Για τα ΜΜΕ και τους “δημοσιογράφους” η Ισλανδία δεν υπάρχει!
Υπάρχει πολίτης που πιστεύει ότι δεν υπάρχει πλήρης λογοκρισία στα ΜΜΕ;
Άραγε γιατί μας βομβαρδίζουν καθημερινά για την Αίγυπτο, τη Συρία, την κρίση, τις τράπεζες, το πόσο κακό κάνει η απεργία των ΤΑΞΙ (ειδικά αυτός ο Οικονομέας του megaλου καναλιού πρέπει να πάρει Πούλιτζερ γι’ αυτό το ζήτημα!), αλλά ούτε μια λέξη για την Ισλανδία.
Μάλλον οι έλληνες δημοσιογράφοι, όπως ακριβώς και οι συνάδελφοί τους σ’ όλο τον πλανήτη, παίρνουν χάπια λήθης από τα αφεντικά τους, όταν μια είδηση ξυπνάει συνειδήσεις κι έτσι παθαίνουν «αμνησία».
Λοιπόν, η Ισλανδία είναι νησιωτική χώρα της Βόρειας Ευρώπης και...
βρίσκεται ανάμεσα στη Γροιλανδία, τη Σκωτία και τη Νορβηγία.
Τι συμβαίνει εκεί, στη χώρα που έπαψε να υπάρχει για τα ΜΜΕ τα τελευταία δύο χρόνια και μετά την «κρίση» του συστήματος που υπηρετούν δουλικά τα ΜΜΕ;
2008: Το Σεπτέμβρη εθνικοποιείται η Glitnir Bank, η σημαντικότερη και μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας. Ο θεός του καπιταλισμού (Χρηματιστήριο) παύει τη λειτουργία του και η χώρα δηλώνει πτώχευση.
2009: Το Γενάρη και μετά από καθημερινές διαδηλώσεις μπροστά στη βουλή, ο «σοσιαλιστής» πρωθυπουργός Geir Haarde και η κυβέρνησή του δηλώνουν παραίτηση, η βουλή ψηφίζει ΜΝΗΜΟΝΙΟ αλά Ελλαδιστάν και πληρωμή χρεών προς την Αγγλία και Ολλανδία με «ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ» αλά Ελλαδιστάν, μιας 15ετίας και τόκους 5,5%, που θα επιβαρύνουν το λαό.
2010: Οι πολίτες καταλαμβάνουν τις πλατείες και για ένα χρόνο απαιτούν ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ για το ΜΝΗΜΟΝΙΟ και το ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ κι όχι αν θα γίνουν 200 οι βουλευτές και αν θα έχουν γυμναστήριο και αυτοκίνητα…
2011: Το Φεβρουάριο ανακοινώνεται δημοψήφισμα με θέμα την πληρωμή ή όχι του χρέους και την τήρηση του Μνημονίου. Το ΟΧΙ στην πληρωμή του χρέους λαμβάνει 93%! Και ξεκινούν έρευνες και συλλήψεις για τους υπευθύνους της κρίσης (αυτούς που τα έφαγαν και όχι «τα φάγαμε μαζί»)!
Το δρόμο για της φυλακής τα σίδερα παίρνουν τραπεζίτες, πολιτικοί και golden boys (εδώ κάποια golden boys αναβαθμίζονται, όπως ο κ. Χριστοδούλου της Goldman Sachs, αναλαμβάνει Διευθύνων Σύμβουλος της κυβέρνησης του γΑΠ για τη διαχείριση του «Χρέους»!).
Όσοι προλαβαίνουν και την κάνουν από τη χώρα (βλέπε Χριστοφοράκους π.χ.) , το θέμα της σύλληψής τους γίνεται υπόθεση της Interpol.
Σ’ αυτή την «κρίση» της χώρας, με βάση το μοντέλο της Δανίας (θυμάστε που ο γΑΠ ήθελε να μας κάνει Δανία του Νότου;) εκλέγεται Συντακτική Εθνοσυνέλευση για να διατυπώσει ένα νέο Σύνταγμα. Με απευθείας εκλογή από το λαό, εκλέγονται 25 πολίτες (από τους 522 υποψήφιους). Η νόμιμη εκλογή ανάμεσα στους υποψήφιους θέτει δύο (2) μοναδικούς όρους-προϋποθέσεις:
1. Κανείς από τους υποψήφιους δεν θα έπρεπε να ανήκει, να έχει ταυτότητα οποιαδήποτε πολιτικού κόμματος!
2. Να είναι ενήλικας και να έχουν προσυπογράψει την υποψηφιότητά του, τουλάχιστον 30 πολίτες (κι αυτοί εκτός πολιτικών κομμάτων)
Η Συντακτική Εθνοσυνέλευση ξεκίνησε το έργο της τον Φλεβάρη και πραγματοποιεί Λαϊκές Συνελεύσεις σε ολόκληρη τη χώρα, ώστε να παίρνει υπόψη της τις γνώμες των πολιτών.
Με την ολοκλήρωση σύνταξης του νέου Συντάγματος, θα διενεργηθούν βουλευτικές εκλογές και η νέα βουλή θα κληθεί να επικυρώσει ή να μην επικυρώσει το νέο Σύνταγμα.
Κι όμως τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν απασχολούν τα ΜΜΕ, μιας και η «κρίση», οι «αγορές», οι «οίκοι αξιολόγησης», τα CDS, τα ομόλογα και σια δεν παίζουν παιχνίδι… Και φυσικά μούγκα στη στρούγκα οι δανειστές της Ισλανδίας!
Σκέφτεστε αν στην ψωροκώσταινα Ελλάδα έχωναν στη φυλακή τους τραπεζίτες που ενίσχυσαν με χρήματα του ελληνικού λαού, τους καναλάρχες-εργολάβους δημοσίων έργων, την ηγεσία του 2004, των ΠαραΟλυμπιακών του σήμερα, του ΟΠΑΠ, των ΜΚΟ που χρηματοδότησε το ελληνικό ΥΠΕΞ, τους υπουργούς που έδωσαν εντολές στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο να πουλήσει τα CDS και τους προέδρους που πούλησαν, τους κάθε λογής Χριστοφοράκους, τους πρώην και νυν βουλευτές και υπουργούς που διαχειρίστηκαν την «κρίση», τους συγγενείς πολιτικών ανδρών και γυναικών που συμμετέχουν σε εταιρίες και τραπεζικούς ομίλους της χρηματαγοράς, τα golden boys και girls των λεγόμενων χρηματοπιστωτικών ομίλων, εντάλματα σύλληψης (Interpol) για τα στελέχη όλων των πολυεθνικών που δρουν και έδρασαν στην ψωροκώσταινα (π.χ. γερμανούς της SIEMENS, αλλά και υπουργούς της Γερμανίας), τους υπουργούς που έκαναν και κάνουν δηλώσεις, ανεβάζοντας spread και σια… θα είχαμε αντιδράσεις;
Θα είχαμε δανειστές να διαμαρτυρηθούν και να έχουν «απαιτήσεις»;
