1 στους 4 θα έχει δουλειά!!!
Ο λόγος του εγγονού του "γέρου της δημοκρατίας" στην φετινή ΔΕΘ έστω και με καθυστέρηση δεκαετιών ήταν επι της ουσίας η αναγγελία του θανάτου της δημοκρατίας οπως τουλάχιστον την είχαν φανταστεί οι "αγανακτισμένοι" του 114 και της γενιάς του Πολυτεχνείου και για να μην παρεξηγηθούμε δεν μιλάμε για εκείνους τους "διορατικούς" που έδωσαν αντιπαροχή τις ιδέες και τα οράματά τους αλλά για τα εκατομμύρια των αφανών Ελλήνων που συνέχιζαν να ζούν με...
τον ιδρώτα του προσώπου τους και καθαρό κούτελο.
Αν κάποιος μας ανάγκαζε να αναφερθούμε σε κάποια απο την σημερινή συρραφή των σοσιαλδημοκρατικών δηλαδή των νεοφιλελεύθερων μπουρδολογιών που έβγαιναν μηχανικά απο το στόμα του κατοχικού πρωθυπουργού, θα ήταν η περίφημη υπόσχεσή του ότι 1 στους 4 Έλληνες ( στην καλύτερη περίπτωση) θα έχει δουλειά ("Δεν θα υπάρχει οικογένεια που να μην έχει έναν τουλάχιστον εργαζόμενο").
Μόνο στρατιωτικές χούντες θα διάλεγαν μια ομολογία των δολοφονικών τους προθέσεων για να την παρουσιάσουν ως επίτευγμα ή φιλολαϊκό στόχο.
Αυτό που φαίνεται εκ πρώτης όψεως ως βλακεία δεν είναι παρά ένα μικρό μόνο μέρος απο τον πανούργο ψυχολογικό πόλεμο που χρησιμοποιούν τέτοιου είδους καθεστώτα προκειμένου μέσω της άμεσης ή έμμεσης τρομοκρατίας να διατηρηθούν στην εξουσία .
Μας είπε λοιπόν ο υιός του Ανδρέα ότι θα πρέπει να χαιρόμαστε που θα φροντίσει ώστε κάθε οικογένεια να έχει έναν εργαζόμενο, πράγμα που σημαίνει ότι αν κατά μέσο όρο η ελληνική οικογένεια είναι τετραμελής τότε ο ένας απο του τέσσερις θα έχει την τύχη να είναι υπεύθυνος για την επιβίωση του εαυτού του και των υπολοίπων.
Μας υποσχέθηκε δηλαδή ο κ.Παπανδρέου πως με έναν μισθό της τάξεως των 800 ευρώ στην καλύτερη περίπτωση, θα ζεί απο εδώ και πέρα μια ολόκληρη οικογένεια.
Δεν είπε βέβαια πως αν πληρωθούν μόνο οι βασικοί λογαριασμοί για την κατανάλωση νερού και ρεύματος και εφ' οσον η οικογένεια πληρώνει ενοίκιο για ένα ημιϋπόγειο 30 τετραγωνικών σε υποβαθμισμένη μάλιστα περιοχή , τότε με αυτά που θα περισσεύουν θα μπορεί να αγοράζει καθημερινά ένα κιλό ψωμί, ένα μπουκάλι γάλα και ένα πακέτο φακιές ή μακαρόνια.
Τις κακές και άνομες συνήθειες να αγοράζουμε ρούχα, παπούτσια, μολύβια και τετράδια για το παιδί μας, μάλλον θα πρέπει να τις ξεχάσουμε.
Αυτά που βιώνουμε απο την ώρα που εξατμίστηκε η σοσιαλδημοκρατική εσάνς απο το άρωμα "λεφτά υπάρχουν", είναι αυτά που έθεσε ως νέο παγκόσμιο οικονομικό δόγμα ένα "κεκλεισμένων των θυρών" συνέδριο των εκλεκτών του "νεοφιλελευθερισμού" (δηλαδή του "ορθόδοξου" καπιταλισμού) στο συνεδριακό κέντρο του Κάρνεγκι που βρίσκεται λίγα μέτρα απο τα κεντρικά γραφεία του ΔΝΤ και της "Παγκόσμιας Τράπεζας" και ένα χιλιόμετρο περίπου απο τον "Λευκό Οίκο".
Το θέμα του συνεδρίου ήταν "Η πολιτική οικονομία των πολιτικών μεταρρυθμίσεων" και όπως γράφει χαρακτηριστικά η Naomi Klein στο βιβλίο της "Το δόγμα του Σόκ":
"... Στην διάλεξή του ο Γουίλιαμσον δεν αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα διάσωσης μιας χώρας απο κάποια κρίση .Αντίθετα εξύμνησε τα κατακλυσμιαία ιστορικά συμβάντα....μόνο χώρες που έχουν υποστεί ένα πραγματικό πλήγμα συμφωνούν να καταπιούν το πικρό φάρμακο της αγοράς ...αυτοί οι χαλεποί καιροί ανδεικνύουν τις καλύτερες ευκαιρίες για όσους κατανοούν την ανάγκη για μια θεμελιώδη οικονομική μεταρρύθμιση .."
Αυτά για όσους ακόμα επιμένουν να πιστεύουν στα παραμύθια περί πατριωτικών προσπαθειών του ΓΑΠ για την διάσωση της χώρας μας και τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που θα μας οδηγήσουν στην γή της Εδέμ.
