Η "ευθυξία" του Χάρη και το τσουνάμι της ανεργίας
Από το Μαρικάκι
Ένα «διπλωματικό» επεισόδιο με τον Παπουτσή έκανε τον Χάρη να επικαλεστεί λόγους «ευθιξίας» και να αποχωρήσει από την κυβέρνηση. Ούτε η καταβύθιση της οικονομίας, ούτε το τσάκισμα της κοινωνίας στάθηκαν δυνατό να εγείρουν λόγους ευθιξίας σε κάποιο μέλος του κυβερνητικού επιτελείου παρά ο τσακωμός για τα υπουργεία και οι προσωπικοί ανταγωνισμοί. Ο Τιτανικός βυθίζεται (για να θυμηθούμε κι ένα άλλο «αξιότιμο» μέλλος της κυβέρνησης) κι αυτοί χτενίζονται...
Κι αυτά γίνονται σε μια στιγμή που το υπουργείο Ανάπτυξης από το οποίο την έκανε με ελαφρά ο Παμπούκης μάλλον πρέπει να...
έχει υπαρξιακά. Και μόνο ο τίτλος του συνιστά ευφημισμό σε μια οικονομία που καταρρέει και πέφτουν στοιχήματα πότε θα ακουστεί ο γδούπος. (Είναι δε απείρως μεγαλύτερη επένδυση να ξοδεύεις για τον καθημερινό επιούσιον, εί δυνατόν να καβαντζωθείς και με προμήθειες σε ξηρά και κονσερβοποιημένη τροφή για παν ενδεχόμενο παρά να πάρεις μετοχές της Εθνικής).
Τα μόνα πράγματα που «αναπτύσσονται» είναι η ταχύτητα και το βάθος της ύφεσης, ο αριθμός των λουκέτων, τα νούμερα της ανεργίας και βέβαια η απελπισία και η απόγνωση. Ο εμπορικός κόσμος, ανάστατος, δίνει στον εαυτό του κανά δωδεκάμηνο ζωής ακόμη. Βαριά.
Μπορεί κάτι Μίχαλοι και Κορκίδιδες το προηγούμενο διάστημα να στήριξαν τις κυβερνητικές επιλογές θεωρώντας ότι θα δημιουργηθούν ευκαιρίες από την πτώση του κόστους εργασίας και τη διάλυση του δημοσίου, να όμως τώρα που πρώτοι κλαψουρίζουν με αφορμή τον αυξημένο ΦΠΑ που ξεχείλισε το ποτήρι και η κατάσταση δεν μαζεύεται.
Τα επερχόμενο λουκέτα επιχειρήσεων και μαγαζιών υπολογίζονται σε 100.000 το επόμενο εξάμηνο και σε 183.000 σε βάθος δωδεκαμήνου, στέλνοντας στην ανεργία πάνω από 134.000 εργαζόμενους που πάνω στο έτος αναμένεται ότι θα φτάσουν τις 250.000, σύμφωνα με τα στοιχεία έρευνας που διενεργήθηκε για λογαριασμό της ΓΣΕΒΕΕ. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, και προς απάντηση σε όσους πιστεύουν ότι όποιος απολύεται, αν είναι άξιος, μπορεί να ξαναβρεί δουλειά, σε κάθε πρόσληψη αντιστοιχούν εφτά απολύσεις.
Σιγά, σιγά θα αρχίσει να «απελευθερώνεται» και το δημόσιο από τα περιττά «βάρη» με κάτι έφεδρείες και κάτι «αξιολογήσεις» με στόχο την απόλυση 150.000 δημοσίων υπαλλήλων (θεωρητικά ως το 2014). Θα γίνει της κακομοίρας!
Δημιουργείται μια θάλασσα ανέργων που για να μην μετατραπεί άμεσα σε τσουνάμι η κυβέρνηση επιστρατατεύει διάφορα προγράμματα διαχείρισης της ανεργίας(από τα οποία κάποιοι θα επωφεληθούν γερά, βλέπε κοινωφελής εργασία), ενίοτε με κονδύλια του ΕΣΠΑ. Αλλά πόση ανακύκλωση της ανεργίας να κάνεις με τέτοια νούμερα (και να σκεφτεί κανείς ότι ήδη, μέσα στο καλοκαίρι – ο μη οικονομικά ενεργός πληθυσμός της χώρας έχει ξεπεράσει τον οικονομικά ενεργό, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία).
Η κατάσταση δεν αφήνει πλέον χώρο ούτε για ψευδαισθήσεις. Μόνο πόρκα μιζέρια έχει το μενού για τους πολλούς.
Δεν είμεθα βέβαια αφελείς να αναζητούμε ευθιξία στους υπαλλήλους της τρόικας. Αντιθέτως. Αναρωτιόμαστε πόσο χοντρόπετσος μπορεί να είναι κάποιος ώστε να οδηγεί μια ολόκληρη χώρα στον πάτο και τι ανταλλάγματα πέτυχε γι αυτές τις υπηρεσίες...
