Ο Ε.Λ.Α.Σ. ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ.
Στις 14 του Απρίλη 1941 τα ναζιστικα γερμανικα στρατεύματα κατοχης εισεβαλαν στην Κατερίνη. Επι 3,5 χρόνια η πόλη ήταν κάτω από τη ναζιστικη μποτα. Οι συνέπειες της κατοχης ήταν οδυνηρες για τους κατοίκους της, κυρίως για τα λαϊκά στρώματα. Κάποιοι βέβαια πλουτισαν από τη δυστυχια και την πεινα του ελληνικού λάου και από τη συνεργασια τους με τον κατακτητη. Οι κατακτητες αρπαξαν τον παραγωγικο πλούτο της χώρας, εκμεταλλευτηκαν την εργασία χιλιαδων ανθρώπων, βασανισαν και σκοτωσαν πολλούς για να εδραιωσουν την εξουσία τους.
Στην Πιερια η μονη αντιστασιακη οργάνωση,το Ε.Α.Μ., που συγκροτηθηκε με πρωτοβουλια του ΚΚΕ, έδωσε τα καλυτερα παιδιά του στον αγώνα για την απελευθερωση της Ελλάδας. Ωσπου εφτασε η πολυποθητη μερα.
Το πρωί της 25ης του Οκτώβρη 1944 οι Γερμανοί αναπτύχθηκαν στο σιδ. σταθμό της πόλης. Εκεί, έχουν φτάσει πάνω από 5.000 Γερμανοι στρατιώτες από την περιοχή της Θεσσαλίας μαζί με τεθωρακισμένα και πυροβόλα. Οι Ναζι καίνε τα κτίρια του σιδ. σταθμού και ανατιναζουν τις γραμμεςδ. Την ίδια στιγμή οι Επονίτες κατακλύζουν την κεντρική πλατεία και γιορτάζουν την απελευθέρωση.
Την άλλη μέρα (26-10-1944), γύρω στις 12 το μεσημέρι, οι Γερμανοί συμπτύσσονται στον σιδηροδρομικό σταθμό και αρχίζουν να φεύγουν. Δύο ώρες πριν, τμήματα του ΕΛΑΣ και της Εθνικής Πολιτοφυλακής μπαίνουν στους συνοικισμούς. Στις 2 μ.μ. ο ΕΛΑΣ μπαίνει στο κέντρο της πόλης. Παρά τη βροχή ο λαός ξεχύνεται στους δρόμους και υποδέχεται με ενθουσιασμό τους ελευθερωτές.
Η Ε.Π.Ο.Ν. οργανώνει την πρώτη συγκέντρωση.
Στις 29-10-1944 γίνεται η επίσημη γιορτή της απελευθέρωσης. Το επιτελείο της 10ης Μεραρχίας του Ε.Λ.Α.Σ. (διοικητής Παλαιολόγου) περνά κάτω από μία τρίδυμη ξύλινη αψίδα, που είναι στολισμένη με τις συμμαχικές σημαίες και έχει την επιγραφή "Η ΚΑΤΕΡΙΝΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ".
Το επιτελείο κατευθύνεται στην εκκλησία της Θείας Ανάληψης, όπου γίνεται δοξολογία. Ακολουθούν στην πλατεία οι ομιλίες του καπετάνιου του 50ου συντάγματος "Νικήτα", του Μ. Τσιτσιρίδη, γραμματέα της Ε.Ε. Κατερίνης του Ε.Α.Μ. του Γιάννη Αδάμου, εκπροσώπου της Ε.Π.Ο.Ν., του Π. Τσιλιμίγκρα, διοικητή της Εθνικής Πολιτοφυλακής υποδιοίκησης Κατερίνης και άλλων.
Στη συνέχεια, ξεκινά η παρέλαση που κρατά 45 λεπτά στην οποία συμμετέχουν ο Ε.Λ.ΑΣ., οι ανάπηροι, τα σωματεία, οι συνεταιρισμοί, οι πολιτικές οργανώσεις κ.α. Ρώσοι αντάρτες του ανεξάρτητου λόχου του 50ου Συντάγματος, τραγουδούν επαναστατικά τραγούδια. Ο ενθουσιασμός είναι ακράτητος. Πάνω από 30.000 λαού μεθάει με το κρασί της λευτεριάς και σε μία πρωτόγνωρη υλοποίηση της άμεσης δημοκρατίας, που μόνο σε συνθήκες λαϊκής εξουσίας μπορεί να εφαρμοστεί, αποφασίζει δια βοής την εκλογή του δημοτικού συμβουλίου της πόλης. Η λαϊκή θέληση δεν εκφράζεται μόνο ποσοτικά, αλλά και με την ποιότητα. Εκείνη τη στιγμή, από αυτό το πλήθος η θέληση έχει ειδικό βάρος. Είναι αυτή που γεννήθηκε και ανδρώθηκε στο "καμίνι του αγώνα", σφυρηλατήθηκε στο "αμόνι της λαϊκής πάλης" και στο σχολείο της λαϊκής συμμετοχής, που ατσαλώθηκε με την αυταπάρνηση και τη θυσία, που ομόρφυνε με τον πολιτισμό και την αισθητική.
Σήμερα η αντίσταση του ελληνικού λάου το 1941-45 πρέπει να γίνει παράδειγμα προς μιμηση για τη νεολαια και να διδασκεται στα σχολεία. Γίνεται άραγε αναφορα στα σχολεία για την απελευθερωση της Κατερίνης από τη γερμανικη κατοχή η μήπως δεν συμφερει σε κάποιους;
Ν.Σαλπιστης
