Και ενώ η υπουργός παιδείας, δια βίου μάθησης και θρησκευμάτων Άννα Διαμαντοπούλου σήμερα έφερε στη Βουλή το τραγικό σχέδιο νόμου που μετατρέπει την παιδεία σε… επιχειρησιακό εμπόρευμα, τα συνθήματα έξω από το Πανεπιστήμιο στα Προπύλαια δίνουν και παίρνουν.
Τα νέα πανεπιστήμια-επιχειρήσεις, η χορήγηση πιστοποιητικού τίτλου κατάρτισης και όχι πτυχίου, η εμπορευματοποίηση της μάθησης που θέλει χρηματοδότηση με ανταγωνιστικότητα, η κατάργηση του ασύλου αλλά και το τέλος που θέλει να επιβάλλει η υπουργός στην πολιτικοποίηση των φοιτητών εντός του πανεπιστημίου φαίνεται να έχουν εξοργίσει τη νεολαία που με συνθήματα στους τοίχους προσπαθεί να ακουστεί.
Και όμως… όσες φορές και να φωνάξουν, όσες φορές και να βγουν στους δρόμους και όσες εξεγέρσεις κι αν πραγματοποιήσουν η ανταπόκριση από τους… πάνω θέτεται εν αμφιβόλω. Πότε συνέβη άλλωστε στο παρελθόν για να γίνει και τώρα;
Πως αλλιώς όμως να εκφραστούν αυτά τα παιδιά; Με ποιο τρόπο να δείξουν την αντίθεση τους στα νέα μέτρα που στην ουσία ακυρώνουν τις πολυετείς προσπάθειες και κόπους τους για μια θέση στα πανεπιστήμια; Πότε θα μπορέσουν να πάρουν την παιδεία και τη ζωή στα χέρια τους; Πότε θα πάψουν να είναι πιόνια ενός άδικου και αυθαίρετου συστήματος που σίγουρα δεν «νοιάζεται» για το δικό τους καλό;
ΜΑΡΙΑ ΧΑΛΑΡΗ