Στην αυτοβιογραφία της, η πρώην υπ. Εξωτερικών μιλάει για το… φλερτ της με τον Λίβυο ηγέτη, τα κομπλιμέντα του Σαρκοζί αλλά και τις διαφωνίες της με Τσένι και Ράμσφελντ για το Ιράκ.
Κινούμενη στον δρόμο που πρώτοι χάραξαν (με την πένα τους) άλλοι κορυφαίοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης του Μπους του νεότερου (ο υπουργός Εξωτερικών Κόλιν Πάουελ, ο αντιπροέδρος Ντικ Τσένι και ο υπουργός Αμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ), πλέον και η Κοντολίζα Ράις επανέρχεται στο προσκήνιο διά της συγγραφικής οδού, κυκλοφορώντας ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο για τη θητεία της στον Λευκό Οίκο.
Μάλιστα, με το εν λόγω βιβλίο (το οποίο τιτλοφορείται «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή: Απομνημονεύματα από τα χρόνια μου στην Ουάσιγκτον» και αναμένεται να «προσγειωθεί» στα βιβλιοπωλεία την 1η Νοεμβρίου) είναι σαν να ολοκληρώνεται ένας εκδοτικός κύκλος, καθώς πλέον όλα τα «γεράκια» της οκταετίας Μπους (οι ενορχηστρωτές των πολέμων σε Ιράκ και Αφγανιστάν) έχουν κυκλοφορήσει βιβλία με τις αναμνήσεις τους.
Όσο για τα απομνημονεύματα της Ράις, αυτά μάλλον δεν θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν σε καταλληλότερη στιγμή. Κάποια από τα θέματα που μονοπωλούν τη διεθνή ειδησεογραφία το τελευταίο διάστημα (ο νεκρός Καντάφι, η ανακοινωθείσα από τον Ομπάμα αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ εντός του 2011, οι ανακατατάξεις στη Μέση Ανατολή) αποτελούν και βασικά θέματα του βιβλίου.
Σύμφωνα με τις προδημοσιεύσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, στο βιβλίο της η Ράις, πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας (2001-2005) και υπ. Εξωτερικών των ΗΠΑ (2005-2009), παρουσιάζεται να σκαλίζει αναμνήσεις όπως το… φλερτ της με τον Καντάφι, τα κοπλιμέντα του Σαρκοζί αλλά και τις διαφωνίες που αυτή είχε με τους Τσένι και Ράμσφελντ για την αμερικανική στρατηγική στο Ιράκ («με αγνοούσαν», λέει χαρακτηριστικά).
Ευλογεί… τα γένια της
Πάντως σε γενικές γραμμές, η 56χρονη δεν χάνει την ευκαιρία να ευλογήσει τα γένια της (θεωρεί πως η θητεία Μπους είχε θετικό αντίκτυπο στην υφήλιο) και να παρουσιάσει τον ίδιο το Μπους ως ικανό, συμπαθή και έξυπνο.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το πρώτο ραντεβού της Κοντολίζα με τον Καντάφι, ο οποίος, όπως αποδείχτηκε από το άλμπουμ με τις φωτογραφίες που βρήκαν πρόσφατα οι αντικαθεστωτικοί στο αρχηγείο του στην Τρίπολη, ήταν παθιασμένος (σχεδόν ερωτευμένος) με την Αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών.
«Ο Καντάφι ήθελε απεγνωσμένα να επισκεφτώ την Τρίπολη για δύο λόγους», γράφει χαρακτηριστικά η Κοντολίζα. Πέρα από το θετικό μήνυμα που θα έστελνε διεθνώς η πρώτη επίσκεψη Αμερικανού ΥΠΕΞ στη Λιβύη μετά το 1953, «ο Καντάφι είχε ένα ελαφρώς αλλόκοτο πάθος προσωπικά» με τη Ράις, την οποία συνήθιζε μάλιστα να αποκαλεί «Αφρικανή πριγκίπισσά» του.
Όλα αυτά βέβαια τα γνώριζε η Αμερικανίδα και γι’ αυτό φρόντισε να κρατήσει αποστάσεις από τον Λίβυο συνταγματάρχη κατά τη διάρκεια του πρώτου μεταξύ τους τετ α τετ το 2008.
Ωστόσο, ο Καντάφι δεν ήταν ο μόνος ηγέτης ξένου κράτους που τη στόλιζε με φιλοφρονήσεις. Το ίδιο έκανε και ο Γάλλος πρόεδρος. «Οποτε συναντούσα τον Σαρκοζί, με χαιρετούσε λέγοντας: Την αγαπώ αυτήν τη γυναίκα. Φυσικά δεν μιλούσε κυριολεκτικά, αλλά με τον Σαρκοζί συμφωνούσαμε σχεδόν στα πάντα».
Η «μοιραία» συνάντηση με τον συνταγματάρχη
Δείπνο για δύο και ένα τραγούδι ειδικά για εκείνη
Μετά την επίσημη συνάντηση, το 2008, ο Καντάφι τής ζήτησε να δειπνήσουν μόνοι μετά το ηλιοβασίλεμα στην προσωπική του… κουζίνα. Αν και το εν λόγω δείπνο δεν ήταν στο πρόγραμμα της επίσκεψης (γεγονός το οποίο προκάλεσε την αντίδραση της αμερικανικής πλευράς), η Ράις αποδέχτηκε την πρόσκληση.
Μετά την επίσημη συνάντηση, το 2008, ο Καντάφι τής ζήτησε να δειπνήσουν μόνοι μετά το ηλιοβασίλεμα στην προσωπική του… κουζίνα. Αν και το εν λόγω δείπνο δεν ήταν στο πρόγραμμα της επίσκεψης (γεγονός το οποίο προκάλεσε την αντίδραση της αμερικανικής πλευράς), η Ράις αποδέχτηκε την πρόσκληση.
«Σκέφτηκα πως θα μπορούσα να φροντίσω τον εαυτό μου και μπήκα στην κουζίνα», θυμάται η Αμερικανίδα και συνεχίζει: «Στο τέλος του δείπνου ο Καντάφι μού είπε πως έχει ετοιμάσει μια βιντεοκασέτα για εμένα. «Ωχου τώρα», σκέφτηκα, «τι θα είναι αυτό». Ηταν μια σχετικά αθώα συλλογή από φωτογραφίες μου με ηγέτες -με τον πρόεδρο Μπους, τον Βλαντιμίρ Πούτιν, τον Χου Ζιντάο και με άλλους- συνοδευόμενη από ένα τραγούδι επονομαζόμενο »Μαύρο λουλούδι στον Λευκό Οίκο», γραμμένο ειδικά για εμένα από έναν Λίβυο μουσικοσυνθέτη».
ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΥΦΩΝΑ «ΚΑΤΡΙΝΑ»
«Δεν έδωσα σημασία και πήγα στο Broadway»
Για τους πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν η Κοντολίζα Ράις δεν μετανιώνει. Αυτό, ωστόσο, για το οποίο μετανιώνει η Αμερικανίδα πρώην ΥΠΕΞ, σύμφωνα με τα απομνημονεύματά της, είναι για τη στάση την οποία κράτησε τον Αύγουστο του 2005, όταν ο τυφώνας «Κατρίνα» σάρωνε τον Κόλπο του Μεξικού (Νέα Ορλεάνη, Λουιζιάνα κ.ά.), αφήνοντας πίσω του περίπου 2.000 νεκρούς και ζημιές ύψους δεκάδων δισ. δολαρίων.
Για τους πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν η Κοντολίζα Ράις δεν μετανιώνει. Αυτό, ωστόσο, για το οποίο μετανιώνει η Αμερικανίδα πρώην ΥΠΕΞ, σύμφωνα με τα απομνημονεύματά της, είναι για τη στάση την οποία κράτησε τον Αύγουστο του 2005, όταν ο τυφώνας «Κατρίνα» σάρωνε τον Κόλπο του Μεξικού (Νέα Ορλεάνη, Λουιζιάνα κ.ά.), αφήνοντας πίσω του περίπου 2.000 νεκρούς και ζημιές ύψους δεκάδων δισ. δολαρίων.
Χαρακτηριστικά, την ώρα που ο εν λόγω τυφώνας (ένας από τους πέντε φονικότερους στην ιστορία των ΗΠΑ) ισοπέδωνε τη Νέα Ορλεάνη, η Ράις βρισκόταν σε διακοπές αναψυχής στη Νέα Υόρκη. «Δεν έλαβα σοβαρά υπόψη μου τις προειδοποιήσεις για τον ερχομό του »Κατρίνα»», θυμάται η 56χρονη. «Τηλεφώνησα στον υπουργό Εσωτερικής Ασφαλείας, μου είπε πως εάν με χρειαστεί θα μου τηλεφωνήσει. Εγώ έκλεισα το τηλέφωνο, ντύθηκα και πήγα να δω μια παράσταση στο Broadway. Το επόμενο πρωί πήγα για ψώνια σε ένα κατάστημα με γυναικεία υποδήματα κοντά στο ξενοδοχείο όπου διέμενα».
Ωστόσο, μέχρι να γυρίσει η Αμερικανίδα υπουργός από τα μαγαζιά, οι εικόνες της καταστροφής από τη Νέα Ορλεάνη είχαν ήδη αρχίσει να κάνουν τον γύρο του κόσμου. Μάλιστα οι πληγέντες στην πλειονότητά τους ήταν μαύροι. «Επρεπε να είχα μείνει στην Ουάσιγκτον, δεν ήμουν απλώς η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, ήμουν ο πιο υψηλόβαθμος μαύρος πολιτικός της κυβέρνησης, τι σκεφτόμουν;«, γράφει η Αμερικανίδα, η οποία δεν έχει ακόμη συγχωρέσει τον εαυτό της για τις εν λόγω λάθος επιλογές.
Γράφει ο Γιώργος Σκαφίδας για το ΕΘΝΟΣ
