Στα λογικά προΐσταμαι
Στα πάθη μου υφίσταμαι
Στα όμορφα παρίσταμαι
Και στα στραβά ενίσταμαι
Από πολλά συνίσταμαι
Γι’ αυτό συχνά διίσταμαι
Κι όσο θαρρώ επίσταμαι
Τόσο κουτός καθίσταμαι
Μα όπου και αν ίσταμαι
Πάντα απορώ κι εξίσταμαι
Πώς γίνεται ν’ ανθίσταμαι
Κι απ’ τη ζωή να αφίσταμαι!
Κι εφόσον δεν μεθίσταμαι
Μπορώ να λέω ανίσταμαι;
Αργύρης Ολοκτσίδης
Ρητίνη Πιερίας
