ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Φανή Χαλκιά> Ότι κάνουμε, το κάνουμε μόνοι μας. Τα κορίτσια του πόλο δεν είχαν πισίνα με ζεστό νερό να δουλέψουν.





Συνάντησα την χρυσή μας Ολυμπιονίκη στο "Σαντάνα", στην μαγευτική Αγία Άννα στην Μύκονο και μου άνοιξε την καρδιά της, για να φανεί πως είναι φτιαγμένη από ατόφιο χρυσάφι, σαν αυτό που έφερε στην πατρίδα μας το 2004 κάνοντας μας όλους να πετάξουμε πιο ψηλά και από τον Όλυμπο. Απολαύστε την.
Φανή, τι έχει η Μύκονος και σε φέρνει κοντά της;
Είναι ενεργειακό νησί και πολύ οικείο για μένα. Μπορεί να έχει ένταση, αλλά έχει και ηρεμία όταν το θελήσεις. Έχει τα πάντα. Είναι αγαπημένο νησί.
Πότε ήρθες πρώτη φορά;
Αρκετά παλιά, είχα εργαστεί για δυο χρόνια στο SPACE, τρομερή εμπειρία, αξέχαστα χρόνα. Μετά ξαναήρθα όταν σταμάτησα τον αθλητισμό, σε δύσκολη για εμένα περίοδο, και ένιωσα πως αυτό το νησί μου καθάρισε το μυαλό. Από τότε έρχομαι κάθε χρόνο και ανακάλυψα μια άλλη Μύκονο, μια ενεργειακή θετικά Μύκονο.
Τι ήταν το μεγαλύτερο δώρο που σου έδωσε το νησί;
Μου έδωσε έναν πραγματικό φίλο, τον Γιώργο Αντωνόπουλο, που έχει την ταβέρνα του Τάσου στην Παράγκα και το Σαντάνα στην Αγία Άννα. Είναι οικογένεια μου αυτός ο εκπληκτικός άνθρωπος. Τον αγαπώ πραγματικά.
Τι θα μπορούσε να γίνει, ώστε τα νησιά μας να μετατραπούν σε πρώτης ποιότητας προορισμό για διακοπές;
Το κακό στην Ελλάδα, είναι πως δεν υπάρχει πρόγραμμα. Ακόμα και σε μέρη που βρίσκεις καλές υπηρεσές, είναι από προσωπική πρωτοβουλία κάποιων ανθρώπων. Ανθρώπων που έχουν αισθητική και ποιότητα. Δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο ανάπτυξης από την πολτεία.
Σε μια ανοργάνωτη χώρα, όπως λές, σε μα μικρή χώρα, έχουμε μεγάλες επιτυχίες στον αθλητισμό. Πρόσφατα τα κορίτσια του πόλο ανέβηκαν στην κορυφή του κόσμου, όπως εσυ το 2004. Υπάρχει λογική απάντηση;
Αυτές οι επιτυχίες, δεν αφορούν μόνο τον αθλητισμό, έχουμε και κορυφαίους επιχειρηματίες. Είμαστε παθιασμένος λαός, όταν αγαπήσουμε κάτι, το κάνουμε πολύ καλά, ότι και αν είναι αυτό. Δεν υπάρχει όμως σχέδιο και βοήθεια από την πολτεία σε κανέναν τομέα, ούτε στον αθλητισμό, ούτε στον τουρισμό, ούτε καν στην γεωργία. Ότι κάνουμε, το κάνουμε μόνοι μας. Τα κορίτσια του πόλο δεν είχαν πισίνα με ζεστό νερό να δουλέψουν. Πήγα μια μέρα στο ΟΑΚΑ και δεν με άφηνε ο φύλακας να παρκάρω. Δεν με άφηνε να μπω στο σπίτι μου, είναι τρελό. Βάλανε κάποιον σε μια θέση, που δεν ήξερε τίποτα για αθλητισμό, να το παίζει εξουσία και να μιλάει σε αθλητές σαν σε σκουπίδια. Το έκανε σε μένα που κατάφερα και κάτι, πως θα μιλάει αυτός ο άνθρωπος, που κάποιο κόμμα τον έβαλε εκεί, σε κάποιον αθλητή που ξεκινάει? Μόνο στην Ελλάδα γίνονται αυτά.
Σκέφτομαι πως εκείνα τα δευτερόλεπτα που κράτησε η χρυσή κούρσα, όσα χρόνια και αν περάσουν, θα σε συνοδεύουν για πάντα. Θα είσαι πάντα η χρυσή Oλυμπιονίκης. Πως τα έζησες;
Αυτή την κούρσα, την έζησα με την λογική, να τρέξω, να κερδίσω, να γιορτάσουμε όλοι μαζί. Σαν να κερδίσαμε όλοι μαζί, σαν να τα καταφέραμε όλοι μαζί. Ένιωθα μια τρομερή ενέργεια, ένα φώς γύρω μου. Μπορούσα να νιώθω πως είμαι στην εξέδρα σαν φίλαθλος και με βλέπω από εκεί να τρέχω. Είχε ανοίξει το μυαλό μου και λειτουργούσα με υπεραισθήσεις, που δεν μπορώ εύκολα να περιγράψω. Οι στιγμές κάνουν την ζωή, είναι τελίες που ενώνονται και ανάλογα πόσες είναι καθορίζουν την ποιότητα και την αξία της ζωής.
Κάποιοι σε κατηγόρησαν για ρατσιστικές δηλώσεις μετά το μετάλλιο, πως ένιωσες;
Δεν με ενόχλησε καθόλου που είπαν για ρατσιστικές δηλώσεις και τέτοια. Κάποοι σκέπτωνται έτσι και καλά κάνουν. Το σέβομαι. Δεν κατάλαβαν την πίεση που δεχόμασταν πολύ καιρό, όταν όλοι έλεγαν πως δεν θα καταφέρουμε να κάνουμε τους αγώνες. Δεν ένιωσαν την ένταση και την δύναμη της στιγμής που δικαιολογούσε κάθε δήλωση. Δεν είπα πως οι Έλληνες είμαστε καλύτεροι σε όλα, είπα πως μπορούμε και εμείς, όπως και οι άλλοι λαοί, να δουλεύουμε, να πετυχαίνουμε, να κερδίζουμε.
Πως σου αρέσει να περνάς στην Μύκονο;
Μου αρέσει να είμαι με φίλους, όπου να είναι, σπίτι, στην παραλία, παντού, αρκεί να είμαι με καλούς φίλους.
Σε απασχολεί η κρίση που ζούμε;
Δεν είναι τυχαία αυτή η κρίση, κάποιοι την δημουργούν. Πρέπει να προσαρμοσθούμε για να τα καταφέρουμε. Κάποιοι θα μπορέσουν και άλλοι όχι. Θα είναι δύσκολο για όσους ζουν με χαμηλά εισοδήματα. Εύχομαι να μην γίνουν τα πράγματα ανεξέλεχτα.
Πως περνάς τώρα τον χρόνο σου;
Γυμνάζομαι και ζωγραφίζω. Εργάζομαι για μια έκθεση που θέλω να κάνω, αλλά δεν θέλω τώρα να πω περισσότερα. Πρώτα θέλω να είμαι έτοιμη. Θέλω ακόμα να βοηθήσω νέα παιδιά που θέλουν να κάνουν στίβο, να έχουν καλές συνθήκες. Όχι σαν προπονήτρια, δεν νομίζω να μπορώ κάτι τέτοιο, είναι τρομερά δύσκολο και πραγματικά θαυμάζω τους καλούς προπονητές. Θέλω να οργανώνω τους αθλητές.
Τι θα ήθελες να πεις για το τέλος;
Να περάσει καλά ο κόσμος στις διακοπές του και να αφήσει πίσω τα προβλήματα του. Και μόνο που μπορούμε να περπατάμε, να βλέπουμε, να ακούμε, πράγματα που δεν τα έχουν όλοι και το ξεχνάμε, πρέπει να νώθουμε καλά, να γελάμε και να προσπαθούμε να κάνουμε πραγματηκότητα τα όνειρα μας.