ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝΠΡΟΣ: τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος,
κ. Γεώργιο Παπανδρέου
ΘΕΜΑ: Απαγόρευση χρήσης χημικών ουσιών – δακρυγόνων από τις δυνάμεις επιβολής της δημόσιας τάξης
Εξοχότατε κύριε Πρωθυπουργέ,
Ανάμεσα στα τραγικά γεγονότα της περασμένης εβδομάδας που χαρακτήρισαν, άδικα, μια μαζική και με λίγες εξαιρέσεις από τη δράση ακραίων στοιχείων, ειρηνική εκδήλωση διαμαρτυρίας για την οικονομική επιβάρυνση των μισθωτών και συνταξιούχων, θα θέλουμε να ξεχωρίσουμε και να επαναφέρουμε το θέμα της χρήσης χημικών ουσιών-δακρυγόνων από τις δυνάμεις επιβολής της δημόσιας τάξης για την καταστολή και διάλυση του πλήθους.
Επιχειρώντας αρχικά μια επιστημονική προσέγγιση είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα δακρυγόνα που είναι σε χρήση από τις δυνάμεις ασφαλείας της χώρας περιέχουν τη χημική ουσία CS (ορθοχλωροβενζινομαλονονιτρίλη) η οποία κατατάσσεται στα χημικά όπλα.
Είναι όμως 10 φορές πιο δραστική από αντίστοιχες ουσίες που εμπεριέχονταν σε δακρυγόνα στο παρελθόν.
Η χημική ουσία CS μπορεί να αποβεί τοξική εφόσον ριχτεί από μικρή απόσταση- λιγότερο από πέντε μέτρα- στο πρόσωπο ανθρώπων και μέσα σε κλειστό χώρο.
Όταν το CS εισέρχεται στον λάρυγγα μέσω της εισπνοής προκαλεί αναπνευστικά προβλήματα και ερεθισμό των ματιών. Μπορεί όμως και να οδηγήσει σε διάτρηση του στομάχου, αφού ανακατεύεται με το σάλιο και εισέρχεται στο πεπτικό σύστημα.
Το CS -κυρίως σε μεγάλες συγκεντρώσεις- μπορεί να προκαλέσει πνευμονικό οίδημα ή ακόμη και οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια σύμφωνα με το αμερικανικό Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων (CDC).
Πρόσφατες διεθνείς μελέτες συσχετίζουν την ουσία αυτή και με θανάτους, σε περιπτώσεις εισπνοής πολύ μεγάλων ποσοτήτων.
Ιστορικά, θα θέλαμε να αναφέρουμε επίσης ότι η χρήση των αερίων CS και CN, βασικότερων συστατικών των σύγχρονων ‘δακρυγόνων’, από τις ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ ανάγκασε τον ΟΗΕ να καταλήξει στην Απόφαση 2603/16-12-1969, σύμφωνα με την οποία, μεταξύ άλλων, ‘καλούνται τα κράτη-μέλη να κάνουν σαφή δήλωση, ότι η απαγόρευση, που περιλαμβάνεται στο Πρωτόκολλο της Γενεύης να έχει εφαρμογή στην πολεμική χρήση όλων των χημικών, βακτηριολογικών και βιολογικών ουσιών (συμπεριλαμβανομένων των δακρυγόνων και άλλων βλαπτικών ουσιών), όσων υφίστανται σήμερα και όσων μπορεί να αναπτυχθούν στο μέλλον’.
Επιπρόσθετα βάσει της Σύμβασης του Παρισιού (1993), η οποία έχει κυρωθεί και από την Ελλάδα, η παραγωγή των χημικών ουσιών για στρατιωτικούς σκοπούς έχει απαγορευθεί.
Είναι σημαντικό να τονισθεί κάτι που δεν είναι με την πρώτη θεώρηση αντιληπτό: η χρήση δακρυγόνων για τη διάλυση πλήθους εγκυμονεί επιπρόσθετους κινδύνους καθώς οι επιπτώσεις δεν περιορίζονται στο σημείο εφαρμογής και χρήσης και στους δεχόμενους τη ρίψη εμπλεκόμενους.
Η χρήση σε αστικές περιοχές που χαρακτηρίζονται από κλειστά «μικροπεριβάλλοντα»-micro environments, προκαλεί τη συσσώρευση επί μακρόν των παραπάνω τοξικών χημικών ουσιών στο αστικό πολεοδομικό συγκρότημα. Επίσης οι σταθερές μετεωρολογικές συνθήκες μπορούν να προκαλέσουν την πολύωρη παραμονή στα χαμηλά επίπεδα της ατμόσφαιρας των τοξικών χημικών ενώσεων σε επίπεδα συγκεντρώσεων ικανών να επιφέρουν τα συμπτώματα για τα οποία αρχικά σχεδιάστηκαν για μακρό διάστημα και σε μεγάλη κλίμακα.
Η παραμονή επιτείνεται εάν η διασπορά των χημικών ενώσεων γίνει τη νύχτα ή λίγο πριν και συνδυασθεί με κατάλληλες συνθήκες υγρασίας, παρουσίας άλλων αερολυμάτων και άλλων ρύπων από τη «συνήθη» ατμοσφαιρική ρύπανση του λεκανοπεδίου.
Όλα αυτά τα αναφέρουμε διότι εκτός από τους νεαρούς ενήλικες πολίτες που συνήθως αποτελούν τον αρχικό στόχο της ρίψης τέτοιων δακρυγόνων και για τους οποίους οι βραχύχρονες βλάβες της υγείας μπορεί να είναι σοβαρές από υπερβολική χρήση αυτού του χημικού όπλου, οι επιπτώσεις αυτών των ρίψεων επεκτείνονται στο σύνολο του αστικού πληθυσμού που παραμένει στην περιοχή αλλά και σε αυτό που εκτείνεται σε μια ευρύτερη των επεισοδίων ακτίνα.
Όμως, το σύνολο του πληθυσμού περιλαμβάνει εκτός από ενήλικες με σχετικά καλή υγεία και τις λεγόμενες ευαίσθητες πληθυσμιακές ομάδες, όπως : ηλικιωμένοι, παιδιά και άνθρωποι με χρόνια προβλήματα υγείας. Οι επιπτώσεις των τοξικών αυτών ενώσεων μπορεί να είναι πολύ σοβαρές σε αυτές τις ευαίσθητες ομάδες.
Όλα αυτά τα αναφέρουμε ώστε να γίνει αντιληπτό το κόστος που έχει μια χρήση ενός μέσου για τη γρήγορη διάλυση πλήθους, κόστος που υποβαθμίζει σοβαρά την ποιότητα ζωής για πολλούς πολίτες είτε είναι στην δραστική ακτίνα είτε πολύ μακρύτερα.
Αποτελεί δέσμευση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη ότι θα απαγορευθεί η χρήση χημικών και δακρυγόνων εναντίον των διαδηλωτών. Πιστεύουμε ότι μια δήλωση της κυβέρνησης στην κατεύθυνση αυτή, της κατάργησης χρήσης δακρυγόνων και άλλων χημικών ουσιών για την καταστολή πλήθους από τις δυνάμεις ασφαλείας, θα αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα για την αποκατάσταση της κοινωνικής ειρήνης.
Για πολλούς και διάφορους λόγους και από πολλές πλευρές καλλιεργήθηκε τις τελευταίες ημέρες ένα κλίμα «πολεμικής» αντιπαράθεσης σε ότι αφορά την αντίδραση των πολιτών προς την κυβέρνηση και το θεσμό της πολιτικής εξουσίας γενικότερα.
Η απόσυρση ενός χημικού όπλου από τις δυνάμεις επιβολής της δημόσιας τάξης του κράτουςεναντίον των πολιτών του είναι πιστεύουμε μια κίνηση καλής θέλησης και συναίνεσης του κράτους προς την κοινωνία.
Η απόφαση στη σημερινή συγκυρία έχει μεγαλύτερη αξία από ποτέ καθώς θα αποδείξει στην πράξη ότι οι πολίτες δεν αντιμετωπίζονται από την Πολιτεία ως εχθροί της δημοκρατίας.
Πώς είναι δυνατόν η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση να χρησιμοποιεί ενάντια σε διαδηλωτές εργαζόμενους, συνταξιούχους, φοιτητές, μαθητές που υφίστανται τα σκληρά και επίπονα οικονομικά μέτρα το ίδιο χημικό όπλο, που απαγορεύεται μεταξύ εμπολέμων κρατών ;
Για τη Διοικούσα Επιτροπή της ΕΕΧ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΦΩΤΗΣ ΜΑΚΡΥΠΟΥΛΙΑΣ
Ν. Π. Δ. Δ. Ν. 1804/1988 / Κάνιγγος 27, 106 82 Αθήνα
Τηλ.:210 38 21 524, 38 29 266, / Fax: 38 33 597
http://www.eex.gr / E-mail: info@eex.gr
Αρ. Πρωτ. 389 Αθήνα, 14 Μαΐου 2010
