Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
Το άρθρο αυτό φιλοξενήθηκε στα Blogs 22-23/ Ιουλίου/ 2011, αλλά καθώς απομακρύνεται η πιθανότητα για «κούρεμα» της τάξης του 21% και διαφαίνεται το «καταστροφικό» για εμάς διπλάσιο και τριπλάσιο ίσως (Παναγιά μου βόηθα) επίπεδο κρίνω σκόπιμο να το επαναφέρω στη δημοσιότητα επειδή τον Ιούλιο είχα δεχθεί επικριτικά και «σκωπτικά» σχόλια ενόψει μάλιστα του γεγονότος της αλλαγής προσώπων στο ΥΠΟΙΚ!... Ώστε εξασφαλίσαμε στη χτεσινή, σχεδόν θρυλική, σύνοδο των Βρυξελλών το νέο, δεύτερο πακέτο «διάσωσης» της Ελληνικής οικονομίας και μπορούμε από σήμερα να…κοιμόμαστε ήσυχοι έστω και εάν χρειαστούν 30 χρόνια «δεσμεύσεων;
Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ χτες βράδυ Πέμπτη 21η Ιουλίου 2011 στριφογύριζα στο κρεβάτι μου και στο νου μου στριφογύριζε ο αριθμός του 30 και αναστατώθηκα κάνοντας συνειρμούς από το γνωστό «τι 30, τι 40, τι 50…» σε διάφορες παραλλαγές που θα ήθελα σήμερα μαζί με την ευχή για καλό Σαββατοκύριακο να μοιραστώ μαζί σας…
Εκάμθη λένε και η τελική αντίσταση της Καγκελαρίου κ Μέρκελ και είπε και αυτή το ΝΑΙ για την «σωτηρία» της Ελλάδας μας και θυμήθηκα, με βάση τον αριθμό 40, εκείνο το ΕΠΟΣ ενός άλλου…’40 όταν σε αντίθεση με τους γονείς του Γάλλου Προέδρου κ Σαρκοζύ που ρωτούσαν «πουρκουά» οι δικοί μας έλεγαν ΟΧΙ στην Πίνδο και το ’41 στο Ρούπελ…
Μη βιαστεί να μου πει κάποιος ότι πάλι καλά γιατί έτσι που το πήγαιναν οι Εταίροι μας θύμιζαν το γνωστό λαϊκό μας απόφθεγμα του «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει 40 μέρες κοσκινίζει...»
Θα του αντιτάξω, πρόκειται για «εταίρους» ή για τον «τον Αλί Μπαμπά και τους 40 κλέφτες» καθότι να παίρναμε Ευρωπαϊκά πακέτα και στη συνέχεια ξοδεύαμε δισεκατομμύρια για να ενισχύσουμε την άμυνά μας απέναντι στην Τουρκία (σύμμαχό μας στο ΝΑΤΟ που εμείς πασχίζουμε ποικιλότροπα να την κάνουμε και συνεταίρο μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση) ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΣ φρεγάτες και αεροπλάνα από τη Γαλλία, υποβρύχια από την Γερμανία, όπλα από το Βέλγιο και F-16/ F-18 από την Αμερική…
Τελικά ανέβηκαν χτες στις Βρυξέλλες ο κ Πρωθυπουργός και ο κ Αντιπρόεδρος και Υπουργός Οικονομικών και στην συνέχεια εσπευσμένα ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και ο Διοικητής της Εθνικής και γίνανε 4 οι εκπρόσωποί μας και μου ήρθε στο νου το γνωστό εκείνο…
ΣΑΡΑΝΤΑ παλικάρια από τη Λεβαδιά πάνε για να πάρουν την Τριπολιτσά…
Έλεγε ο λαός μας «σαράντα χρόνια φούρναρης» εννοώντας συγκεκριμένα πράγματα ώσπου ήρθε ο κωμικός μας ηθοποιός κ Τσάκωνας και είπε εκείνο το φοβερό «σαράντα χρόνια βαρελάς, τέτοιον πάτο δεν…ξανάδα!»
Βρε πώς καταντήσαμε που 40ρήσαμε θα λένε στην επόμενη γενιά τα εγγόνια μας χαϊδεύοντας στο μπαλκόνι τους τη γλάστρα με τον βασιλικό πλατύφυλλο με τα…40 φύλλα!
Αφήνω στην άκρη τα επικοινωνιακά παιχνίδια ΑΝΤΕΓΚΛΗΣΕΩΝ μεταξύ Κυβέρνησης και Αξιωματικής Αντιπολίτευσης περί «επιλεκτικής χρεοκοπίας» και οτιδήποτε αυτό σημαίνει και αρχίζω να αναρωτιέμαι αρχίσαμε τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή (ή λαϊκά τη…Σαρακοστή) καλοκαίρι και μήνα Ιούλιο του 2011;
Είπαμε τι 30 τι 40 χρόνια «δεσμεύσεων» με το ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ (αντί για ΜΝΗΜΟΝΙΟ) της πάλαι ποτέ όπως έλεγαν πράσινοι και μπλε Πολιτικοί ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ, θωρακισμένης, γοργά αναπτυσσόμενης, ακμάζουσας ελληνικής οικονομίας από πότε να το υπολογίσουμε;
Από τον Μάϊο του 2010 όταν ο κ Παπακωνσταντίνου υπέγραψε το ιστορικό πλέον ΠΡΩΤΟ μνημόνιο δηλώνοντας «βγαίνουμε στις αγορές Χριστούγεννα του 2010, άντε βαριά-βαριά αρχές του 2011»…
Από τον Ιούλιο του 2011 που οι Ευρωπαίοι μας πήγαν σε «επιλεκτική χρεοκοπία» προσφέροντάς μας ταυτόχρονα το ΔΕΥΤΕΡΟ πακέτο στήριξης με ΑΠΟΛΥΤΗ δέσμευση και παραχώρηση στους δανειστές μας ΟΛΩΝ των πλουτοπαραγωγικών μας πηγών…
Ή από τον Ιούλιο του 1974 όταν ο Αττίλας «πάτησε» την Κύπρο ενώ επέστρεφαν στην Ελλάδα η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και μαζί της οι…Πολιτικοί;
Κοιμήθηκα με τη θύμηση του Ρήγα Φεραίου:
«Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή…»
