Το βαμπίρ της μεταπολίτευσης ξαναχτύπησε λέγοντας κάτι που αν το έλεγε κάποιος …τορναδόρος από την Κρήτη, θα είχαν ξεσηκωθεί οι εισαγγελείς για να τον ψάχνουν: Ή συμφωνούμε με τους δανειστές μας ή επιστρέφουμε πίσω στη δραχμή !!
Όχι, δεν είναι ένα κρεσέντο “πατριωτισμού” ή ορθολογικής σκέψης. Άλλωστε η κυρία Δαμανάκη μας έχει συνηθίσει στις πολύ προσεκτικές κινήσεις που διασφαλίζουν το προσωπικό της συμφέρον ακόμα και αν αποσκοπεί στα πιο απίθανα σενάρια.
Η φιλολογία λοιπόν περί επιστροφής στην δραχμή λόγω του “χρέους” έχει μόνο μία στόχευση: Όσο η Ελλάδα βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με όλα τα στραβά της, έχει μία ιδιότυπη ομπρέλα. Αυτή της απόλυτης προστασίας της εδαφικής της ακεραιότητας.
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι για να τεθεί π.χ. θέμα κοσσοβοποίησης της Θράκης, θα πρέπει η Ελλάδα να χάσει αυτή την ομπρέλα από πάνω της. Πως μπορεί να γίνει αυτό;
Αυτό που δεν γνωρίζουν αρκετοί είναι ότι η ΕΕ δεν μπορεί να αποβαλλει μέλος της. Δεν υπάρχει τέτοια συνθήκη, ακόμα και για τις πιο ακραίες καταστάσεις (π.χ. πραξικόπημα που και εκεί θα πρέπει να γίνουν πράγματα και θαύματα για να αποβληθεί ένα μέλος). Η μόνη περίπτωση να υπάρξει αποχώρηση από την ΕΕ, είναι η απαίτηση αποχώρησης από το κοινό νόμισμα, που θα γίνει από το ίδιο κράτος μέλος του σκληρού πυρήνα. Είναι ο μόνος τρόπος να αποχωρήσει οικειοθελώς ένα κράτος μέλος.
Τώρα μάλιστα που δεν υπάρχει και ο αγωγός Πύργου (Μπουργκάς) – Αλεξανδρούπολης, ο δρόμος είναι ανοιχτός και οι αποβατικές γέφυρες τις Τουρκίας λυμένες.
Μην τσιμπάτε λοιπόν λόγω του συναισθηματικού δεσίματος με την δραχμή. Εκτός εάν ξαφνικά μοιράστηκαν την ίδια αγάπη περσόνες όπως ο Αλαβάνος, η Δαμανάκη κλπ. Αυτά τα μνημεία αξιοπιστίας: Εκκενώστε το πολυτεχνείο! Αυτοί που σας λένε να μείνετε, είναι προβοκάτορες!
