Στο τρίτο μέρος της ταινίας «Όλα είναι δρόμος» του Παντελή Βούλγαρη, ο ήρωας που έχει μεγάλο καημό, ζητά να του φέρουν να σπάσει ότι έχει το μαγαζί, με το αζημίωτο βεβαίως, πριν τα σπάσει τα πληρώνει κιόλας. Ξεκινά από τα κλασσικά είδη για σπάσιμο, πιάτα κτλ, και επειδή ο πόνος είναι μεγάλος φτάνει να γκρεμίσει το μαγαζί, ¨Το Βιετνάμ¨, λέγοντας την ιστορική ατάκα «Ρίχτο Ηλία, Ηλία … ρίχτο».
Έτσι είναι, όταν πονάς και έχεις πληρώσει με το παραπάνω και ο καημός είναι ακόμα μεγάλος, τα γκρεμίζεις όλα. Ότι υπάρχει μπροστά σου, που σε έκανε να νιώσεις άσχημα επειδή το πίστεψες και ταυτίστηκες μαζί του τελικώς αποβαίνει πως ήταν ένα ψέμα, μια κοροϊδία. Τότε έρχεσαι αντιμέτωπος πια καθαρά με αυτό που νόμιζες πως ήταν, αλλά δεν ήταν, ούτε και είναι, αυτό που ήθελες.Γιατί, και αυτό σε κορόιδευε, πως ήταν, αυτό που χρειαζόσουν. Αφιερωμένο στους πολιτικούς μας και το σύστημα που έφτιαξαν για να βολεύονται αυτοί και οι φίλοι τους και να τα παίρνουν από τους υπόλοιπους μας.