Στερνός αποχαιρετισμός στον Λεωνίδα Κύρκο...
Το τελευταίο αντίο στον Λεωνίδα Κύρκο είπαν σήμερα χιλιάδες κόσμου, που συνέρρευσαν στο Α΄ Νεκροταφείο, όπου τελέστηκε η πολιτική κηδεία του ιστορικού ηγέτη της ανανεωτικής Αριστεράς.
Η οικογένειά του, παλιοί και νεότεροι σύντροφοί του, άνθρωποι από...
όλο το φάσμα του πολιτικού κόσμου, του πνεύματος και της τέχνης, ήταν μεταξύ των συγκεντρωμένων.
Σύμφωνα με την επιθυμία του ιδίου, εκφωνήθηκε ένας μόνο επικήδειος, αυτός του Φώτη Κουβέλη. Αποχαιρετώντας τον, ο ηγέτης της Δημοκρατικής Αριστεράς αναφέρθηκε στη «φωτεινή, πολυεπίπεδη προσωπικότητα, που διακρινόταν από τη μαχητικότητα, την πολιτική οξυδέρκεια, την προσήνεια και τη δεινή ρητορική ικανότητα».
Επίσης, υπογράμμισε ιδιαίτερα «το πάθος του Λεωνίδα για τη διαμόρφωση νέων συσχετισμών, εντός του δημοκρατικού πλαισίου, μέσα από τη διαπαιδαγώγηση του λαϊκού κινήματος σε μια λογική μη βίας και συνεχούς προώθησης των κοινωνικών και πολιτικών κατακτήσεων, μέσω του διαλόγου, του αμοιβαίου επηρεασμού, της ανάπτυξης των κοινωνικών αγώνων και της ενίσχυσης των κοινωνικών κινημάτων».
«Οι αντιλήψεις που έσπειρε ο Λεωνίδας», είπε ο Φ. Κουβέλης, «για την ανανέωση της σχέσης της αριστεράς με τη δημοκρατία, την ενωμένη Ευρώπη, τον σεβασμό στην αντίθετη άποψη, την καταδίκη της ρητορικής πλειοδοσίας, την εγκατάλειψη των φανατισμών, την απόλυτη απόρριψη της βίας, τον πολιτικό πολιτισμό, εξακολουθούν να μην είναι δεδομένα στον τόπο μας. Ο ίδιος όμως είχε την απάντηση -"είναι οι εποχές άνυδρες και το χώμα ξερό" έλεγε και συμπλήρωνε: "έχουμε όμως τους σπόρους και θα συνεχίσουμε"».
Η οικογένειά του, παλιοί και νεότεροι σύντροφοί του, άνθρωποι από...
όλο το φάσμα του πολιτικού κόσμου, του πνεύματος και της τέχνης, ήταν μεταξύ των συγκεντρωμένων.
Σύμφωνα με την επιθυμία του ιδίου, εκφωνήθηκε ένας μόνο επικήδειος, αυτός του Φώτη Κουβέλη. Αποχαιρετώντας τον, ο ηγέτης της Δημοκρατικής Αριστεράς αναφέρθηκε στη «φωτεινή, πολυεπίπεδη προσωπικότητα, που διακρινόταν από τη μαχητικότητα, την πολιτική οξυδέρκεια, την προσήνεια και τη δεινή ρητορική ικανότητα».
Επίσης, υπογράμμισε ιδιαίτερα «το πάθος του Λεωνίδα για τη διαμόρφωση νέων συσχετισμών, εντός του δημοκρατικού πλαισίου, μέσα από τη διαπαιδαγώγηση του λαϊκού κινήματος σε μια λογική μη βίας και συνεχούς προώθησης των κοινωνικών και πολιτικών κατακτήσεων, μέσω του διαλόγου, του αμοιβαίου επηρεασμού, της ανάπτυξης των κοινωνικών αγώνων και της ενίσχυσης των κοινωνικών κινημάτων».
«Οι αντιλήψεις που έσπειρε ο Λεωνίδας», είπε ο Φ. Κουβέλης, «για την ανανέωση της σχέσης της αριστεράς με τη δημοκρατία, την ενωμένη Ευρώπη, τον σεβασμό στην αντίθετη άποψη, την καταδίκη της ρητορικής πλειοδοσίας, την εγκατάλειψη των φανατισμών, την απόλυτη απόρριψη της βίας, τον πολιτικό πολιτισμό, εξακολουθούν να μην είναι δεδομένα στον τόπο μας. Ο ίδιος όμως είχε την απάντηση -"είναι οι εποχές άνυδρες και το χώμα ξερό" έλεγε και συμπλήρωνε: "έχουμε όμως τους σπόρους και θα συνεχίσουμε"».
