Ευχαριστούμε όλες και όλους τους συναδέλφους/ισσες εκπαιδευτικούς στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση που μας εμπιστεύτηκαν δίνοντας 13,10% στις εκλογές για την ανάδειξη των αντιπροσώπων της 80ης συνέλευσης της ΔΟΕ.
Η 80η συνέλευση γίνεται στη σκιά της καταστροφικής πολιτικής της Τρόικας και του Μνημονίου. Γίνεται σε μια περίοδο πρωτοφανούς επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων αλλά και όλης της ελληνικής κοινωνίας. Γίνεται σε μια περίοδο που υπονομεύεται ωμά και απροκάλυπτα η εκπαίδευση ως δημόσιο και κοινωνικό αγαθό. Σχεδιάζεται το τέλος του δημόσιου σχολείου και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών. Προωθούνται και υλοποιούνται αλλαγές που δεν έχουν καμιά σχέση με το συμφέρον των παιδιών μας , δεν καθορίζονται από παιδαγωγικές ανάγκες αλλά αποφασίζονται με δημοσιονομικά και μπακαλίστικα κριτήρια.
Σε αυτήν τη συγκυρία υπήρξαν αρκετοί συνάδελφοι που αντέδρασαν σε αυτήν την πολιτική και με την ψήφο τους ζητούν αλλαγή των συσχετισμών στη ΔΟΕ , ζητούν μια άλλη πολιτική.
Υπήρξαν όμως και πολλοί συνάδελφοι που για άλλη μια φορά στήριξαν τις δυνάμεις του δικομματικού συναινετικού συνδικαλισμού ψηφίζοντας τις παρατάξεις ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ. Οι πελατειακές σχέσεις που και οι δυο αυτές παρατάξεις με «επιστημονικό» τρόπο δημιούργησαν και καλλιεργούν στο δημόσιο , οι αυταπάτες κάποιων πως θα γλυτώσουμε με αυτά που μέχρι τώρα χάσαμε , η αδυναμία να δούμε τα χειρότερα που έρχονται για μας και τα παιδιά μας, έδωσαν για μια ακόμη φορά ανοχή στο δικομματισμό.
Η ανοχή αυτή δίνει τη δυνατότητα να συνεχιστεί η επίθεση στους μισθούς , τις συντάξεις και τα ασφαλιστικά μας ταμεία.
Να συνεχιστεί η επίθεση στο δημόσιο σχολείο, η επίθεση στις ζωές μας , στα όνειρα και το μέλλον των παιδιών μας.
Η απάντηση στο ερώτημα «ΕΣΥ δάσκαλε , ΕΣΥ πατέρα ,μητέρα τι έκανες όταν γκρεμίζονταν όλα , όταν πουλούσαν τη χώρα ;» έτσι ή αλλιώς θα είναι δύσκολη για όλους μας .
Εμείς στην ΕΡΣ πιστεύουμε πως αυτή η πολιτική δεν παίρνει διορθώσεις.
Μόνη λύση είναι η ανατροπή της.
Η εκπαιδευτική Αριστερά οφείλει και μπορεί ενωμένα
- να πρωτοστατήσει στην οργάνωση της αντεπίθεσης .
-να δώσει άλλο ήθος και περιεχόμενο στη συνδικαλιστική δράση , ενάντια στους εργατοπατέρες και κάθε λογής επαγγελματίες συνδικαλιστές.
-να οργανώσει τους αγώνες
για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου
για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών
για την ανατροπή της πολιτικής του ΔΝΤ και του Μνημονίου.
Η 80η συνέλευση γίνεται στη σκιά της καταστροφικής πολιτικής της Τρόικας και του Μνημονίου. Γίνεται σε μια περίοδο πρωτοφανούς επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων αλλά και όλης της ελληνικής κοινωνίας. Γίνεται σε μια περίοδο που υπονομεύεται ωμά και απροκάλυπτα η εκπαίδευση ως δημόσιο και κοινωνικό αγαθό. Σχεδιάζεται το τέλος του δημόσιου σχολείου και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών. Προωθούνται και υλοποιούνται αλλαγές που δεν έχουν καμιά σχέση με το συμφέρον των παιδιών μας , δεν καθορίζονται από παιδαγωγικές ανάγκες αλλά αποφασίζονται με δημοσιονομικά και μπακαλίστικα κριτήρια.
Σε αυτήν τη συγκυρία υπήρξαν αρκετοί συνάδελφοι που αντέδρασαν σε αυτήν την πολιτική και με την ψήφο τους ζητούν αλλαγή των συσχετισμών στη ΔΟΕ , ζητούν μια άλλη πολιτική.
Υπήρξαν όμως και πολλοί συνάδελφοι που για άλλη μια φορά στήριξαν τις δυνάμεις του δικομματικού συναινετικού συνδικαλισμού ψηφίζοντας τις παρατάξεις ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ. Οι πελατειακές σχέσεις που και οι δυο αυτές παρατάξεις με «επιστημονικό» τρόπο δημιούργησαν και καλλιεργούν στο δημόσιο , οι αυταπάτες κάποιων πως θα γλυτώσουμε με αυτά που μέχρι τώρα χάσαμε , η αδυναμία να δούμε τα χειρότερα που έρχονται για μας και τα παιδιά μας, έδωσαν για μια ακόμη φορά ανοχή στο δικομματισμό.
Η ανοχή αυτή δίνει τη δυνατότητα να συνεχιστεί η επίθεση στους μισθούς , τις συντάξεις και τα ασφαλιστικά μας ταμεία.
Να συνεχιστεί η επίθεση στο δημόσιο σχολείο, η επίθεση στις ζωές μας , στα όνειρα και το μέλλον των παιδιών μας.
Η απάντηση στο ερώτημα «ΕΣΥ δάσκαλε , ΕΣΥ πατέρα ,μητέρα τι έκανες όταν γκρεμίζονταν όλα , όταν πουλούσαν τη χώρα ;» έτσι ή αλλιώς θα είναι δύσκολη για όλους μας .
Εμείς στην ΕΡΣ πιστεύουμε πως αυτή η πολιτική δεν παίρνει διορθώσεις.
Μόνη λύση είναι η ανατροπή της.
Η εκπαιδευτική Αριστερά οφείλει και μπορεί ενωμένα
- να πρωτοστατήσει στην οργάνωση της αντεπίθεσης .
-να δώσει άλλο ήθος και περιεχόμενο στη συνδικαλιστική δράση , ενάντια στους εργατοπατέρες και κάθε λογής επαγγελματίες συνδικαλιστές.
-να οργανώσει τους αγώνες
για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου
για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών
για την ανατροπή της πολιτικής του ΔΝΤ και του Μνημονίου.
