«Άλλη είναι η πατρίδα η δική σου και άλλη η πατρίδα του πλούσιου […] λοιπόν απόχτησε πρώτα πατρίδα και ύστερα βλέπουμε για την τιμή της».
Κ. Παρορίτης
«Ο Κόκκινος τράγος»
Λυτοί και δεμένοι βάλθηκαν, να πείσουν τους Έλληνες εργαζόμενους ότι κινδυνεύει η Ελλάδα, η πατρίδα, η εθνική οικονομία, το σπίτι μας και ότι πρέπει να βάλουμε πλάτη να το σώσουμε· και κρύβουν το γεγονός ότι η πατρίδα δεν είναι μια αφηρημένη έννοια.
Πατρίδα είναι «οι κάμποι και τα βουνά», είναι η ιστορία, η γλώσσα και τα έθιμα, είναι οι κάτοικοι μιας γεωγραφικά προσδιορισμένης περιοχής. Όμως πριν από όλα, στη σύγχρονη εποχή, είναι το κοινωνικο-οικονομικό σύστημα στο οποίο ζούμε, η οργάνωση της κοινωνίας. ·Είναι δηλαδή εκείνος ο μηχανισμός παραγωγής και ιδιοποίησης του πλούτου χάρις στον οποίο υπαρχει η πατρίδα και τροφοδοτείται και ζει ο λαός της.
Χωρίς το μηχανισμό αυτό, χωρίς την οργάνωση της κοινωνίας, ούτε λαός, ούτε κοινωνία, ούτε πατρίδα μπορούν να υπάρξουν.· Και ειναι ο τρόπος που παραγεται ο πλουτος αλλα και ο τρόπος που μοιράζεται στους κατοίκους της.
Αυτή τη δεύτερη και πιο ουσιαστική πλευρά της πατρίδας έχουν συμφέρον να την κρύψουν όσοι καρπώνονται (και είναι λίγοι) τον πλούτο που παράγουν οι πολλοί (που είναι οι φτωχοί). Όταν πρόκειται για θυσίες απευθύνονται στους παραγωγούς του πλούτου, όταν πρόκειται να υπεξαιρέσουν τον πλούτο ξεχνούν και πατρίδα και σύνορα και έθνος. (600 δις ευρώ έχουν εξάγει οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι σε τράπεζες της Ευρώπης, ενώ οι εφοπλιστές ναυπηγούν τα πλοία τους στο εξωτερικό).
Πίσω από την έννοια πατρίδα (που θα έπρεπε να προϋποθέτει κοινότητα συμφερόντων) προσπαθούν να κρύψουν το μηχανισμό αρπαγής του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι, δηλαδή το καπιταλιστικό σύστημα. Γι αυτό μιλούν και για «εθνική οικονομική κρίση»
Από τη μια μεριά αστοί πολιτικοί, οι εφημερίδες, οι τηλεοράσεις, οι δημοσιογράφοι των εφοπλιστών, από την άλλη οι ίδιοι οι κεφαλαιοκράτες και από κοντά οι εκπρόσωποι του Θεού επί της γης, φανατικοί υποστηρικτές του κλεπτοκρατικού συστήματος που ζούμε, του καπιταλισμού. Τα αγκωνάρια του συστήματος . Ας τα δούμε ένα –ένα…
«Ισχυρή διακυβέρνηση, αταλάντευτη στους στόχους της ,ανυποχώρητη στις προθέσεις της» ζητά ο κύριος που πρόσφατα αγόρασε πίνακα αξίας 1.000.000 ευρώ, καθότι συλλέκτης, δηλαδή ο πρόεδρος των Ελλήνων βιομηχάνων. Και αυτό την ώρα που οι στόχοι της παρέας του είναι να φέρει στα όρια της λιμοκτονίας τους Έλληνες εργαζόμενους. Κατά τα άλλα έχει το θράσος να αναφέρεται σε «κοινό μέλλον» και σωτηρία από την «εθνική κατάρρευση και εξαθλίωση».
Για εθνική συναίνεση μίλησε και ο πρωθυπουργός κ.Παπανδρεου στην ετήσια συνέλευση των βιομηχάνων ανακοινώνοντας νέα προνομία για την πλουτοκρατία.
Από κοντά και ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος. Τον θυμόμαστε όταν στην αρχή της κρίσης, σαν υπουργός Οικονομικών, έλυσε το οικονομικό πρόβλημα της χώρας ζητώντας από τους Έλληνες, πλούσιους και φτωχούς, να δώσουν από ένα χιλιάρικο για να βγούμε από την κρίση. (Αυτό κι αν είναι χριστιανική δικαιοσύνη). Ανέτρεψε ακόμη και την Χριστιανική ρήση «ο έχων δυο χιτώνας…».
(Από τότε οι Έλληνες εργαζόμενοι έδωσαν πολλά χιλιάρικα στην ελληνική πλουτοκρατία για να την σώσουν, όμως οι ίδιοι βούλιαξαν ακόμη περισσότερο στη φτώχεια, ενώ η χώρα μπήκε πιο βαθιά στην κρίση).
«Η γραμμή μου δεν είναι κομματική η πολιτική» λέει σήμερα ο Άνθιμος , «είναι γραμμή εθνική, για να σωθούμε».
Να σωθούμε λοιπόν, όλοι μαζί, πλούσιοι και φτωχοί, δίκαιοι και άδικοι, ξανά η πατρίδα και ξανά το έθνος. Ξέχασε όμως να μας πει τα αυτονόητα, αυτά που με τόση επιμέλεια προσπαθούν να κρύψουν. Ότι δηλαδή η ελληνική καπιταλιστική κοινωνία είναι χωρισμένη σε τάξεις, αυτήν που παράγει τον πλούτο και αυτήν που της τον κλέβει. Και ότι η σωτηρία αυτής της άδικης κοινωνίας σημαίνει ότι σώζεις την αδικία. Ότι αθωώνεις τους υπαίτιους της κρίσης, τους εκμεταλλευτές του ελληνικού λάου.
Δεν άκουσε ότι αυτά που κόβουν από τον άνεργο, τον εργαζόμενο, το συνταξιούχο τα δίνουν στην πλουτοκρατία για να αγοράζουν, για παράδειγμα, ο πρόεδρος του ΣΕΒ πίνακα αξίας 1.000.000 ευρώ, ο ιδιοκτήτης-εφοπλιστής τηλεοπτικού καναλιού σκάφος αξίας 20.000.000 ευρώ και να βγάζουν στις τράπεζες της Ελβετίας 600 δις ευρώ οι κεφαλαιοκράτες της Ελλάδας;
Ξέχασε να μιλήσει για την ταξική γραμμή. Αυτήν που πρέπει να πάρεις μένοντας στο πλάι του αδικημένου, του θύματος. του μόνιμου υποζυγίου, του εργάτη, του άνεργου, του φτωχού.
Έτσι υπερασπίζεσαι την πατρίδα όσων κοπιάζουν, ιδρώνουν και ματώνουν γι αυτήν.
Ν. Σαλπιστης
