωτικού δικαίου προσωπικό των Δήμων μετατάσσεται ή μεταφέρεται υποχρεωτικά σε όμορο δήμο ή άλλο δήμο του οικείου νομού και σε ΝΠΔΔ αυτών, στην οικεία Περιφέρεια και σε άλλα ΝΠΔΔ, η έδρα των οποίων βρίσκεται εντός του οικείου νομού».
β)«Με Π.Δ.[…]καθορίζονται οι δήμοι των οποίων θέσεις καταργούνται, οι καταργούμενες θέσεις κατά κατηγορία, κλάδο ή ειδικότητα του πλεονάζοντος προσωπικού των δήμων καθώς και οι φορείς υποδοχείς…» και
γ)Δίνεται η δυνατότητα στους Δήμους να χρησιμοποιούν ιδιώτες για την «Για την παροχή συγκεκριμένων υπηρεσιών συλλογής και μεταφοράς στερεών αποβλήτων και ανακυκλώσιμων υλικών, καθαριότητας κοινοχρήστων χώρων και δημοτικών κτιρίων…».
Όταν η παράταξή μας εδώ και πάνω από ένα χρόνο τόνιζε ότι: «Καλλικράτης σημαίνει ένας νέος Εφιάλτης για τους εργαζόμενους» και ότι «…ετοιμάζονται απολύσεις εργαζομένων και ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών στους ΟΤΑ...» κάποιοι μας έλεγαν ότι κινδυνολογούμε και κάποιοι άλλοι δεν ήθελαν να το πιστέψουν.
Όταν καθημερινά λέμε ότι δεν φτάνει μόνο να αγανακτούμε, αλλά και να αντιστεκόμαστε πριν το κακό χτυπήσει και τη δική μας πόρτα, κάποιοι ακόμη είτε έχουν αυταπάτες, είτε βρίσκουν άλλοθι με την αρνητική κατάσταση που παρουσιάζει το συνδικαλιστικό κίνημα και δεν κάνουν το δικό τους καθήκον που είναι η απόρριψη αυτής της πολιτικής και η πάλη για την ανατροπή της.
Τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση πέρασαν όλα όχι γιατί είναι αναγκαία, όπως αυτή ισχυρίζεται, αλλά γιατί εμείς οι εργαζόμενοι, όλη η ελληνική κοινωνία τα παρακολουθούμε σαν παθητικοί θεατές και δεν γυρίζουμε τις πλάτες στις πολιτικές και τα κόμματα που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση.
Μοναδική διέξοδος είναι να κατέβουμε όλοι στους δρόμους και να αντισταθούμε. Να ανατρέψουμε αυτή την κυβέρνηση και την πολιτική της. Σ’ αυτό τον αγώνα έχουν θέση όλοι οι εργαζόμενοι. Αυτό πρέπει να το κατανοήσουν και αυτοί που στήριζαν μέχρι σήμερα τις παρατάξεις του εναλλασσόμενου εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και αυτοί που νόμιζαν ότι με κομματικά συνδικάτα και με τη διάσπαση του εργατικού κινήματος θα άλλαζαν τα πράγματα. Και τα δύο απέτυχαν, αφού προσέφεραν πολύτιμες υπηρεσίες στο σύστημα.
Το εργατικό κίνημα και τα συνδικάτα θα ανακτήσουν την αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη των εργαζομένων, όταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μπουν στο προσκήνιο. Μόνο οι ίδιο μπορούν να τα αλλάξουν. Και τώρα είναι η ευκαιρία.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΣΤΙΣ 18-05-2011
Στο νομοσχέδιο για την «Ηλεκτρονική διακυβέρνηση», με διατάξεις του οποίου αυξάνεται το ωράριο εργασίας στο δημόσιο και τους ΟΤΑ., από δυόμιση έως δέκα ώρες, κατατέθηκαν την τελευταία στιγμή τροπολογίες, με τις οποίες:
α)To «Πλεονάζον μόνιμο και αορίστου χρόνου ιδιωτικού δικαίου προσωπικό των Δήμων μετατάσσεται ή μεταφέρεται υποχρεωτικά σε όμορο δήμο ή άλλο δήμο του οικείου νομού και σε ΝΠΔΔ αυτών, στην οικεία Περιφέρεια και σε άλλα ΝΠΔΔ, η έδρα των οποίων βρίσκεται εντός του οικείου νομού».
β)«Με Π.Δ.[…]καθορίζονται οι δήμοι των οποίων θέσεις καταργούνται, οι καταργούμενες θέσεις κατά κατηγορία, κλάδο ή ειδικότητα του πλεονάζοντος προσωπικού των δήμων καθώς και οι φορείς υποδοχείς…» και
γ)Δίνεται η δυνατότητα στους Δήμους να χρησιμοποιούν ιδιώτες για την «Για την παροχή συγκεκριμένων υπηρεσιών συλλογής και μεταφοράς στερεών αποβλήτων και ανακυκλώσιμων υλικών, καθαριότητας κοινοχρήστων χώρων και δημοτικών κτιρίων…».
Όταν η παράταξή μας εδώ και πάνω από ένα χρόνο τόνιζε ότι: «Καλλικράτης σημαίνει ένας νέος Εφιάλτης για τους εργαζόμενους» και ότι «…ετοιμάζονται απολύσεις εργαζομένων και ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών στους ΟΤΑ...» κάποιοι μας έλεγαν ότι κινδυνολογούμε και κάποιοι άλλοι δεν ήθελαν να το πιστέψουν.
Όταν καθημερινά λέμε ότι δεν φτάνει μόνο να αγανακτούμε, αλλά και να αντιστεκόμαστε πριν το κακό χτυπήσει και τη δική μας πόρτα, κάποιοι ακόμη είτε έχουν αυταπάτες, είτε βρίσκουν άλλοθι με την αρνητική κατάσταση που παρουσιάζει το συνδικαλιστικό κίνημα και δεν κάνουν το δικό τους καθήκον που είναι η απόρριψη αυτής της πολιτικής και η πάλη για την ανατροπή της.
Τα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση πέρασαν όλα όχι γιατί είναι αναγκαία, όπως αυτή ισχυρίζεται, αλλά γιατί εμείς οι εργαζόμενοι, όλη η ελληνική κοινωνία τα παρακολουθούμε σαν παθητικοί θεατές και δεν γυρίζουμε τις πλάτες στις πολιτικές και τα κόμματα που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση.
Μοναδική διέξοδος είναι να κατέβουμε όλοι στους δρόμους και να αντισταθούμε. Να ανατρέψουμε αυτή την κυβέρνηση και την πολιτική της. Σ’ αυτό τον αγώνα έχουν θέση όλοι οι εργαζόμενοι. Αυτό πρέπει να το κατανοήσουν και αυτοί που στήριζαν μέχρι σήμερα τις παρατάξεις του εναλλασσόμενου εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και αυτοί που νόμιζαν ότι με κομματικά συνδικάτα και με τη διάσπαση του εργατικού κινήματος θα άλλαζαν τα πράγματα. Και τα δύο απέτυχαν, αφού προσέφεραν πολύτιμες υπηρεσίες στο σύστημα.
Το εργατικό κίνημα και τα συνδικάτα θα ανακτήσουν την αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη των εργαζομένων, όταν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μπουν στο προσκήνιο. Μόνο οι ίδιο μπορούν να τα αλλάξουν. Και τώρα είναι η ευκαιρία.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΟΕ-ΟΤΑ ΣΤΙΣ 18-05-2011
