Σαρώνουν το λαό για 78,2 δισ. ευρώ

ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ 2012 - 2015

Σαρώνουν το λαό για 78,2 δισ. ευρώ

Την Τρίτη ξεκινάει στην Επιτροπή της Βουλής η συζήτηση του τερατουργήματος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ

Το ερώτημα είναι αυθόρμητο: Μετά από ενάμιση χρόνο συνεχών σφυροκοπημάτων στο βιοτικό επίπεδο του λαού, μετά από τις αλλεπάλληλες φορολογικές επιδρομές, το τσάκισμα εργασιακών σχέσεων, την κατάργηση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, τη μείωση των λαϊκών εισοδημάτων, την ανεργία και την ανέχεια που μαστίζει εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά, πώς να χαρακτηρίσεις τις ρυθμίσεις που προβλέπονται στο «Μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015»; ΠΩΣ; Η κλίμακα αξιολόγησης της επιθετικότητας της οικονομικής ολιγαρχίας και της κυβερνητικής πολιτικής που τη στηρίζει, τείνει να εξαντληθεί. Πώς να κλιμακώσεις τους χαρακτηρισμούς για μια βαθιά αντιδραστική, ιδιαίτερα αντιλαϊκή και καθόλα βάρβαρη πολιτική, που όσο της δίνεται χρόνος γίνεται πιο αντιδραστική, πιο αντιλαϊκή, πιο βάρβαρη; Είναι και αυτός ένας λόγος που αναγκαστικά πρέπει να καταφεύγεις στο κύριο. Σε αυτό που από την πρώτη στιγμή πρόβαλαν οι κομμουνιστές ως εκτίμηση και μέχρι στιγμής όχι απλά δε λάθεψαν, αλλά έχουν επιβεβαιωθεί 100%.

Η επίθεση θα είναι μακρόχρονη

Στη χώρα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ένα σχέδιο με δύο ταυτόχρονα στόχους στρατηγικής σημασίας για την οικονομική ολιγαρχία. Πρώτον, να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης που προκάλεσε η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων, με τις λιγότερες δυνατές επιπτώσεις για τους κεφαλαιοκράτες, και ταυτόχρονα να εξασφαλιστούν εκείνες οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, που είναι αναγκαίες για να δημιουργηθούν συνθήκες απρόσκοπτης κερδοφορίας, για την περίοδο που θα ακολουθήσει μετά την κρίση. Οπως και να διαβαστούν αυτοί οι παράλληλοι στόχοι, κοινός τους παρανομαστής είναι η ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση των πολιτικών υπέρ του κεφαλαίου, ή, με άλλα λόγια, η ένταση της επίθεσης σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, των εισοδημάτων και των κατακτήσεών τους, και ο δυσμενέστερος επανακαθορισμός της θέσης τους στο σύστημα των καπιταλιστικών παραγωγικών σχέσεων. Με δυο λόγια, το άμεσο ζήτημα που αντιμετωπίζει η άρχουσα τάξη, είναι η ίδια η κρίση υπερσυσσώρευσης, που οδηγεί σε καταβαράθρωση της οικονομικής δραστηριότητας και αυξάνει τα πλεονάζοντα και μη επενδεδυμένα κεφάλαια, ενώ το ζήτημα των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους είναι προβλήματα παράγωγα της οικονομικής κρίσης. Ολα αυτά προδικάζουν το μακρόχρονο χαρακτήρα των προσαρμογών που θα επιχειρήσουν κυβέρνηση και οικονομική ολιγαρχία, κάτι που από την πρώτη στιγμή τόνισε το ΚΚΕ. Προδιαγράφουν ακόμα και ότι οι κυβερνώντες, προκειμένου να φέρουν σε πέρας μια τέτοια αποστολή, θα κλιμακώνουν την τρομοκρατία και τον εκφοβισμό των λαϊκών μαζών, με στόχο να εξουδετερώσουν το κίνημα αντίδρασης και αντίστασης στις αντιλαϊκές επιλογές. Και μην ξεχνάμε, η τρομοκρατία των τελευταίων ημερών με αφορμή την 5η δόση, μπορεί να ήταν ευρύτατης κλίμακας, δεν ήταν όμως η πρώτη φορά που εξαπολύθηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Από το Φλεβάρη ακόμα του περασμένου χρόνου, όταν κάποιοι έβαζαν ακόμα στοιχήματα για τα ποσοστά της εισοδηματικής πολιτικής της κυβέρνησης, το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει και για τη σχεδιαζόμενη μακρόχρονη επίθεση ενάντια στο λαό και για τις μεθόδους που θα χρησιμοποιούσε το ΠΑΣΟΚ. Από αυτή την άποψη έχει ενδιαφέρον η δήλωση της Αλ. Παπαρήγα στις 2 του Φλεβάρη του 2010, μετά από συνάντηση που είχε με τον Γ. Παπανδρέου. Ελεγε χαρακτηριστικά: «Πέρα από τα αντιλαϊκά, τα αντεργατικά και αντιαγροτικά μέτρα που έρχονται, γίνεται μια προσπάθεια να μετατραπεί ο ελληνικός λαός σε ένα λαό ηττημένο, απογοητευμένο, φοβισμένο και τρομοκρατημένο, ώστε να δεχθεί αμαχητί τα μέτρα που έρχονται και τα οποία μέτρα προγραμματίζονται να είναι πολύ μακρόχρονα».

Το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο

Είναι, λοιπόν, σαφές, ότι το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής», αποτελεί ένα μεσοπρόθεσμο πλέγμα αντιλαϊκών μέτρων στα πλαίσια της αντιδραστικής λαίλαπας που έχει εξαπολύσει στη χώρα η κυβέρνηση μαζί με τους εταίρους της σε ΕΕ και ΔΝΤ, το οποίο, σε περίπτωση που αν δεν αλλάξουν αποφασιστικά οι συσχετισμοί, σύντομα θα συμπληρωθεί με ακόμα πιο επαχθείς ρυθμίσεις και μέτρα.

Το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο, όπως κατατέθηκε στη Βουλή κινείται σε τρία επίπεδα παράλληλων παρεμβάσεων με στόχο να εξασφαλιστούν - αρπαγούν ακόμα 78,2 δισ. ευρώ, για να δοθούν προς τους πιστωτές της κυβέρνησης. Στα «κοράκια» και τους ραντιέρηδες του τραπεζικού και χρηματοοικονομικού κεφαλαίου, που θησαυρίζουν από τη διαχείριση του δημόσιου χρέους. Σύμφωνα με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, τα κονδύλια αυτά θα προκύψουν:

• 14,8 δισ. ευρώ από περικοπές δαπανών
• 13,4 δισ. ευρώ από την αύξηση των εσόδων
• 50 δισ. ευρώ από το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων.

Ενα σχόλιο δευτερεύουσας σημασίας: Στο σχετικό πίνακα εμφανίζονται οι ποσοτικοποιημένοι στόχοι του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου, όπως αυτό ανακοινώθηκε στα τέλη του Απρίλη και όπως παρουσιάζεται στο κείμενο που κατατέθηκε στη Βουλή. Το οικονομικό επιτελείο, έκανε τους υπολογισμούς του, σαν να είχε απέναντί του πατάτες, ντομάτες και κρεμμύδια και μέσα «βρήκε» ακόμα 9 δισ. ευρώ, που κατά πώς φαίνεται έλλειπαν από τους λογαριασμούς του Απρίλη. Με μια μονοκονδυλιά, αφαίρεσε, δηλαδή, αποφάσισε να βουτήξει 9 δισ. περισσότερα, από τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Είδατε πού είναι οι μεγάλες διαφορές; Στις παραπέρα μειώσεις των φορολογικών απαλλαγών για τα λαϊκά νοικοκυριά, στις μειώσεις των αποδοχών των εργαζομένων στο Δημόσιο, στην παραπέρα μείωση της χρηματοδότησης των Οργανισμών Κοινωνικής Ασφάλισης (ΟΚΑ) και στην αύξηση των φορολογικών εσόδων, που θα προέλθει από την επιβολή έκτασης εισφοράς των εργαζομένων και συνταξιούχων. Με την ευκαιρία, να πούμε ότι αυτό το τελευταίο, ο κεφαλικός φόρος για όλους, ήταν «επίτευγμα» των... αντιδράσεων στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ.

Μέτρα - κόλαση

Για να συγκεντρωθούν αυτά τα ποσά η κυβέρνηση ανάμεσα στα άλλα αποφάσισε:

Συγκράτηση μισθολογικού κόστους με περιορισμό προσλήψεων, το οποίο σημαίνει:

1) Μείωση των αμοιβών στο Δημόσιο με το νέο μισθολόγιο.

2) Πάγωμα της ανά διετία μισθολογικής εξέλιξης (κλιμάκια) των αποδοχών των εργαζομένων.

3) Αύξηση των ωρών εβδομαδιαίας απασχόλησης από 37,5 σε 40 ώρες.

4) Απολύσεις συμβασιούχων, με στόχο τη μείωση κατά 50% των συμβασιούχων για φέτος και κατά 1% για κάθε επόμενη χρονιά μέχρι το 2015.

5) Εισαγωγή της μερικής απασχόλησης και άρα μερικής αποζημίωσης στο Δημόσιο.

6) Καθιέρωση της μακροχρόνιας άδειας άνευ αποδοχών.

7) Εφαρμογή του κανόνα «1 πρόσληψη για κάθε 10 αποχωρήσεις» από το Δημόσιο για το 2011 και «1 προς 5» μέχρι το 2015.

Γενική αύξηση της φορολογικής επιδρομής σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων:

1) Επιβολή έκτακτης ετήσιας εισφοράς μέχρι το 2015, για όσους έχουν εισοδήματα πάνω από 8.000 ευρώ το χρόνο, δηλαδή, πάνω από 571 ευρώ το μήνα. Οι συντελεστές της εισφοράς δεν έχουν ανακοινωθεί, αλλά αναμένεται να είναι από 1% μέχρι και 4% για τα υψηλότερα εισοδήματα. Ξεπερνώντας ακόμα και τους εαυτούς τους, οι κυβερνώντες ονομάτισαν αυτόν τον επιπλέον φόρο ως... «εισφορά αλληλεγγύης».

2) Καθιέρωση «εισφοράς αλληλεγγύης» στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων με πρόσχημα την καταπολέμηση της ανεργίας. Ανάλογη εισφορά επιβάλλεται και στους ελεύθερους επαγγελματίες.

3) Αύξηση της «εισφοράς αλληλεγγύης» στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα, που σήμερα είναι 3% και επιμερίζεται μεταξύ εργαζομένων - εργοδοτών.

4) Κατάργηση του πετρελαίου θέρμανσης και εξομοίωση της τιμής του με το πετρέλαιο κίνησης. Η εφαρμογή του μέτρου, λέει ο υπουργός Οικονομικών, βρίσκεται ακόμα υπό μελέτη...

5) Μείωση φορολογικών εκπτώσεων που ισχύουν για όλους τους φορολογούμενους και ευνοούν ειδικά τους μισθωτούς και συνταξιούχους. Στα σχέδια της κυβέρνησης είναι να καταργηθεί η αναγνώριση απαλλαγών για ιατρικά έξοδα, για στεγαστικά δάνεια, για δαπάνες φροντιστηρίων κοκ. Οι εκπτώσεις αυτές ενδέχεται να ισχύσουν για ορισμένες κατηγορίες φορολογουμένων, ανάλογα όμως με το εισόδημά τους, αλλά και την περιουσιακή τους κατάσταση.

6) Αύξηση των τεκμηρίων διαβίωσης. Είναι κι αυτό ένα από τα κατορθώματα της εσωτερικής αντιπολίτευσης στο ΠΑΣΟΚ. Ετσι, κάποιος που μπορεί να έχει ένα σπίτι από κληρονομιά κι ένα «σαραβαλάκι» για να πηγαίνει στη δουλειά του, είναι πολύ πιθανόν να καλείται από την επόμενη χρονιά να πληρώνει φόρο όχι με βάση το εισόδημά του, αλλά επειδή έτυχε να έχει αυτά τα... περιουσιακά στοιχεία.

7) Αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση από 13% σε 23%. Το μέτρο θα ισχύσει από την 1η του Σεπτέμβρη κι αναμένεται να κάνει απλησίαστη τη δυνατότητα για μια έξοδο ή για κανένα ταβερνάκι, αφού η αύξηση και μόνο του ΦΠΑ σημαίνει αυτόματη ανατίμηση των λογαριασμών περί το 9%.

8) Επαναφορά, ουσιαστικά, του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ), για το οποίο τόσα και τόσα είχε καταμαρτυρήσει το ΠΑΣΟΚ όταν το επέβαλε η ΝΔ. Η κυβέρνηση μειώνει το αφορολόγητο των 400.000 ευρώ που ισχύει σήμερα για το Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας και μεθοδεύει να βάλει φόρους σε όσους έχουν ακίνητα αξίας 100.000 ευρώ, κάτι που σημαίνει ότι οι περισσότεροι θα κληθούν να πληρώσουν κι αυτό το φόρο.

9) Μπίζνες ετοιμάζεται να κάνει το υπουργείο Οικονομικών και με τα έσοδα από αυθαίρετα, χωρίς να έχει ανακοινωθεί κάτι μέχρι στιγμής.

10) Αύξηση των τελών κυκλοφορίας.

11) Για... ξεκάρφωμα για όλα τα παραπάνω που πλήττουν μέχρι το μεδούλι τις λαϊκές οικογένειες, προβλέπεται και η έκτακτη εισφορά για όσους έχουν οχήματα μεγάλου κυβισμού, μεγάλης αξίας ακίνητα, σκάφη και πισίνες...

Ψαλίδι στις συντάξεις

Νέα επιδρομή στις συντάξεις:

1) Δραστική μείωση έως και κατάργηση των επικουρικών συντάξεων. Η μείωση θεωρείται βέβαιο ότι θα αφορά όλες τις επικουρικές συντάξεις, ενώ το ποσοστό της μείωσης θα εξαρτηθεί από τα... οικονομικά των Ταμείων που τις χορηγούν και για τα οποία η κυβέρνηση έχει φροντίσει να... υποχρηματοδοτούνται.

2) Επιβολή ειδικής εισφοράς 8% στους συνταξιούχους κάτω των 60 ετών για ποσά άνω των 1.700 ευρώ. Εξαιρούνται όσοι έχουν συνταξιοδοτηθεί αυτοδικαίως (στρατιωτικοί, σώματα ασφαλείας κλπ).

3) Αύξηση της εισφοράς αλληλεγγύης (ΛΑΦΚΑ) για τις τις συντάξεις άνω των 1.700 ευρώ.

4) Μείωση των συντάξεων του ΝΑΤ, αφού αποφασίστηκε μείωση της συνταξιοδοτικής του δαπάνης κατά 6%.

5) Ακόμα μεγαλύτερη αυστηροποίηση των δικαιούχων αναπηρικών συντάξεων, με στόχο τη μείωση του αριθμού των δικαιούχων.

6) Μείωση της δαπάνης για κύριες συντάξεις του ΟΓΑ.

Μαχαίρι στα κοινωνικά επιδόματα:

1) Περικοπή των επιδομάτων και των παροχών σε ΟΑΕΔ, Οργανισμό Εργατικής Εστίας και Κατοικίας, καθώς και στο ΕΚΑΣ και σύνδεσή τους με κριτήρια που να αφορούν την οικονομική και περιουσιακή κατάσταση των δικαιούχων.

2) Περικοπή του εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι, έτσι και αλλιώς, το λαμβάνουν με καθυστέρηση σχεδόν τριών ετών και άρα με μειωμένη την αγοραστική του αξία. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, το σχέδιο προβλέπει άμεση περικοπή 10% όσων εφάπαξ θα εκταμιεύονται από εδώ και πέρα και ακόμα μείωση κατά 10% για το 2012 και 1013.

Παραπέρα εμπορευματοποίηση του συστήματος Υγείας. Η κυβέρνηση περιορίζει ακόμα περισσότερο τη δυνατότητα των ασφαλισμένων να μπορούν να κάνουν χρήση των ενδεδειγμένων φαρμάκων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας. Παράλληλα, είναι ολοφάνερο ότι επιδιώκεται η διεύρυνση της εμπλοκής των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών στον κλάδο της Υγείας και της νοσοκομειακής περίθαλψης. Το «Πλαίσιο» προβλέπει:

1) Την αύξηση εσόδων νοσοκομείων, που θα προέλθει προφανώς από νέες επιβαρύνσεις των Ασφαλιστικών Ταμείων των εργαζομένων, αλλά και με ειδικές συμφωνίες με ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.

2) Υποχρεωτική χρέωση αλλοδαπών για προσφερόμενες υπηρεσίες.

3) Ακόμα μεγαλύτερο περιορισμό ιατρικών υπηρεσιών για ανασφάλιστους.

4) Επέκταση της λίστας φαρμάκων που δεν απαιτούν συνταγογράφηση και άρα δεν καλύπτονται από τα Ταμεία.

* * *

Η επιθετικότητα του κεφαλαίου δεν έχει, από μόνη της, τέλος. Αλλωστε, τίποτα και ποτέ δεν προσφέρθηκε στους εργαζόμενους. Ο,τι είχαν κατακτήσει ως δικαιώματα, εδώ και δεκαετίες, ήταν αποτέλεσμα σκληρής πάλης και αιματοβαμμένων αγώνων. Ηταν αναγκαστικές υποχωρήσεις της άρχουσας τάξης, στο ορμητικό κύμα των ταξικών αγώνων, αλλά και στη σημαντική πίεση που ασκούσε στους κοινωνικοπολιτικούς συσχετισμούς ο υπαρκτός σοσιαλισμός και τα επιτεύγματα των λαών στις σοσιαλιστικές χώρες. Τώρα, ειδικά σε μια περίοδο βαθύτατης καπιταλιστικής κρίσης, που οι διάφορες ομάδες της άρχουσας τάξης προσπαθούν να επικρατήσουν η μία της άλλης, είτε στα πλαίσια των ανταγωνισμών στην ΕΕ, είτε μέσα στα πλαίσια της χώρας, η επιθετικότητά τους ενάντια στα λαϊκά στρώματα, δεν μπαίνει σε καλούπια, ούτε έχει όρια. Πολύ περισσότερο που από τώρα γνωρίζουν ότι το ξεπέρασμα της κρίσης θα περάσει μέσα από την ελεγχόμενη χρεοκοπία, την επισημοποίηση της οποίας τρενάρουν όσο μπορούν, αφού μέχρι να ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις, θα εντείνουν την αφαίμαξη του λαού, προκειμένου να πληρώνονται κανονικά οι πιστωτές. Παράλληλα, όσο κρίνουν ότι οι υπάρχοντες συσχετισμοί τούς το επιτρέπουν, θα συνεχίζουν την ανελέητη λεηλασία του κοινωνικού πλούτου και των λαϊκών εισοδημάτων, αφού τελικά το κεφάλαιο, υπάρχει και αντρώνεται, μέσα από την εντεινόμενη εκμετάλλευση των εργαζομένων και των άλλων στρωμάτων που είναι θύματα της φιλομονοπωλιακής πολιτικής. Γι' αυτό αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα ο αγώνας αντίστασης ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα στην κατεύθυνση της ανατροπής των δεδομένων που αναπαράγουν το εκμεταλλευτικό σύστημα και άρα ο μαζικός λαϊκός αγώνας για την ανατροπή του ίδιου του συστήματος.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ