ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ ΔΙΟΥ - ΟΛΥΜΠΟΥ, Γ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ, ΣΤΟΝ τ. ΔΗΜΑΡΧΟ ΛΙΤΟΧΩΡΟΥ, Ν. ΚΟΥΚΟΥΤΑΤΣΙΟ.
Κύριε Κουκουτάτσιο, είτε σας αρέσει, είτε όχι, θα μείνετε στην ιστορία σαν ο μεγαλύτερος συκοφάντης στα χρονικά του Λιτοχώρου.
Επειδή, μέχρι τώρα, εκλάβατε την υπομονή μας για αδυναμία, καλά θα είναι να γνωρίζουν πλέον όλοι την αλήθεια. Να γνωρίζουν ή να θυμηθούν ξανά ότι εκλέχτηκες δήμαρχος το 1978 με τη στήριξη και του μικρού ακόμη τότε ΠΑΣΟΚ.
Την επόμενη τετραετία όμως οι δρόμοι κλείσανε. Το ΠΑΣΟΚ γιγαντώθηκε. Έτσι μας τελείωσε γρήγορα ο κ. Κουκουτάτσιος, ο δήμαρχος που δεν έχει να επιδείξει σχεδόν τίποτα στην τετραετή θητεία του.
Το μόνο που θα μείνει είναι το ότι όσοι κατά τη διάρκεια της θητείας σας έκαναν επίσκεψη στο γραφείο σας, έφευγαν με πονοκέφαλο λόγω της ακατάσχετης φλυαρίας σας.
Από τότε κ. Κουκουτάτσιο, ακούτε ΠΑΣΟΚ, Παπαθανασίου, Ελευθερίου κλπ και χάνετε το έδαφος κάτω από τα πόδια σας.
Για να αντιληφθεί ο κόσμος το μέγεθος του ανδρός αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι μόλις τον 3ο μήνα λειτουργίας της ΔΕΑΛ, το 1986, προκάλεσε θέμα στο δημοτικό συμβούλιο για δήθεν κακοδιαχείριση. Φανταστείτε λοιπόν σήμερα, πού μπορεί να φτάσει ο εν λόγω κύριος…
Τώρα ο Ν. Κουκουτάτσιος το παίζει τιμητής των πάντων. «Τιμητής της αριστεράς και των ιδανικών». «Τιμητής των νόμων». Που σαν γνήσιος αριστερός πολέμησε στην Κορέα παρέα με Αμερικάνους «συντρόφους».
Που σαν υπέρμαχος της οικολογίας και δήθεν προστάτης του περιβάλλοντος πούλησε βράχο μέσα στη θάλασσα, έχοντας τίτλο ιδιοκτησίας που του έδωσε η χούντα των συνταγματαρχών (πρόκειται για κατάστημα, το πρώην ΜΙΣΕΛ, στην Πλάκα).
Κατασκευαστής και ιδιοκτήτης του πιο ακαλαίσθητου ίσως αλλά σίγουρα του υψηλότερου κτιρίου του Λιτοχώρου. Και μάρτυρας κατά του δήμου και υπέρ ιδιωτών σε υποθέσεις καταπατήσεων δημοτικών εκτάσεων.
Αυτός είστε κύριε Κουκουτάτσιο. Που δεν χώνεψες ποτέ το γεγονός ότι ο κόσμος και πάλι μάς εμπιστεύτηκε τη διοίκηση του τόπου. Βλέπετε, ο κ. Παπαθανασίου έβαλε υποψηφιότητα πέντε φορές για δήμαρχος και εκλέχτηκε και τις πέντε φορές με πολύ μεγάλα ποσοστά. Εσείς εκτεθήκατε πολλές φορές ως υποψήφιος δήμαρχος αλλά μόνο μια φορά εκλεχτήκατε, κι εκείνη τη φορά με τη βοήθειά μας.
Κύριε Κουκουτάτσιο, το προσωπικό μίσος και η εμπάθεια είναι κακός σύμβουλος για όσους ισχυρίζονται ότι αγαπούν τον τόπο τους και την τοπική αυτοδιοίκηση. Εμένα, το μόνο που μου προκαλείτε πλέον, είναι αισθήματα λύπης.
Ξέρω ότι ακόμα πιο λυσσαλέα θα αρχίσετε να με «χτυπάτε», διότι είπα τα πράγματα με το όνομά τους. Δεν σας φοβάμαι όμως. Και να γνωρίζετε ότι έχω ακόμα κι άλλα πολλά ράμματα για τη γούνα σας.
Επί 30 χρόνια προσέφερα ανιδιοτελώς στα δημοτικά, πολιτιστικά και αθλητικά δρώμενα του Λιτοχώρου και γι αυτό ο λαός του Λιτοχώρου με αναδείκνυε πρώτο σε σταυρούς.
Και κάθε φορά που σας ακούω να κραυγάζετε και να διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας για το καλό δήθεν τού τόπου μας, μου έρχεται αυθόρμητα στον νου η λαϊκή παροιμία που λέει ότι «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί».
Επειδή, μέχρι τώρα, εκλάβατε την υπομονή μας για αδυναμία, καλά θα είναι να γνωρίζουν πλέον όλοι την αλήθεια. Να γνωρίζουν ή να θυμηθούν ξανά ότι εκλέχτηκες δήμαρχος το 1978 με τη στήριξη και του μικρού ακόμη τότε ΠΑΣΟΚ.
Την επόμενη τετραετία όμως οι δρόμοι κλείσανε. Το ΠΑΣΟΚ γιγαντώθηκε. Έτσι μας τελείωσε γρήγορα ο κ. Κουκουτάτσιος, ο δήμαρχος που δεν έχει να επιδείξει σχεδόν τίποτα στην τετραετή θητεία του.
Το μόνο που θα μείνει είναι το ότι όσοι κατά τη διάρκεια της θητείας σας έκαναν επίσκεψη στο γραφείο σας, έφευγαν με πονοκέφαλο λόγω της ακατάσχετης φλυαρίας σας.
Από τότε κ. Κουκουτάτσιο, ακούτε ΠΑΣΟΚ, Παπαθανασίου, Ελευθερίου κλπ και χάνετε το έδαφος κάτω από τα πόδια σας.
Για να αντιληφθεί ο κόσμος το μέγεθος του ανδρός αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι μόλις τον 3ο μήνα λειτουργίας της ΔΕΑΛ, το 1986, προκάλεσε θέμα στο δημοτικό συμβούλιο για δήθεν κακοδιαχείριση. Φανταστείτε λοιπόν σήμερα, πού μπορεί να φτάσει ο εν λόγω κύριος…
Τώρα ο Ν. Κουκουτάτσιος το παίζει τιμητής των πάντων. «Τιμητής της αριστεράς και των ιδανικών». «Τιμητής των νόμων». Που σαν γνήσιος αριστερός πολέμησε στην Κορέα παρέα με Αμερικάνους «συντρόφους».
Που σαν υπέρμαχος της οικολογίας και δήθεν προστάτης του περιβάλλοντος πούλησε βράχο μέσα στη θάλασσα, έχοντας τίτλο ιδιοκτησίας που του έδωσε η χούντα των συνταγματαρχών (πρόκειται για κατάστημα, το πρώην ΜΙΣΕΛ, στην Πλάκα).
Κατασκευαστής και ιδιοκτήτης του πιο ακαλαίσθητου ίσως αλλά σίγουρα του υψηλότερου κτιρίου του Λιτοχώρου. Και μάρτυρας κατά του δήμου και υπέρ ιδιωτών σε υποθέσεις καταπατήσεων δημοτικών εκτάσεων.
Αυτός είστε κύριε Κουκουτάτσιο. Που δεν χώνεψες ποτέ το γεγονός ότι ο κόσμος και πάλι μάς εμπιστεύτηκε τη διοίκηση του τόπου. Βλέπετε, ο κ. Παπαθανασίου έβαλε υποψηφιότητα πέντε φορές για δήμαρχος και εκλέχτηκε και τις πέντε φορές με πολύ μεγάλα ποσοστά. Εσείς εκτεθήκατε πολλές φορές ως υποψήφιος δήμαρχος αλλά μόνο μια φορά εκλεχτήκατε, κι εκείνη τη φορά με τη βοήθειά μας.
Κύριε Κουκουτάτσιο, το προσωπικό μίσος και η εμπάθεια είναι κακός σύμβουλος για όσους ισχυρίζονται ότι αγαπούν τον τόπο τους και την τοπική αυτοδιοίκηση. Εμένα, το μόνο που μου προκαλείτε πλέον, είναι αισθήματα λύπης.
Ξέρω ότι ακόμα πιο λυσσαλέα θα αρχίσετε να με «χτυπάτε», διότι είπα τα πράγματα με το όνομά τους. Δεν σας φοβάμαι όμως. Και να γνωρίζετε ότι έχω ακόμα κι άλλα πολλά ράμματα για τη γούνα σας.
Επί 30 χρόνια προσέφερα ανιδιοτελώς στα δημοτικά, πολιτιστικά και αθλητικά δρώμενα του Λιτοχώρου και γι αυτό ο λαός του Λιτοχώρου με αναδείκνυε πρώτο σε σταυρούς.
Και κάθε φορά που σας ακούω να κραυγάζετε και να διαρρηγνύετε τα ιμάτιά σας για το καλό δήθεν τού τόπου μας, μου έρχεται αυθόρμητα στον νου η λαϊκή παροιμία που λέει ότι «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί».