Γράμματα και αριθμοί...
Του Δημήτρη Μητρόπουλου
«ΑΡΙΘΜΟΙ, ΑΡΙΘΜΟΙ, αριθμοί. Νομίζω ότι είναι ώρα για μια πολιτική συζήτηση...». Οι κουβέντες αυτές - απόηχος του αμλετικού «λόγια, λόγια, λόγια» για τους... μυημένους - ειπώθηκαν πριν διακοπούν την Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου οι συνομιλίες της κυβέρνησης με την τρόικα. Με λίγη φαντασία μπορεί κανείς να υποθέσει ποιος τις είπε.
Η τοποθέτηση είναι στη σωστή κατεύθυνση. Η ύφεση έχει μετατραπεί σε κινούμενη άμμο. Εκεί έχουν κολλήσει οι προσπάθειες για μεταρρύθμιση της ελληνικής οικονομίας. Η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερο χρόνο και αναγνώριση όλων όσων έχουν γίνει ώς τώρα, αρχής γενομένης από τις θυσίες της ελληνικής κοινωνίας. Το αναγνωρίζουν πρώτοι οι Αμερικανοί. Τα 'πε ο υπουργός Οικονομικών της Ουάσιγκτον Τίμοθι Γκάιτνερ. Τα ανέλυσε ο οικονομολόγος του Πανεπιστημίου Κολούμπια Τζέφρι Σακς σε άρθρο στους «Financial Times».
QQQ
Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ αυτή δεν συγκινεί την Ευρώπη. Τις προηγούμενες δεκαπέντε μέρες η ελληνική κυβέρνηση είχε πολλές ευκαιρίες να πληροφορηθεί αρμοδίως και σε κορυφαίο επίπεδο πώς αντιλαμβάνονταν οι Ευρωπαίοι την πολιτική συζήτηση: ως έξοδο από το ευρώ. Η κουβέντα αυτή σταμάτησε μόνον όταν άρχισε να γίνεται αντιληπτό ότι η ελληνική χρεοκοπία θα λειτουργούσε διαλυτικά για την ευρωζώνη.
Εκτοτε παρακολουθούμε την κονιορτοποίηση του εγχώριου πολιτικού προσωπικού. Αυτό βρίσκεται μεταξύ των αφόρητων γερμανικών πιέσεων και της ελληνικής κοινωνίας που δεν περίμενε ποτέ να πληρώσει φόρο μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Εντάξει, το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Και η Ελλάδα δεν πιάνει τους στόχους. Ωστόσο, καμία κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να εφαρμόσει τέτοιο αντιλαϊκό πρόγραμμα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Γιατί η Ευρώπη ασκεί τέτοια πίεση;
Η ειρωνεία είναι ότι η απάντηση είναι πολιτική. Η κυβέρνηση δεν έδωσε ούτε με μια ιδιωτικοποίηση ούτε με μια σημαντική διαρθρωτική αλλαγή το μήνυμα ότι έχει ενστερνιστεί όχι το πρόγραμμα αλλά την ανάγκη αλλαγής μοντέλου. Χρειαζόταν μια τομή όπως πέρσι το Ασφαλιστικό, μια κίνηση που έδωσε γρήγορα ανάσα στην κυβέρνηση και δημιούργησε την αίσθηση ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Φέτος η συζήτηση επικεντρώνεται στα νούμερα. Οπότε βγαίνουμε χαμένοι.
QQQ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ στην τηλεδιάσκεψη Παπανδρέου - Μέρκελ - Σαρκοζί δεν έγινε πάντως. Ολες οι ενδείξεις από το κυβερνητικό ρεπορτάζ είναι ότι η πίεση ήταν αφόρητη και η κατανόηση μηδενική. Η νέα αυτή πραγματικότητα αλλάζει τα δεδομένα για τα κόμματα εξουσίας. Από την άποψη αυτή, η σημερινή εμφάνιση Σαμαρά στη Θεσσαλονίκη αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον.
Το συμπέρασμα είναι ότι ο πολιτικός χώρος έχει συρρικνωθεί. Το ερώτημα είναι πώς αυτό θα επηρεάσει τον πολιτικό χρόνο. Η απορία αφορά τις αντοχές του ΠΑΣΟΚ - στην κυβέρνηση και τη Βουλή - καθώς και την παρόρμηση των πρόωρων εκλογών. Ωστόσο και επ' αυτού οι Ευρωπαίοι είναι κάθετοι: δεν θέλουν ούτε δημοψήφισμα!
«ΑΡΙΘΜΟΙ, ΑΡΙΘΜΟΙ, αριθμοί. Νομίζω ότι είναι ώρα για μια πολιτική συζήτηση...». Οι κουβέντες αυτές - απόηχος του αμλετικού «λόγια, λόγια, λόγια» για τους... μυημένους - ειπώθηκαν πριν διακοπούν την Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου οι συνομιλίες της κυβέρνησης με την τρόικα. Με λίγη φαντασία μπορεί κανείς να υποθέσει ποιος τις είπε.
Η τοποθέτηση είναι στη σωστή κατεύθυνση. Η ύφεση έχει μετατραπεί σε κινούμενη άμμο. Εκεί έχουν κολλήσει οι προσπάθειες για μεταρρύθμιση της ελληνικής οικονομίας. Η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερο χρόνο και αναγνώριση όλων όσων έχουν γίνει ώς τώρα, αρχής γενομένης από τις θυσίες της ελληνικής κοινωνίας. Το αναγνωρίζουν πρώτοι οι Αμερικανοί. Τα 'πε ο υπουργός Οικονομικών της Ουάσιγκτον Τίμοθι Γκάιτνερ. Τα ανέλυσε ο οικονομολόγος του Πανεπιστημίου Κολούμπια Τζέφρι Σακς σε άρθρο στους «Financial Times».
QQQ
Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ αυτή δεν συγκινεί την Ευρώπη. Τις προηγούμενες δεκαπέντε μέρες η ελληνική κυβέρνηση είχε πολλές ευκαιρίες να πληροφορηθεί αρμοδίως και σε κορυφαίο επίπεδο πώς αντιλαμβάνονταν οι Ευρωπαίοι την πολιτική συζήτηση: ως έξοδο από το ευρώ. Η κουβέντα αυτή σταμάτησε μόνον όταν άρχισε να γίνεται αντιληπτό ότι η ελληνική χρεοκοπία θα λειτουργούσε διαλυτικά για την ευρωζώνη.
Εκτοτε παρακολουθούμε την κονιορτοποίηση του εγχώριου πολιτικού προσωπικού. Αυτό βρίσκεται μεταξύ των αφόρητων γερμανικών πιέσεων και της ελληνικής κοινωνίας που δεν περίμενε ποτέ να πληρώσει φόρο μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Εντάξει, το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Και η Ελλάδα δεν πιάνει τους στόχους. Ωστόσο, καμία κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να εφαρμόσει τέτοιο αντιλαϊκό πρόγραμμα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Γιατί η Ευρώπη ασκεί τέτοια πίεση;
Η ειρωνεία είναι ότι η απάντηση είναι πολιτική. Η κυβέρνηση δεν έδωσε ούτε με μια ιδιωτικοποίηση ούτε με μια σημαντική διαρθρωτική αλλαγή το μήνυμα ότι έχει ενστερνιστεί όχι το πρόγραμμα αλλά την ανάγκη αλλαγής μοντέλου. Χρειαζόταν μια τομή όπως πέρσι το Ασφαλιστικό, μια κίνηση που έδωσε γρήγορα ανάσα στην κυβέρνηση και δημιούργησε την αίσθηση ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Φέτος η συζήτηση επικεντρώνεται στα νούμερα. Οπότε βγαίνουμε χαμένοι.
QQQ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ στην τηλεδιάσκεψη Παπανδρέου - Μέρκελ - Σαρκοζί δεν έγινε πάντως. Ολες οι ενδείξεις από το κυβερνητικό ρεπορτάζ είναι ότι η πίεση ήταν αφόρητη και η κατανόηση μηδενική. Η νέα αυτή πραγματικότητα αλλάζει τα δεδομένα για τα κόμματα εξουσίας. Από την άποψη αυτή, η σημερινή εμφάνιση Σαμαρά στη Θεσσαλονίκη αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον.
Το συμπέρασμα είναι ότι ο πολιτικός χώρος έχει συρρικνωθεί. Το ερώτημα είναι πώς αυτό θα επηρεάσει τον πολιτικό χρόνο. Η απορία αφορά τις αντοχές του ΠΑΣΟΚ - στην κυβέρνηση και τη Βουλή - καθώς και την παρόρμηση των πρόωρων εκλογών. Ωστόσο και επ' αυτού οι Ευρωπαίοι είναι κάθετοι: δεν θέλουν ούτε δημοψήφισμα!
