Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Τι θα προηγηθεί των εκλογών…

ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Μια παλιά πολιτική «παροιμία», η διαχρονική επιβεβαίωση της οποίας ενισχύει την αλήθεια που κρύβεται πίσω από τα νοήματα που προσπαθεί να περιγράψει, υποστηρίζει ότι στην Ελλάδα, η συζήτηση για τις εκλογές ξεκινάει από την επομένη κιόλας των… προηγούμενων εκλογών.
Πιο συγκεκριμένα, η εκλογολογία συμβιώνει με την πολιτική καθημερινότητα, από το ξεκίνημα κιόλας της τετραετίας, εφόσον η Κυβέρνηση επιθυμεί να την αξιοποιήσει ως «φόβητρο» απέναντι σε μια Αντιπολίτευση η οποία προέρχεται από βαριά ήττα. Ή, ξεκινά λίγους μήνες αργότερα, όταν η Αντιπολίτευση έχει αρχίσει να ανασυγκροτείται, και αισθάνεται να ανακτά πολιτικό έδαφος απέναντι στην Κυβέρνηση, ιδιαίτερα εφόσον η τελευταία υφίσταται τα πρώτα σημάδια ρωγμών και φθοράς.

Στα του οίκου μας, δυο χρόνια μετά τις εκλογές του 2009, μια νέα εκλογική αναμέτρηση προβάλει ως αναπόφευκτη, και αναγκαία. «Αναγκαστική», όπως έγραψαν χθες οι Financial Times. Η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, απώλεσε πολύ γρήγορα το πολιτικό κεφάλαιο κοινωνικής ανοχής, που είχε συγκεντρώσει τον Οκτώβριο του 2009, και πλέον τίθεται θέμα «νομιμοποίησης» της περαιτέρω δυνατότητάς της να ασκεί την εξουσία και να δεσμεύει το μέλλον του τόπου, ακόμη και από τους ίδιους τους νυν υπουργούς.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι εκλογές θα σηματοδοτήσουν την επάνοδο της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία, και μια στρατηγικών αποχρώσεων ήττα για το ΠΑΣΟΚ, που αναμένεται να αποτελέσει εφαλτήριο για γενικότερες, δομικές εξελίξεις στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς.
Επομένως, είναι λογικό ο Γιώργος Παπανδρέου να μην επιθυμεί πρόωρες εκλογές. Εκτός και αν έχει ήδη… πετάξει λευκή πετσέτα, αδυνατώντας να συνεχίσει να σηκώνει το βάρος μιας χώρας στα όρια της χρεοκοπίας, με τον ίδιο να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο πως φτάσαμε μέχρι το χείλος του γκρεμού. Τόσο γρήγορα, και τόσο βίαια.
Στο ΠΑΣΟΚ ωστόσο, υπάρχουν φωνές που δείχνουν τις εκλογές, το συντομότερο δυνατόν, ως τη μόνη ρεαλιστική λύση, για να περισωθεί όσο πολιτικό κεφάλαιο γίνεται για το μέλλον. Και να μην ξεκινήσει η απόπειρα ανασυγκρότησης του Κινήματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, από αρνητικό πρόσημο.
Το ερώτημα εστιάζεται στο πόσο εφικτές είναι οι εκλογές. Η απάντηση… απόλυτα. Εφόσον ακολουθηθεί ένας πολύ συγκεκριμένος οδικός χάρτης: Να εξασφαλιστεί η καταβολή της 6ης δόσης από την τρόικα, που θα καλύψει τις ταμειακές ανάγκες της Ελλάδας μέχρι και τα μέσα Δεκεμβρίου.
Να θεωρήσουν οι ξένοι εταίροι και δανειστές ότι τα «δύσκολα» μέτρα για τα οποία δεσμεύεται η Κυβέρνηση, θα υλοποιηθούν, και δεν θα μείνουν σε επίπεδο ανεφάρμοστων εξαγγελιών.
Να ψηφιστεί από την παρούσα Βουλή, δηλαδή από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ, με κατεπείγουσα διαδικασία εντός του Οκτωβρίου, ο προϋπολογισμός του 2012, που θα συνεπάγεται πρόσθετες περικοπές, περιστολή δαπανών και περαιτέρω υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων.
Εφόσον τα παραπάνω «στάδια» ακολουθηθούν με… ευλάβεια, η Κυβέρνηση θα προχωρήσει στη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών εντός του Νοεμβρίου. Προτού την καταψηφίσουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ από τη Βόρεια Ελλάδα, που, όπως οι ίδιοι εκμυστηρεύονται, δεν βλέπουν με ποιόν τρόπο θα μπορούν να επισκεφτούν τις εκλογικές περιφέρειές τους, εφόσον ψηφιστεί η εξίσωση του πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης.