Ο Σίσυφος κουβαλούσε μια πέτρα στην πλάτη του, ογκόδες και βαριά όπως συμβαίνει με τον ελληνικό λαό και τα χρέη που κουβαλάει που τον γέρνουν προς τα μπροστά και είναι έτοιμοι να πέσουν κάτω. Η δύναμη…. αυτή η δύναμη ψυχής του Έλληνα δεν τον αφήνει να πέσει αλλά τον κρατάει με κόπο μέχρι να του δώσει την μεγάλη ώθηση να αποτυνάξει από πάνω του το βάρος.
Ο Σίσυφος ήρωας, πριν φτάσει στην κορφή του βουνού, η πέτρα γλίστρησε και κύλησε ως τους πρόποδες. Κατεβαίνει την πέρνει και ανεβαίνει. Αλλά αυτό γίνεται συνέχεια και μας θυμίζει τους κυβερνώντες και τους κυβερνώμενους. Η κυβέρνηση Έλληνα που έχεις επιλέξει για την ευδαιμονία σου, το ΠΑΣΟΚ – που ΠΑΣΟΚ δεν είναι – προσπαθεί να σε γλυκάνει πως πιάνεις τον στόχο που έχει βάλει η τρόικα ως συνέπεια να γλιτώσεις από την πείνα που σε θερίζει, αλλά τελευταία στιγμή και εκεί που λες «επιτέλους» κάτι δεν πάει καλά σου λένε και πάλι από την αρχή.
Ο Σίσυφος μοιάζει με την Ελλάδα που με τις ατέρμονες επαναλήψεις και τις απέλπιδες προσπάθειες προσπαθεί να αποτινάξει τον ΚΡΑΤΙΚΟ ΖΥΓΟ.
Μα υπάρχει πιο φοβερή τιμωρία απ’ τη χωρίς όφελος κι ελπίδα εργασία!!!
abra catabra
