Βρωμάει η περιρρέουσα ατμόσφαιρα… Η εθνική οικονομία έχει καταρρεύσει, η κοινωνία κοχλάζει, η χώρα προκαλεί γέλιο και δάκρυ στη διεθνή κοινή γνώμη αλλά και στους πολιτικάντηδες της Ευρώπης. Οι Τούρκοι βγήκαν πάλι στο Αιγαίο με αφορμή τις ΑΟΖ και απειλούν ανοιχτά την Κύπρο, με το ΥΠΕΞ και την «αλληλέγγυα» ΕΕ να παρακολουθούν απλώς…
Και οι δικοί μας αστέρες της πολιτικής βρίσκονται στη χειρότερη φάση της πολιτικής αντιπαράθεσης. Τσακώνονται για καθετί, με κείνον τον παλιομοδίτικο τρόπο: ανακοινώσει γεμάτες κοσμητικά επίθετα. Ξύλινος τρόπος, ξύλινος λόγος.
v Μέσα σ’ αυτό το τραγικό σκηνικό, με τον Ευάγγελο (που μόνο ευ-άγγελος δεν είναι τελευταία) να ‘χει πατήσει τη μπανανόφλουδα και να ‘χει πάρει τον παπά… Και να εμφανίζεται ως ο επικεφαλής κατοχικής κυβέρνησης που σου λέει καθαρά ξεκάθαρα, λες και είναι το πιο νόμιμο και φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο…
v Ότι δεν θα πληρώσεις το χαράτσι, θα σου κόψουμε το ρεύμα, κι αν πάλι δεν πληρώσεις θα σου κόψουμε το νερό, κι αν πάλι δεν πληρώσεις θα σου κόψουμε τον κώλ… Γιαβόλ;
v Και πάμε λέει για εκλογές, με τον Καρατζαφέρη να κάνει επίκαιρη ερώτηση στον πρωθυπουργό προβλέποντας «εμφύλια σύρραξη» υποκινούμενη από όργανα της πολιτείας. Τι εννοείς μπάρμπα Γιώργο; Που το πας;
v Πάμε για εκλογές διχασμού, που κάτι μου θυμίζουν εμένα όλα αυτά. 1920, και μετά ήρθε η καταστροφή. Ή καλύτερα μπήκε η σφραγίδα της καταστροφής.
v Η τραγωδία της σύγχρονης Ελλάδας με τρία ονόματα: Καραμανλής, Παπανδρέου, Βενιζέλος. Τρία ονόματα, εκατό χρόνια. Όχι όλα ίσα, αλλά όλα… ναι, όλα.
v Θλιβερές σκέψεις, σε μια θλιβερή καθημερινότητα. Όσο κι αν προσπαθείς να σκεφτείς positive, η πραγματικότητα σε καθηλώνει.
v Μόνο να βγεις έξω, σήμερα, τώρα που ακόμα μυρίζει βροχή το χώμα της πόλης, όπου απέμεινε, να χαρείς τον ήλιο του φθινοπώρου, να πάρεις ανάσα, να κοιτάξεις στη θάλασσα, να κρυφτείς σ’ ένα φευγαλέο έστω όνειρο. Να που το –κάποτε- αυτονόητο έγινε πράξη αντίστασης. Καλή δύναμη σε όλους!
thinkfree.g
