Κόρακας είδε κόρακα Να κλέβει ένα τυρί
Και προσποιήθηκε ευθύς
Πως σφόδρα απορεί.
«Συνάδελφε, τι ειν’ αυτά;
δε ντρέπεσαι λιγάκι!»
«Ησύχασε, συνάδελφε,
να, πάρε κομματάκι»
Κόρακας είδε κόρακα
Στο νόμο ν’ ασελγεί
Και του πε: «τι στον κόρακα
κάνεις εσύ εκεί;»
Κι ο κόρακας, ο ασελγών:
«Ηρέμησε, αδελφάκι,
κοινός μας είναι ο αγών
είμαι κι εγώ κοράκι»
Κόρακας άλλου κόρακα
Μάτι ποτέ δεν βγάζει
Μόνο του λέει «σ’ εώρακα»
Και κάνει πως τον κράζει.
Όμως, σε λίγο, ο πονηρός,
Μαζί του τακιμιάζει
Αφού ’ναι κόρακας κι αυτός
Και σ’ όλα του, του μοιάζει
Αργύρης Ολοκτσίδης
Ρητίνη Πιερίας
