Τον φάκελο «Τριτοβάθμια εκπαίδευση» ανοίγει το Υπουργείο Παιδείας. Τι προβλέπει:
- Δυνατότητα απόκτησης πτυχίου στα τρία χρόνια με τη συγκέντρωση 180 πιστωτικών μονάδων.
- Κατάργηση των λογαριασμών για έρευνα στα ΑΕΙ και δημιουργία νέου κοινού υπερολογαριασμού, ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Τα οικονομικά των πανεπιστημίων θα διαχειρίζεται αυτόνομα η διοίκηση του.
- Η κρατική χρηματοδότηση στα πανεπιστήμια θα δίδεται μέσω ανεξάρτητης αρχής, ενώ προβλέπεται ειδικό μπόνους 15-20% επιπλέον στην ετήσια χρηματοδότηση για τους πρώτους της αξιολόγησης.
- Θεσπίζονται χορηγίες και έδρες ιδιωτών, έτσι ώστε τα ΑΕΙ να μπορούν να προσελκύουν χρήματα εκτός κρατικής χρηματοδότησης.
- Τα πανεπιστήμια θα έχουν τη δυνατότητα να υπογράφουν συμφωνίες με γνωστούς καθηγητές του εξωτερικού για να διδάξουν στα προγράμματά τους.
- Όσον αφορά τα Συμβούλια Διοίκησης των ΑΕΙ, αυτά θα αποτελούνται από 15 μέλη: οκτώ εκλεγμένα από τα μέλη πανεπιστημίου και επτά επιλεγμένα από τους οκτώ πρώτους εκλεγμένους (πανεπιστημιακοί, προσωπικότητες ή τεχνοκράτες μη πανεπιστημιακοί).
- Στο εξής οι πρυτάνεις των πανεπιστημίων δεν θα εκλέγονται αλλά θα διορίζονται από το ΔΣ μετά από διεθνή διαγωνισμό. Ολοι οι νυν πρυτάνεις των ΑΕΙ θα πάψουν σύντομα να είναι πρυτάνεις, αλλά θα μπορούν να κριθούν εκ νέου στον διεθνή διαγωνισμό.
- Η Σύγκλητος των πανεπιστημίων αν και παραμένει κεντρικό όργανο λειτουργίας τους, θα περιορίζεται σε 15 έως 30 μέλη, ανάλογα με το μέγεθος του κάθε πανεπιστημίου.
- Κατάργηση της βαθμίδας του λέκτορα, καθώς οι διδάσκοντες θα προσλαμβάνονται στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή και θα μονιμοποιούνται στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή.
- Όσον αφορά τις προαγωγές διδασκόντων, τα αρμόδια συμβούλια θα έχουν από 5 έως 7 μέλη, όλα στο ίδιο επιστημονικό αντικείμενο με τον κρινόμενο. Τέσσερις από αυτούς θα είναι έλληνες πανεπιστημιακοί από την Ελλάδα, αλλά από άλλο πανεπιστήμιο πλην του κρινόμενου και τρεις ξένοι πανεπιστημιακοί με συμμετοχή μέσω «τηλεδιασκέψεων».
- Οι πρωτοβάθμιοι καθηγητές θα κρίνονται ανά 5 χρόνια. Εάν ένας καθηγητής αποτύχει στην κρίση του ο μισθός του θα μειώνεται στο 65% και θα έχει το δικαίωμα να κριθεί ξανά μετά από 3 χρόνια. Εάν αποτύχει ξανά, θα χάσει την καθηγητική του θέση και θα μετατάσσεται σε άλλη θέση στον δημόσιο τομέα.
Το θέμα του ασύλου:
Ουσιαστικά ο νέος νόμος-πλαίσιο καταργεί τη νομική ισχύ του πανεπιστημιακού ασύλου με την απαλοιφή του, καθώς δεν περιλαμβάνει καμία αναφορά σε αυτό. Οι νέες διοικήσεις των πανεπιστημίων, θα είναι δηλαδή υπεύθυνες κρίνοντας εάν θέλουν να συμπεριλάβουν σχετικές διατάξεις στους εσωτερικούς κανονισμούς των ιδρυμάτων τους και την εφαρμογή τους. Άγνωστο παραμένει ακόμα το ποια θα είναι η αντίδραση της πανεπιστημιακής κοινότητας επί το θέματος.
Το πανεπιστημιακό άσυλο παρά τις δημόσιες συζητήσεις που είχαν ανοίξει για το θέμα κυρίως τις περιόδους 1975, 1977 και 1978, δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ σε κανέναν νόμο, οπότε και δεν είχε νομική, αλλά μόνον ηθική υπόσταση. Για πρώτη φορά θεσμοθετήθηκε το 1982 με τον νόμο-πλαίσιο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για τα ΑΕΙ.
