Ποιό ελληνικό πανηγύρι έχει 2.000.000 επισκέπτες;
Υπάρχει ένα ελληνικό πανηγύρι που κάθε χρόνο συγκεντρώνει δύο εκατομμύρια επισκέπτες. Οι περισσότεροι το ξέρετε πλέον. Όσοι δεν το ξέρετε, ευκαιρία να το μάθετε:
Πλησίασαν τα 2 εκατομμύρια οι επισκέπτες -- κατά τις πρώτες εκτιμήσεις-- στο φετινό Ελληνικό Φεστιβάλ του Τορόντο “Taste of the Danforth” που οργανώνεται εδώ και 18 χρόνια από το Greek Town, τη Μικρή Ελλάδα του Τορόντο.
Έχει ονομαστεί το μεγαλύτερο ελληνικό φεστιβάλ εντός και εκτός Ελλάδας. Οι μεγαλύτερες καναδικές εφημερίδες, όπως η Toronto Star και η Globe and Mail, το θεωρούν ως την πολυπληθέστερη εκδήλωση στη Βόρεια Αμερική. Ο Καναδικός Οργανισμός Τουρισμού την προβάλει σαν μια από τις μεγαλύτερες ατραξιόν της χώρας. Η εταιρεία δημοσκοπήσεων Decima αναφέρει ότι το 90% των κατοίκων του Τορόντο το θεωρεί ως την σημαντικότερη εκδήλωση της πόλης.
Οργανώνεται το πρώτο Π-Σ-Κ του Αυγούστου στην Ελληνική περιοχή του Τορόντο που ανάμεσα στα άλλα έχει και μια άλλη παγκόσμια πρωτιά: είναι η περιοχή με τα περισσότερα εστιατόρια παγκοσμίως στα τρία χιλιόμετρα που εκτείνεται το Φεστιβάλ.
Οι χορηγοί ανταγωνίζονται ποιος θα πρωτοστατήσει και πρόκειται για τις μεγαλύτερες καναδικές εταιρείες (η Ελλάδα φυσικά πάντα απούσα, όχι μόνο τώρα που έχει οικονομική κρίση και έκλεισε και το γραφείο του ΕΟΤ στο Τορόντο, αλλά και για 18 χρόνια που υπάρχει η εκδήλωση αυτή).
Πολλές πολιτιστικές εθνότητες προσπάθησαν να το αντιγράψουν χωρίς καμιά επιτυχία. Το ίδιο και μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες. Και ποιος δε θα ήθελε να διαφημίσει το προϊόν του σε 2 εκατομμύρια επισκέπτες. Το γεγονός της επιτυχίας αποτελεί εφτασφράγιστο ανοιχτό μυστικό (!): κοντολογίς, μεράκι και εθελοντική δουλειά της ομογένειας του Τορόντο.
Η ιδέα είχε ξεκινήσει από μερικούς συμπατριώτες για να προβάλουν τα καταστήματά τους στην περιοχή. Η πρώτη χρονιά φάνηκε ως πλήρης αποτυχία, μόνο 5,000 επισκέπτες, αλλά αυτό δεν τους έκαμψε. Σε πέντε χρόνια οι επισκέπτες είχαν φτάσει το μισό εκατομμύριο, πράγμα που αναγκαστικά οδήγησε την πολιτεία να πάρει στα σοβαρά την υπόθεση. Το 2004, και με το πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα, οι επισκέπτες είχαν φτάσει το 1.4 εκατομμύριο.
Όλα είχαν αλλάξει πια. Η πολιτεία πήρε στα σοβαρά την υπόθεση. Ουσιαστικά θέτει σε επιφυλακή όλο τον κρατικό μηχανισμό, με χιλιάδες αστυνομικούς, πυροσβέστες, ιατρικό προσωπικό κλπ γιατί πρέπει να είναι πανέτοιμη αν κάτι πάει στραβά.
Πώς μπορείς να εξυπηρετήσεις τόσο κόσμο; Αυτό είναι η αγωνία και η μέριμνα του Προέδρου του Greek Town και του Taste of the Danforth κ. Ντίνου Βοϊδονικόλα: να μπορείς να υποδεχτείς σχεδόν 2 εκατομμύρια φιλοξενούμενους, να τους προσφέρεις την καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών και ασφάλεια. Ευτυχώς ποτέ δεν τέθηκε θέμα ασφάλειας στο Φεστιβάλ, ίσως γιατί η Ελλάδα δεν έχει εχθρούς και οι Έλληνες του Καναδά θεωρούνται από τους πιο φιλήσυχους μετανάστες. Αλλά με την τρομοφοβία που υπάρχει στη Βόρεια Αμερική, εύκολα είναι να θεωρήσει κανείς ότι 2 εκατομμύρια επισκέπτες μπορούν να αποτελέσουν στόχο. Ποτέ δεν έγινε κάτι τέτοιο. Δεν έχει σπάσει καν μύτη, (εκτός αν κάποιος γλίστρησε και έπεσε!). Όπως και με τους Ολυμπιακούς στην Αθήνα που όλοι περίμεναν «το μεγάλο πλήγμα», αλλά οι μόνες εκρήξεις που τελικά ακούστηκαν ήταν αυτές των βεγγαλικών.
Πόσο ελληνικό είναι το Ελληνικό Φεστιβάλ του Τορόντο; Πιο πολύ από όσο φαντάζεστε! Μπορείτε να δείτε και ένα μοντάζ – βίντεο στο http://www.youtube.com/watch?v=6_Tgth7EHcE που έφτιαξα για την περσινή εκδήλωση. Η ελληνική κουλτούρα επικρατεί με μια πληθώρα καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, αλλά σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, όπως η καναδική από κανένα δε μπορείς να αφαιρέσεις το δικαίωμα να παρουσιάσει την κουλτούρα ή έστω την κουζίνα του. Όπως γράφουν χαρακτηριστικά οι καναδικές εφημερίδες: «Δε χρειάζεσαι να ταξιδέψεις σ’ όλο τον κόσμο για να γευτείς τις κουζίνες διαφόρων λαών: στο Taste of the Danforth του Greek Town τα έχεις όλα σε μερικά χιλιόμετρα». Μια δημοσιογράφος έγραψε: «Κρίμα που η μεσογειακή μας διατροφή κρατάει μόνο τρεις μέρες!». Μια άλλη σημείωσε ότι «τόσο γαλάζιο (εννοεί τις ελληνικές σημαίες), μόνο στα νησιά του Αιγαίου μπορείς να δεις».
Μπορεί να φαίνεται παράξενο που μια πόλη όπως το Τορόντο, με 4 εκατομμύρια κατοίκους, στέλνει το μισό πληθυσμό της στην ελληνική περιοχή. Δεν είναι μόνο αυτό. Με τη φήμη που έχει αποκτήσει το Ελληνικό Φεστιβάλ, κάτοικοι από τις γύρω περιοχές, ακόμα και από τις βόρειες πολιτείες των ΗΠΑ είναι τακτικοί επισκέπτες. Δε μας έκανε εντύπωση λοιπόν που στα ταμεία πολλών καταστημάτων είδαμε αμερικάνικα δολάρια.
Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στο θέμα μας: η ελληνική παροικία του Τορόντο κατάφερε να βρει το «μυστικό» για να οργανώσει αυτή την εκδήλωση που δεν υπάρχει δεύτερη στον κόσμο. Σίγουρα υπάρχει μεράκι, γιατί χωρίς αυτό δε γίνεται τίποτα. Υπάρχει επίσης τεράστιος εθελοντισμός, γιατί αν δεν υπήρχε σε λίγο θα είχαν τα πάντα διαλυθεί με το ποιος παίρνει τα πιο πολλά. Υπάρχει τρομερή οργάνωση κι αυτό δεν είναι τόσο εύκολο όσο μπορεί να φαίνεται. Και τελικά μπορεί και να υπάρχει ο καημός του απόδημου Έλληνα να κάνει κάτι για την Ελλάδα. Μας συγκίνησαν οι επιγραφές: «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» και η πιο σκληρή «Ποτέ δε θα πεθάνουμε κουφ--- νεκροθάφτες». «Είναι λαϊκή ρήση, γιατί να μην τη χρησιμοποιήσουμε γι’ αυτούς που θέλουν να θάψουν την πατρίδα μας;» δηλώνει με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο πρόεδρος της οργάνωσης. Ας τολμήσει κανείς να θίξει την Ελλάδα σε ομογενή... Κι αυτά δεν είναι λόγια του αέρα. Για το Δήμο του Τορόντο δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα αν ο Αλέξανδρος ήταν Έλληνας: μας διέθεσαν χώρο να δημιουργήσουμε την Πλατεία Μεγάλου Αλεξάνδρου και να τοποθετήσουμε και την προτομή του προγόνου μας – κι αυτό δεν έγινε καθόλου χωρίς πάλη μια και οι Σκοπιανοί έχουν πολύ δυνατή παρουσία στο Τορόντο.
Όλα αυτά δεν είναι ασύνδετα μεταξύ τους, δείχνουν την ψυχή του Έλληνας ομογενή που ξέρει να παλεύει.
Γιατί άραγε να μη γίνει κάτι παρόμοιο και στην Ελλάδα; Ας πούμε ένα Greek Civilization Festival ή Eternal Greece με εκατομμύρια επισκέπτες, όχι από την πρώτη χρονιά, αλλά ίσως σε δέκα χρόνια; Αρκεί βέβαια να μη το αναλάβουν οι πολιτικοί αλλά καθαρά εθελοντικοί οργανισμοί γιατί αλλιώς όχι μόνο δε θάχει κέρδος αλλά θα χρεώσουν και τα εγγόνια μας. Με την ευκαιρία φέτος το Φεστιβάλ του Τορόντο, που διαθέτει τα κέρδη του σε νοσοκομεία, ελληνικούς φορείς κλπ θα επιδοτήσει και το «Χαμόγελο του Παιδιού» λόγω της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα.
Στις κρίσιμες εποχές που ζούμε το Ελληνικό Φεστιβάλ αποτελεί σημαντικό οικονομικό αιμοδότη για την περιοχή αφού μέσα σε τρεις μόνο μέρες (ουσιαστικά 26 ώρες συνολικά είναι ανοιχτό) δημιουργεί, σύμφωνα με σχετική μελέτη, οικονομική δραστηριότητα 32 εκατομμυρίων δολαρίων και βοηθά το κράτος με 4 εκατομμύρια σε φόρους.
Καταλήγουμε με το συμπέρασμα ότι λύσεις υπάρχουν. Αρκεί να μην έχει πέσει σε χειμέρια νάρκη «το ελληνικό δαιμόνιο». Πάντως στο Τορόντο, με μια ομάδα αφοσιωμένων εθελοντών ηγετών και με την υποστήριξη όλης της παροικίας, ο Ελληνισμός βρίσκεται σε πλήρη εγρήγορση.
Χρήστος Μαγγούτας
Τορόντο Καναδά
Πλησίασαν τα 2 εκατομμύρια οι επισκέπτες -- κατά τις πρώτες εκτιμήσεις-- στο φετινό Ελληνικό Φεστιβάλ του Τορόντο “Taste of the Danforth” που οργανώνεται εδώ και 18 χρόνια από το Greek Town, τη Μικρή Ελλάδα του Τορόντο.
Έχει ονομαστεί το μεγαλύτερο ελληνικό φεστιβάλ εντός και εκτός Ελλάδας. Οι μεγαλύτερες καναδικές εφημερίδες, όπως η Toronto Star και η Globe and Mail, το θεωρούν ως την πολυπληθέστερη εκδήλωση στη Βόρεια Αμερική. Ο Καναδικός Οργανισμός Τουρισμού την προβάλει σαν μια από τις μεγαλύτερες ατραξιόν της χώρας. Η εταιρεία δημοσκοπήσεων Decima αναφέρει ότι το 90% των κατοίκων του Τορόντο το θεωρεί ως την σημαντικότερη εκδήλωση της πόλης.
Οργανώνεται το πρώτο Π-Σ-Κ του Αυγούστου στην Ελληνική περιοχή του Τορόντο που ανάμεσα στα άλλα έχει και μια άλλη παγκόσμια πρωτιά: είναι η περιοχή με τα περισσότερα εστιατόρια παγκοσμίως στα τρία χιλιόμετρα που εκτείνεται το Φεστιβάλ.
Οι χορηγοί ανταγωνίζονται ποιος θα πρωτοστατήσει και πρόκειται για τις μεγαλύτερες καναδικές εταιρείες (η Ελλάδα φυσικά πάντα απούσα, όχι μόνο τώρα που έχει οικονομική κρίση και έκλεισε και το γραφείο του ΕΟΤ στο Τορόντο, αλλά και για 18 χρόνια που υπάρχει η εκδήλωση αυτή).
Πολλές πολιτιστικές εθνότητες προσπάθησαν να το αντιγράψουν χωρίς καμιά επιτυχία. Το ίδιο και μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες. Και ποιος δε θα ήθελε να διαφημίσει το προϊόν του σε 2 εκατομμύρια επισκέπτες. Το γεγονός της επιτυχίας αποτελεί εφτασφράγιστο ανοιχτό μυστικό (!): κοντολογίς, μεράκι και εθελοντική δουλειά της ομογένειας του Τορόντο.
Η ιδέα είχε ξεκινήσει από μερικούς συμπατριώτες για να προβάλουν τα καταστήματά τους στην περιοχή. Η πρώτη χρονιά φάνηκε ως πλήρης αποτυχία, μόνο 5,000 επισκέπτες, αλλά αυτό δεν τους έκαμψε. Σε πέντε χρόνια οι επισκέπτες είχαν φτάσει το μισό εκατομμύριο, πράγμα που αναγκαστικά οδήγησε την πολιτεία να πάρει στα σοβαρά την υπόθεση. Το 2004, και με το πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα, οι επισκέπτες είχαν φτάσει το 1.4 εκατομμύριο.
Όλα είχαν αλλάξει πια. Η πολιτεία πήρε στα σοβαρά την υπόθεση. Ουσιαστικά θέτει σε επιφυλακή όλο τον κρατικό μηχανισμό, με χιλιάδες αστυνομικούς, πυροσβέστες, ιατρικό προσωπικό κλπ γιατί πρέπει να είναι πανέτοιμη αν κάτι πάει στραβά.
Πώς μπορείς να εξυπηρετήσεις τόσο κόσμο; Αυτό είναι η αγωνία και η μέριμνα του Προέδρου του Greek Town και του Taste of the Danforth κ. Ντίνου Βοϊδονικόλα: να μπορείς να υποδεχτείς σχεδόν 2 εκατομμύρια φιλοξενούμενους, να τους προσφέρεις την καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών και ασφάλεια. Ευτυχώς ποτέ δεν τέθηκε θέμα ασφάλειας στο Φεστιβάλ, ίσως γιατί η Ελλάδα δεν έχει εχθρούς και οι Έλληνες του Καναδά θεωρούνται από τους πιο φιλήσυχους μετανάστες. Αλλά με την τρομοφοβία που υπάρχει στη Βόρεια Αμερική, εύκολα είναι να θεωρήσει κανείς ότι 2 εκατομμύρια επισκέπτες μπορούν να αποτελέσουν στόχο. Ποτέ δεν έγινε κάτι τέτοιο. Δεν έχει σπάσει καν μύτη, (εκτός αν κάποιος γλίστρησε και έπεσε!). Όπως και με τους Ολυμπιακούς στην Αθήνα που όλοι περίμεναν «το μεγάλο πλήγμα», αλλά οι μόνες εκρήξεις που τελικά ακούστηκαν ήταν αυτές των βεγγαλικών.
Πόσο ελληνικό είναι το Ελληνικό Φεστιβάλ του Τορόντο; Πιο πολύ από όσο φαντάζεστε! Μπορείτε να δείτε και ένα μοντάζ – βίντεο στο http://www.youtube.com/watch?v=6_Tgth7EHcE που έφτιαξα για την περσινή εκδήλωση. Η ελληνική κουλτούρα επικρατεί με μια πληθώρα καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, αλλά σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, όπως η καναδική από κανένα δε μπορείς να αφαιρέσεις το δικαίωμα να παρουσιάσει την κουλτούρα ή έστω την κουζίνα του. Όπως γράφουν χαρακτηριστικά οι καναδικές εφημερίδες: «Δε χρειάζεσαι να ταξιδέψεις σ’ όλο τον κόσμο για να γευτείς τις κουζίνες διαφόρων λαών: στο Taste of the Danforth του Greek Town τα έχεις όλα σε μερικά χιλιόμετρα». Μια δημοσιογράφος έγραψε: «Κρίμα που η μεσογειακή μας διατροφή κρατάει μόνο τρεις μέρες!». Μια άλλη σημείωσε ότι «τόσο γαλάζιο (εννοεί τις ελληνικές σημαίες), μόνο στα νησιά του Αιγαίου μπορείς να δεις».
Μπορεί να φαίνεται παράξενο που μια πόλη όπως το Τορόντο, με 4 εκατομμύρια κατοίκους, στέλνει το μισό πληθυσμό της στην ελληνική περιοχή. Δεν είναι μόνο αυτό. Με τη φήμη που έχει αποκτήσει το Ελληνικό Φεστιβάλ, κάτοικοι από τις γύρω περιοχές, ακόμα και από τις βόρειες πολιτείες των ΗΠΑ είναι τακτικοί επισκέπτες. Δε μας έκανε εντύπωση λοιπόν που στα ταμεία πολλών καταστημάτων είδαμε αμερικάνικα δολάρια.
Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στο θέμα μας: η ελληνική παροικία του Τορόντο κατάφερε να βρει το «μυστικό» για να οργανώσει αυτή την εκδήλωση που δεν υπάρχει δεύτερη στον κόσμο. Σίγουρα υπάρχει μεράκι, γιατί χωρίς αυτό δε γίνεται τίποτα. Υπάρχει επίσης τεράστιος εθελοντισμός, γιατί αν δεν υπήρχε σε λίγο θα είχαν τα πάντα διαλυθεί με το ποιος παίρνει τα πιο πολλά. Υπάρχει τρομερή οργάνωση κι αυτό δεν είναι τόσο εύκολο όσο μπορεί να φαίνεται. Και τελικά μπορεί και να υπάρχει ο καημός του απόδημου Έλληνα να κάνει κάτι για την Ελλάδα. Μας συγκίνησαν οι επιγραφές: «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» και η πιο σκληρή «Ποτέ δε θα πεθάνουμε κουφ--- νεκροθάφτες». «Είναι λαϊκή ρήση, γιατί να μην τη χρησιμοποιήσουμε γι’ αυτούς που θέλουν να θάψουν την πατρίδα μας;» δηλώνει με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο πρόεδρος της οργάνωσης. Ας τολμήσει κανείς να θίξει την Ελλάδα σε ομογενή... Κι αυτά δεν είναι λόγια του αέρα. Για το Δήμο του Τορόντο δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα αν ο Αλέξανδρος ήταν Έλληνας: μας διέθεσαν χώρο να δημιουργήσουμε την Πλατεία Μεγάλου Αλεξάνδρου και να τοποθετήσουμε και την προτομή του προγόνου μας – κι αυτό δεν έγινε καθόλου χωρίς πάλη μια και οι Σκοπιανοί έχουν πολύ δυνατή παρουσία στο Τορόντο.
Όλα αυτά δεν είναι ασύνδετα μεταξύ τους, δείχνουν την ψυχή του Έλληνας ομογενή που ξέρει να παλεύει.
Γιατί άραγε να μη γίνει κάτι παρόμοιο και στην Ελλάδα; Ας πούμε ένα Greek Civilization Festival ή Eternal Greece με εκατομμύρια επισκέπτες, όχι από την πρώτη χρονιά, αλλά ίσως σε δέκα χρόνια; Αρκεί βέβαια να μη το αναλάβουν οι πολιτικοί αλλά καθαρά εθελοντικοί οργανισμοί γιατί αλλιώς όχι μόνο δε θάχει κέρδος αλλά θα χρεώσουν και τα εγγόνια μας. Με την ευκαιρία φέτος το Φεστιβάλ του Τορόντο, που διαθέτει τα κέρδη του σε νοσοκομεία, ελληνικούς φορείς κλπ θα επιδοτήσει και το «Χαμόγελο του Παιδιού» λόγω της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα.
Στις κρίσιμες εποχές που ζούμε το Ελληνικό Φεστιβάλ αποτελεί σημαντικό οικονομικό αιμοδότη για την περιοχή αφού μέσα σε τρεις μόνο μέρες (ουσιαστικά 26 ώρες συνολικά είναι ανοιχτό) δημιουργεί, σύμφωνα με σχετική μελέτη, οικονομική δραστηριότητα 32 εκατομμυρίων δολαρίων και βοηθά το κράτος με 4 εκατομμύρια σε φόρους.
Καταλήγουμε με το συμπέρασμα ότι λύσεις υπάρχουν. Αρκεί να μην έχει πέσει σε χειμέρια νάρκη «το ελληνικό δαιμόνιο». Πάντως στο Τορόντο, με μια ομάδα αφοσιωμένων εθελοντών ηγετών και με την υποστήριξη όλης της παροικίας, ο Ελληνισμός βρίσκεται σε πλήρη εγρήγορση.
Χρήστος Μαγγούτας
Τορόντο Καναδά
Chris@Mangoutas.com
http://www.greektowntoronto.com/
http://www.tasteofthedanforth.com/tasteofthedanforth.php
