Ισμήνη Λέντζου
Αυτή την ώρα η κηδεία του Μιλτιάδη και του Χρήστου
- Ντυμένα στο γαλάζιο και το λευκό του Ναυτικού τα δυο παλικάρια
Λίγο πριν παιχτεί η τελευταία πράξη του δράματος των αδικοχαμένων διδύμων που συγκλονίζει ολόκληρο τον κόσμο, η χαρακομάνη μάνα κυρία Πόπη Χριστοφόρου άνοιξε την καρδιά της στο Newsit.
Όπως χαρακτηριστικά είπε "η Παναγία μου εμπιστεύτηκε τα παιδιά να τα μεγαλώσω για να βγάλω παιδιά ήρωες. Όμως ήρωες τι; Της ανεθυνότητας; Τα παιδιά μου με αυτή τους την πράξη έσωσαν πολλούς άλλους ανθρώπους. Από τις 4.00 το πρωί μιλούσαμε με τα παιδιά μας, μετά 4.15, ξανά στις 4.30, τελευαταία φορά μιλήσαμε στις 4.44, στις 4.46 έγινε η έκρηξη. Ευχαριστούμε την Παναγία που μας εμπιστεύτηκε τα παιδιά μας, να τα μεγαλώσουμε και να τα φέρουμε στον κόσμο και είχαν την αγάπη όλων, όχι μόνο τη δική μου. Και δέκα ζωές εάν ζήσω οι αναμνήσεις και η προσφορά που τους έδωσα μαζί με τον πατέρα τους δε θα σταματήσουν. Έυχομαι όλες οι μάνες να αφιερώνουν χρόνο στα παιδιά τους, χρόνο, τίποτα άλλο δε θέλουν τα παιδιά, χρόνο να τους ακούνε και να τους αγαπάνε. Το μόνο που ζητάμε είναι να μην υπάρξουν άλλα θύματα, άλλα θύματα ανευθυνότητας. Τίποτα άλλο. Εμείς δεν είμαστε σε θέση ούτε να κρίνουμε, ούτε τίποτα. Ο Θεός ξέρει. Αλλά ο Θεός δεν επεμβαίνει στα των ανθρώπων, είναι οι άνθρωποι που επεμβαίνουν στο θέλημα του θεού. Δε ζητάμε εκδίκηση, γιατί τα παιδιά μας είναι άγγελοι, άγγελοι στον ουρανό. Εμείς δεν μπορούμε να τιμωρήσουμε κανέναν. Οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν, άλλος θα αναλάβει όχι εμείς. Δεν είμαστε τίποτα μπροστά στα μάτια του Θεού. Για να καταλαβέτε, το αγαπημένο ποίημα των παιδιών μου ήταν "ο αποχαιρετισμός του Ιησού". Και τον καιρό που ήταν ακόμη στο δημοτικό. Και η έκθεση που έγραψαν ήταν "η μάνα από τη μια είναι Σπαρτιάτισσα και από την άλλη Αθηναία". Δεν ξέρω εάν μπορείτε να πάρετε αυτό το νόημα".
Όπως χαρακτηριστικά είπε "η Παναγία μου εμπιστεύτηκε τα παιδιά να τα μεγαλώσω για να βγάλω παιδιά ήρωες. Όμως ήρωες τι; Της ανεθυνότητας; Τα παιδιά μου με αυτή τους την πράξη έσωσαν πολλούς άλλους ανθρώπους. Από τις 4.00 το πρωί μιλούσαμε με τα παιδιά μας, μετά 4.15, ξανά στις 4.30, τελευαταία φορά μιλήσαμε στις 4.44, στις 4.46 έγινε η έκρηξη. Ευχαριστούμε την Παναγία που μας εμπιστεύτηκε τα παιδιά μας, να τα μεγαλώσουμε και να τα φέρουμε στον κόσμο και είχαν την αγάπη όλων, όχι μόνο τη δική μου. Και δέκα ζωές εάν ζήσω οι αναμνήσεις και η προσφορά που τους έδωσα μαζί με τον πατέρα τους δε θα σταματήσουν. Έυχομαι όλες οι μάνες να αφιερώνουν χρόνο στα παιδιά τους, χρόνο, τίποτα άλλο δε θέλουν τα παιδιά, χρόνο να τους ακούνε και να τους αγαπάνε. Το μόνο που ζητάμε είναι να μην υπάρξουν άλλα θύματα, άλλα θύματα ανευθυνότητας. Τίποτα άλλο. Εμείς δεν είμαστε σε θέση ούτε να κρίνουμε, ούτε τίποτα. Ο Θεός ξέρει. Αλλά ο Θεός δεν επεμβαίνει στα των ανθρώπων, είναι οι άνθρωποι που επεμβαίνουν στο θέλημα του θεού. Δε ζητάμε εκδίκηση, γιατί τα παιδιά μας είναι άγγελοι, άγγελοι στον ουρανό. Εμείς δεν μπορούμε να τιμωρήσουμε κανέναν. Οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν, άλλος θα αναλάβει όχι εμείς. Δεν είμαστε τίποτα μπροστά στα μάτια του Θεού. Για να καταλαβέτε, το αγαπημένο ποίημα των παιδιών μου ήταν "ο αποχαιρετισμός του Ιησού". Και τον καιρό που ήταν ακόμη στο δημοτικό. Και η έκθεση που έγραψαν ήταν "η μάνα από τη μια είναι Σπαρτιάτισσα και από την άλλη Αθηναία". Δεν ξέρω εάν μπορείτε να πάρετε αυτό το νόημα".
Αν και ο πόνος της αβάσταχτος, η κυρία Πόπη η μητέρα του Μιλτιάδη και του Χρήστου κάνει έκκληση αντί στεφάνων να γίνει από όλους μια εισφορά για να κάνει το Τάμα της πραγματικότητα Θέλει να χτίσει μία εκκλησία εκεί στο χωριό, στο όνομα της Αγίας Μαρίνας, εις μνήμην των δύο αδικοχαμένων παιδιών της.
Επιπλέον, μπορεί το βαρύ πένθος που βιώνει εδώ και μερικά 24ωρα να είναι... ότι πιο χειρότερο για εκείνη, τον σύζυγο της και την μικρή τους κόρη, όμως η ίδια, θέλει απ' όλο το κόσμο, να μην έρθουν ντυμένοι στα μαύρα. Ζητάει, μέσω γνωστών και φίλων όσοι θα παρευρεθούν στο τελευταίο αντίο... του Μίλτου & του Χρήστου να έρθουν ντυμένοι στα χρώματα που τα παιδιά της υπηρέτησαν. Να είναι, είτε στα λευκά είτε στα γαλάζια ντυμένοι...
