-Ρε ξεφτιλισμένοι εκδότες και δημοσιογράφοι, τα τηλέφωνα ενός πρώην πρωθυπουργού παρακολουθούσε η Αμερικανική Πρεσβεία κι εσείς τόση άγρια τουμπέκα;
Πιθανόν να μην συνέβαινε ούτε στη Κολομβία.
Μια συγκλονιστική αποκάλυψη που θέλει την αμερικανική πρεσβεία να παρακολουθεί τον πρώην πρωθυπουργό, τον αρχηγό της ΕΥΠ, τον υπ. Εθνικής Άμυνας αλλά ακόμη κι έναν ηλεκτρολόγο, συγγενή φερόμενου ως συμμετέχοντα στην εκτέλεση του Ρίτσαρντ Γουέλς, περνάει σε απόλυτη σιγή ασυρμάτου από τα ελληνικά ΜΜΕ.
Ακόμη και η "Καθημερινή της Κυριακής" που δημοσίευσε το ρεπορτάζ περίτεχνα "θαμμένο" δεν έδωσε καμία συνέχεια στην ηλεκτρονική της έκδοση.
Μην έχετε αυταπάτες: Ζούμε σε μια τριτοκοσμική χώρα της οποίας οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ επιβιώνουν χάρη στα δάνεια των ανυπόληπτων τραπεζιτών, στη διαπλοκή τους με το παρα-Κράτος και στις μπίζνες με εμπόρους όπλων και άλλες πολυεθνικές.
Οι δε δημοσιογράφοι-με τις εξαιρέσεις των εντίμων-από μίζες πάσης φύσεως και σκοτεινές λίστες μισθοδοσίας.
Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα, όπως δημοσιογράφος που κάλυπτε Ιατρικό ρεπορτάζ, ο οποίος το είχε ρίξει στις μπίζνες οργανώνοντας ιατρικά συνέδρια, στα οποία φρόντιζε να προσφέρει και γυναίκες για την ευχαρίστηση των συμμετεχόντων.
Μιλάμε για κανονικό μαστροπό.
Φυσικά βγήκε στη σύνταξη πάμπλουτος. Ακόμη και βίλες σε ακριβές περιοχές της Ευρώπης απέκτησε ο εν λόγω υπηρέτης του δημοσιογραφικού λειτουργήματος.
Υπάρχει δημοσιογράφος που κάλυπτε για χρόνια το ναυτιλιακό ρεπορτάζ, ο οποίος βρέθηκε με 13 πισίνες σε κυκλαδονήσι, ενώ συντάκτης του ρεπορτάζ Εργασίας απέκτησε θαλαμηγό πολλών δεκάδων μέτρων.
Για τους Οικονομικούς, τους πολιτικούς και τους αθλητικούς συντάκτες-πάντα με τις εξαιρέσεις των εντίμων-δεν μιλάμε.
Αυτοί είναι εκτός συναγωνισμού.
Σ αυτό το αρρωστημένο νοσηρό περιβάλλον, είναι λογικό να θάβεται η είδηση για τους "αμερικανικούς" κοριούς στον Καραμανλή.
Και δεν είναι ο φόβος εξαιτίας της υπερδύναμης που τρομάζει τους αχυρανθρώπους των εγχώριων ΜΜΕ.
Είναι το γεγονός ότι έχουν μάθει να λειτουργούν σαν ξιπασμένα γιουσουφάκια-προσφερόμενο υπηρετικό προσωπικό προς πάσα εξουσία.
Όταν οι ίδιοι οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι-έστω δύο-δεν δίστασαν να στήσουν στον τοίχο τον Ρίτσαρντ Νίξον για την υπόθεση Watergate, τότε είναι τουλάχιστο εξευτελιστικό για τα εγχώρια ΜΜΕ να περνάνε στο ντούκου μια τόσο κραυγαλέα υπόθεση όπως αυτή των υποκλοπών στα τηλέφωνα ενός πρώην πρωθυπουργού.
Μια συγκλονιστική αποκάλυψη που θέλει την αμερικανική πρεσβεία να παρακολουθεί τον πρώην πρωθυπουργό, τον αρχηγό της ΕΥΠ, τον υπ. Εθνικής Άμυνας αλλά ακόμη κι έναν ηλεκτρολόγο, συγγενή φερόμενου ως συμμετέχοντα στην εκτέλεση του Ρίτσαρντ Γουέλς, περνάει σε απόλυτη σιγή ασυρμάτου από τα ελληνικά ΜΜΕ.
Ακόμη και η "Καθημερινή της Κυριακής" που δημοσίευσε το ρεπορτάζ περίτεχνα "θαμμένο" δεν έδωσε καμία συνέχεια στην ηλεκτρονική της έκδοση.
Μην έχετε αυταπάτες: Ζούμε σε μια τριτοκοσμική χώρα της οποίας οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ επιβιώνουν χάρη στα δάνεια των ανυπόληπτων τραπεζιτών, στη διαπλοκή τους με το παρα-Κράτος και στις μπίζνες με εμπόρους όπλων και άλλες πολυεθνικές.
Οι δε δημοσιογράφοι-με τις εξαιρέσεις των εντίμων-από μίζες πάσης φύσεως και σκοτεινές λίστες μισθοδοσίας.
Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα, όπως δημοσιογράφος που κάλυπτε Ιατρικό ρεπορτάζ, ο οποίος το είχε ρίξει στις μπίζνες οργανώνοντας ιατρικά συνέδρια, στα οποία φρόντιζε να προσφέρει και γυναίκες για την ευχαρίστηση των συμμετεχόντων.
Μιλάμε για κανονικό μαστροπό.
Φυσικά βγήκε στη σύνταξη πάμπλουτος. Ακόμη και βίλες σε ακριβές περιοχές της Ευρώπης απέκτησε ο εν λόγω υπηρέτης του δημοσιογραφικού λειτουργήματος.
Υπάρχει δημοσιογράφος που κάλυπτε για χρόνια το ναυτιλιακό ρεπορτάζ, ο οποίος βρέθηκε με 13 πισίνες σε κυκλαδονήσι, ενώ συντάκτης του ρεπορτάζ Εργασίας απέκτησε θαλαμηγό πολλών δεκάδων μέτρων.
Για τους Οικονομικούς, τους πολιτικούς και τους αθλητικούς συντάκτες-πάντα με τις εξαιρέσεις των εντίμων-δεν μιλάμε.
Αυτοί είναι εκτός συναγωνισμού.
Σ αυτό το αρρωστημένο νοσηρό περιβάλλον, είναι λογικό να θάβεται η είδηση για τους "αμερικανικούς" κοριούς στον Καραμανλή.
Και δεν είναι ο φόβος εξαιτίας της υπερδύναμης που τρομάζει τους αχυρανθρώπους των εγχώριων ΜΜΕ.
Είναι το γεγονός ότι έχουν μάθει να λειτουργούν σαν ξιπασμένα γιουσουφάκια-προσφερόμενο υπηρετικό προσωπικό προς πάσα εξουσία.
Όταν οι ίδιοι οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι-έστω δύο-δεν δίστασαν να στήσουν στον τοίχο τον Ρίτσαρντ Νίξον για την υπόθεση Watergate, τότε είναι τουλάχιστο εξευτελιστικό για τα εγχώρια ΜΜΕ να περνάνε στο ντούκου μια τόσο κραυγαλέα υπόθεση όπως αυτή των υποκλοπών στα τηλέφωνα ενός πρώην πρωθυπουργού.
