Τώρα, αν γνωρίζει τον ορισμό της λέξης συκοφάντης είναι κάπως συζητήσιμο.
Κατά τους αρχαίους συκοφάντης ήταν αυτός που κατέδιδε στις αρχές τους παράνομους εξαγωγείς σύκων. Νεωστί θα το λέγαμε φοροφυγάδες.
Συκοφάντης όμως κατά διασταλτική ερμηνεία του όρου και όπως πέρασε στη νεότερη γλώσσα, είναι αυτός που αδίκως διαβάλει κάποιον.
Που την είδε τη διαβολή στο κείμενο μου ο κ. Ελευθερίου και η παρέα του μόνο η αρωστημένη πολιτική εμπάθεια που τρέφουν όλοι τους εναντίον μου από το 1982.
Δεν μπορούν να μου συγχωρήσουν το θάρρος της γνώμης μου να αντισταθώ στον υπερόπτη και χαϊδεμένο ακόμα τότε του Ανδρέα υπουργό χωροταξίας Τρίτση που κατάστρεψε περιβαλλοντικά όλη τη χώρα με την εισαγωγή κλιμακωτής εισφοράς σε γη των εντασσόμενων εντός σχεδίου ιδιοκτησιών. Είχα ΄΄ παραβιάσει ΄΄ την εντολή του πρωθυπουργού που είχε δώσει στο ακτίφ στελεχών του ΠΑΣΟΚ στο Σπόρτιγκ στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 1982. Πάσει θυσία Δήμοι, Κοινότητες συνδικάτα και συναιτερισμοί να περιέλθουν σε πιστά και υπάκουα στην Κυβέρνηση πρόσωπα.
Τα περί Τ.Α. Μασάλια του πράσινου βιβλίου που το έχω ακόμη στη βιβλιοθήκη μου πετάχτηκαν στο καλάθι των αχρήστων, όπως και τόσα άλλα συνθήματα ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο που μας οδήγησαν μέσω του τρίτου δρόμου για το σοσιαλισμό, στην αγκαλιά των Ευρωπαίων τοκογλύφων στο ΔΝΤ. Και στον Καλλικράτη και τον Καλικρατικό εν αργία Υπερδήμαρχο.
Το 1982 μετά το συντριπτικό 42/% που με έδωσε το εκλογικό σώμα του Λιτοχώρου
την πρώτη Κυριακή οι κυβερνητικοί χαμαιλέοντες δεν δίστασαν να εκλιπαρήσουν τη συνδρομή των φανατισμένων ακροδεξιών και ανασύροντας από τη φαρέτρα τον πάντα χρήσιμο στις τότε συνθήκες αντικομουνισμό κατόρθωσαν να ανατρέψουν για ελάχιστους ψήφους το αποτέλεσμα. Πρωταγωνιστής σε αυτή την ιστορία ήταν ο εν αργία σήμερα κ. Παπαθανασίου.
Έκτοτε άρχισε και συνεχίζεται μέχρι σήμερα η ΄΄ απόκουκουτατσιοποίση ΄΄ του Δήμου Λιτοχώρου και γενικότερα η ανατροπή του στρατηγικού αναπτυξιακού προγράμματος που θεμελιώθηκε την περίοδο 1979-1982.
Τώρα για το ποιο ήταν το έργο μου ως Δημάρχου και της διαπαραταξιακής ομάδας που με στήριζε, αυτό φαίνεται από την επίσημη αλληλογραφία του Δήμου και τα πρακτικά συνεδριάσεων του Δ.Σ. εκείνης της περιόδου, και από τους επίσημους απολογισμούς και ισολογισμούς του Δήμου Λιτοχώρου με δείγμα αυτόν του 1982 που επί τακτικών εσόδων 15 εκατομύρια δραχ. Χρέη μηδέν, 9.000.000. αποθεματικό
για το 1983, και εκταμιευμένα 21.000.000. για έργα από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Όλα αυτά για την κοινή γνώμη και όχι για τους άθλιους υβριστές.
Αδυνατώ να ανταπαντήσω στα ρυπαρά λιβελογραφήματα του κ. Ελευθερίου και της παρέας του γιατί θα πρέπει να κατέβω στο ίδιο βρώμικο επίπεδο.
Είναι γνωστός ο Αισώπειος μύθος του Λιονταριού και του Γουρουνιού. Όταν το δεύτερο βουτηγμένο στον δύσοσμο βούρκο διεκδικούσε τα πρωτεία του βασιλείου των ζώων, το Λιοντάρι λυπημένο αποχώρησε αφήνοντας το ρυπαρό χοιρινό να χαίρεται τη νίκη του. Εκείνο που εκ των πραγμάτων είμαι υποχρεωμένος να κάνω, είναι να ζητήσω τη συνδρομή του κ. εισαγγελέα για να προστατέψω την τιμή και την υπόληψη μου από τις αισχρές συκοφαντίες του κ. Ελευθερίου.
Όταν η πολιτική αντιπαράθεση ξεπερνά κάποια όρια αισχρότητας τότε το λόγο έχει η δικαιοσύνη. Στην τελευταία προεκλογική αναμέτρηση όταν η συνυποψήφια μου κ. Τσίρου υπαινίχθηκε προφορικά την ίδια συκοφαντία για το βράχο της Πλάκας της έστειλα επιστολή και τους τίτλους ιδιοκτησίας του πατέρα μου που ανάγονται στο 1954 και ποιος ήταν ο κληρονόμος της του. Και της δήλωσα απερίφραστα.
Αν δεν ανακαλέσει θα είμαι πολύ σκληρός μαζί της. Την για 40 χρόνια ανιδιοτελή προσφορά μου δεν μπορεί να την σπιλώνουν όσοι αλλήλο μαχαιρώνονται για τα έμμισθα αξιώματα που προέκυψαν ελέω ΠΑΣΟΚ για νάναι σίγουρη η υπακουή στις κυβερνητικές εντολές. Αυτά και με την πικρή διαπίστωση
ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΤΟΠΟ ΟΙ ΜΑΪΜΟΥΔΕΣ ΠΡΟΕΣΤΟΙ
Λιτόχωρο 19 Μαΐου 2011 Νίκος Κουκουτάτσιος.
