Η ελληνική κυβέρνηση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα επιχειρεί μέσω νέων δανείων και δυσβάστακτων μνημονιακών κοστουμιών να δώσει εφήμερες και παροδικές λύσεις που δεν οδηγούν πουθενά παρά μόνο στην καταβολή του ιδρώτα του ελληνικού λαού στους διεθνείς τοκογλύφους.
Η τοπική Αυτοδιοίκηση με το 1ο Μνημόνιο στερήθηκε πόρους για την βελτίωση του χρέους της ελληνικής οικονομίας και έκτοτε οι Δήμοι μπήκαν σε τροχιά Μνημονίου !!! Το κράτος αντί να αυξήσει τους πόρους μέσω του πολλά υποσχόμενου Καλλικράτη μοιράζει αφιλοκερδώς νέα μνημόνια αφαιρώντας από την τοπική κοινωνία εκείνα που της ανήκουν. Να υπενθυμίσουμε ότι ενώ το Πρόγραμμα Καλλικράτη μετάφερε αρμοδιότητες ποτέ δεν δόθηκαν πόροι για την υλοποίηση των αρμοδιοτήτων αυτών. Αναφέρουμε και τονίζουμε ότι από τους Δήμους μειώθηκε η Σ.Α.Τ.Α όπως και οι Κ.Α.Π. κατά 30%. Το Πρόγραμμα Θησέας με το οποίο οι Δήμοι πραγματοποιούσαν έργα εδώ και καιρό έληξε δίχως να αντικατασταθεί από κάποιο αντίστοιχο Πρόγραμμα. Παρά τις διαβεβαιώσεις πως το Πρόγραμμα ΕΛΛΑΔΑ θα ξεκινήσει τίποτα δεν έχει προγραμματιστεί. Το ΕΣΠΑ λειτουργεί σε ρυθμούς χελώνας ενώ το Πρόγραμμα Αλέξανδρος Μπαλτατζής έχει βαλτώσει. Έβγαλαν στο σφυρί τα Λιμάνια τι στιγμή που ο Καλλικράτης προέβλεπε την μεταφορά τους στους Δήμους με σκοπό τον αναπτυξιακό τους προσανατολισμό. Και όλα αυτά από εκείνους που φώναζαν εναντίον της πώλησης ενός λιμενοβραχίονα που η προηγούμενη κυβέρνηση εκχώρησε την χρήση στην Κίνα με περιορισμό στα κινέζικα προϊόντα. Οι Δήμοι καταδικάστηκαν να περιμένουν το αναπτυξιακό τους αφανισμό. Στον Δήμο μας κλείνουν σχολεία, εφορείες, υποκαταστήματα ΙΚΑ και υποκαταστήματα Τραπεζών και απορούμε τι άλλο θα ακολουθήσει !!!
Η μέχρι σήμερα εφαρμογή του Μνημονίου έχει ενσπείρει στην ελληνική κοινωνία μία φοβική ανασφάλεια ενώ τα εκβιαστικά διλήμματα έχουν οδηγήσει τον κόσμο σε απελπισία. Πωλούνται σε τιμή ευκαιρίας Δημόσιοι Οργανισμοί με ερασιτεχνικούς ακροβατισμούς. Δεν είναι δυνατό η ΔΕΗ να πωλείται με 400.000.000 ευρώ την στιγμή που η πραγματική του τιμή είναι τριπλάσια. Αντίστοιχοι χειρισμοί για την πώληση του Ο.Τ.Ε., Αεροδρομίου Θεσσαλονίκης και των Οργανισμών Διαχείρισης Νερού. Οι υφεσιακοί δείκτες φανερώνουν το αναπτυξιακό έλλειμμα καταδικάζοντας την κοινωνία σε συνεχόμενο μαρασμό. Οι εργαζόμενοι έχουν μετατραπεί σε αντικείμενο εκμετάλλευσης και με τα επανωτά φορολογικά μέτρα υποθηκεύτηκε ο ιδρώτας του ελληνικού λαού.
Το Νέο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015επαναλαμβάνει την ίδια αποτυχημένη μνημονιακή συνταγή. Είναι ένα ακόμα εργαλείο αφαίμαξης των οικογενειών απογυμνωμένο από οποιαδήποτε αναπτυξιακή προοπτική. Η προσέγγιση αυτή παραλύει την τοπική αυτοδιοίκηση ,μεταμορφώνοντας τους Καλλικρατικούς Δήμους από αναπτυξιακούς φορείς σε απομονωμένους μεσοπρόθεσμους παρατηρητές της παρακμής.
Ως Δήμοι μεταφέρουμε την Αγωνία και Ανησυχία μας διότι οι ακολουθούμενες στρατηγικές συντρίβουν την συνοχή της τοπικής μας κοινωνίας και πολλαπλασιάζουν την ανασφάλεια των δημοτών μας. Κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου τονίζοντας ότι αν συνεχιστεί η οικονομική υποβάθμιση των Δήμων όχι μόνο καταδικάζεται σε αχρηστία η Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και διαταράσσεται η συνοχή των τοπικών κοινωνιών μ’ ότι συνέπειες θα μπορούσε να έχει το ενδεχόμενο αυτό.
Η τοπική Αυτοδιοίκηση με το 1ο Μνημόνιο στερήθηκε πόρους για την βελτίωση του χρέους της ελληνικής οικονομίας και έκτοτε οι Δήμοι μπήκαν σε τροχιά Μνημονίου !!! Το κράτος αντί να αυξήσει τους πόρους μέσω του πολλά υποσχόμενου Καλλικράτη μοιράζει αφιλοκερδώς νέα μνημόνια αφαιρώντας από την τοπική κοινωνία εκείνα που της ανήκουν. Να υπενθυμίσουμε ότι ενώ το Πρόγραμμα Καλλικράτη μετάφερε αρμοδιότητες ποτέ δεν δόθηκαν πόροι για την υλοποίηση των αρμοδιοτήτων αυτών. Αναφέρουμε και τονίζουμε ότι από τους Δήμους μειώθηκε η Σ.Α.Τ.Α όπως και οι Κ.Α.Π. κατά 30%. Το Πρόγραμμα Θησέας με το οποίο οι Δήμοι πραγματοποιούσαν έργα εδώ και καιρό έληξε δίχως να αντικατασταθεί από κάποιο αντίστοιχο Πρόγραμμα. Παρά τις διαβεβαιώσεις πως το Πρόγραμμα ΕΛΛΑΔΑ θα ξεκινήσει τίποτα δεν έχει προγραμματιστεί. Το ΕΣΠΑ λειτουργεί σε ρυθμούς χελώνας ενώ το Πρόγραμμα Αλέξανδρος Μπαλτατζής έχει βαλτώσει. Έβγαλαν στο σφυρί τα Λιμάνια τι στιγμή που ο Καλλικράτης προέβλεπε την μεταφορά τους στους Δήμους με σκοπό τον αναπτυξιακό τους προσανατολισμό. Και όλα αυτά από εκείνους που φώναζαν εναντίον της πώλησης ενός λιμενοβραχίονα που η προηγούμενη κυβέρνηση εκχώρησε την χρήση στην Κίνα με περιορισμό στα κινέζικα προϊόντα. Οι Δήμοι καταδικάστηκαν να περιμένουν το αναπτυξιακό τους αφανισμό. Στον Δήμο μας κλείνουν σχολεία, εφορείες, υποκαταστήματα ΙΚΑ και υποκαταστήματα Τραπεζών και απορούμε τι άλλο θα ακολουθήσει !!!
Η μέχρι σήμερα εφαρμογή του Μνημονίου έχει ενσπείρει στην ελληνική κοινωνία μία φοβική ανασφάλεια ενώ τα εκβιαστικά διλήμματα έχουν οδηγήσει τον κόσμο σε απελπισία. Πωλούνται σε τιμή ευκαιρίας Δημόσιοι Οργανισμοί με ερασιτεχνικούς ακροβατισμούς. Δεν είναι δυνατό η ΔΕΗ να πωλείται με 400.000.000 ευρώ την στιγμή που η πραγματική του τιμή είναι τριπλάσια. Αντίστοιχοι χειρισμοί για την πώληση του Ο.Τ.Ε., Αεροδρομίου Θεσσαλονίκης και των Οργανισμών Διαχείρισης Νερού. Οι υφεσιακοί δείκτες φανερώνουν το αναπτυξιακό έλλειμμα καταδικάζοντας την κοινωνία σε συνεχόμενο μαρασμό. Οι εργαζόμενοι έχουν μετατραπεί σε αντικείμενο εκμετάλλευσης και με τα επανωτά φορολογικά μέτρα υποθηκεύτηκε ο ιδρώτας του ελληνικού λαού.
Το Νέο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015επαναλαμβάνει την ίδια αποτυχημένη μνημονιακή συνταγή. Είναι ένα ακόμα εργαλείο αφαίμαξης των οικογενειών απογυμνωμένο από οποιαδήποτε αναπτυξιακή προοπτική. Η προσέγγιση αυτή παραλύει την τοπική αυτοδιοίκηση ,μεταμορφώνοντας τους Καλλικρατικούς Δήμους από αναπτυξιακούς φορείς σε απομονωμένους μεσοπρόθεσμους παρατηρητές της παρακμής.
Ως Δήμοι μεταφέρουμε την Αγωνία και Ανησυχία μας διότι οι ακολουθούμενες στρατηγικές συντρίβουν την συνοχή της τοπικής μας κοινωνίας και πολλαπλασιάζουν την ανασφάλεια των δημοτών μας. Κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου τονίζοντας ότι αν συνεχιστεί η οικονομική υποβάθμιση των Δήμων όχι μόνο καταδικάζεται σε αχρηστία η Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και διαταράσσεται η συνοχή των τοπικών κοινωνιών μ’ ότι συνέπειες θα μπορούσε να έχει το ενδεχόμενο αυτό.
