Βόδια...
Του Δημήτρη Μητρόπουλου
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ κανείς να μιλήσει για μεγάλη ανατριχίλα αν δεν είχαμε ανατριχιάσει τόσες φορές έως τώρα.
ΤΙ ΕΓΙΝΕ; Οι τροϊκανοί θέλουν να σφάξουν την ιερή αγελάδα που ταΐζουν με τόση αγάπη τόσο...
καιρό οι κοινωνικοί εταίροι. Δηλαδή, την Εθνική Συλλογική Σύμβαση. Θυμάστε εκείνο το βίντεο από την Αργεντινή μετά τη χρεοκοπία; Εκεί που κάτι ρακένδυτοι τύποι έχουν σταματήσει στον αυτοκινητόδρομο, έχουν εξορμήσει στα λιβάδια και κανιβαλίζουν κάτι ζωντανά βόδια; Ε, είμαστε εκεί μεταφορικά. Δεν αργούμε να φθάσουμε και κυριολεκτικά.
ΑΥΤΑ ΑΚΟΥΣΕ προχθές ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κουτρουμάνης. Εθνική Συλλογική Σύμβαση σημαίνει ότι υπάρχει βασικός μισθός ως πλαφόν ή έστω ως αναφορά ακόμη και για τα «μπλοκάκια». Σημαίνει επίσης ότι τα συνδικάτα έχουν λόγο ύπαρξης και οι εργοδότες διάθεση να μιλούν μαζί τους. Κάπως έτσι οι εργασιακές σχέσεις είναι - έστω και μικρής επιφάνειας - ξέφωτο. Διαφορετικά, όλοι χάνονται στη ζούγκλα των ατομικών συμφωνιών.
ΟΤΙ Η ΤΡΟΪΚΑ μας πίεζε στα εργασιακά είναι γνωστό. Απλώς ο καβγάς για τις επιχειρησιακές συμβάσεις ήταν μάχη χωρίς αντίκρισμα. Οι μικρές επιχειρήσεις δεν χρειάζονται επιχειρησιακές συμβάσεις. Γίνονται άτυπες συμφωνίες του εργοδότη, που επικαλείται την ανάγκη επιβίωσης της επιχείρησης, με τους εργαζόμενους. Εκεί όμως που γινόταν κουβέντα για τις κλαδικές συμβάσεις, το πεδίο μάχης μεταφέρθηκε κατευθείαν στην Εθνική Συλλογική. Γιατί;
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΕΙΤΕ για ένα λεπτό στα οικονομικά. Η Ελλάδα πρέπει να αδυνατίσει και να γίνει ανταγωνιστική. Κανονικά, το δεύτερο θα γινόταν με υποτίμηση του νομίσματος. Δεν γινόταν γιατί είμαστε στο ευρώ και, μέχρι νεωτέρας, τα μεγάλα κέντρα του εξωτερικού αποφάσισαν ότι εκεί θα παραμείνουμε. Αρα, πρέπει να υποτιμηθούν οι μισθοί. Η αδυναμία της κυβέρνησης Παπανδρέου να αντιμετωπίσει την υπερτροφία του Δημοσίου επιτείνει την πίεση για μείωση του κόστους εργασίας.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ενώ η Ελλάδα είναι στο δεύτερο γκρουπ χωρών από πλευράς κατώτατου μισθού. Τα 877 ευρώ του βασικού είναι πάνω από τις ΗΠΑ (869), την Ισπανία (748) ή την Πορτογαλία (566). Δεν χρειάζεται να μιλήσει κανείς για παραγωγικότητα. Πού οδεύουμε; Προς το πρώτο γκρουπ. Στην Πολωνία ο βασικός μισθός είναι 347 ευρώ. Στην Τσεχοσλοβακία 329 και στην Ουγγαρία 293 ευρώ. Πιο κοντά σε εμάς γεωγραφικά είναι η Ρουμανία με 158 και η Βουλγαρία με 123 ευρώ.
ΑΝ ΟΜΩΣ ΣΥΜΠΙΕΣΤΟΥΝ έτσι οι μισθοί, τι θα γίνει με το κόστος ζωής, τις δόσεις των δανείων, τις τιμές των ακινήτων; Τα συμπεράσματα είναι εύλογα. Πριν μπει μαχαίρι στις αγελάδες α λα Αργεντινή - ή έστω σε κανένα κατσίκι - προηγείται η σφαγή της μεσαίας τάξης. Ακόμη χειρότερα, η θυσία των νεοεισερχόμενων στην αγορά που δεν θα γίνουν ποτέ μεσαία τάξη αλλά ένα υπόστρωμα ανεπαρκώς μισθοδοτούμενων.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: από το «προσεχώς Βουλγάρες» που ανέγραφαν τα ποτάδικα της ελληνικής περιφέρειας, πάμε για το «αύριο Σόφια». Ολα αυτά σε μια - χαμένη - δεκαετία.
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ κανείς να μιλήσει για μεγάλη ανατριχίλα αν δεν είχαμε ανατριχιάσει τόσες φορές έως τώρα.
ΤΙ ΕΓΙΝΕ; Οι τροϊκανοί θέλουν να σφάξουν την ιερή αγελάδα που ταΐζουν με τόση αγάπη τόσο...
καιρό οι κοινωνικοί εταίροι. Δηλαδή, την Εθνική Συλλογική Σύμβαση. Θυμάστε εκείνο το βίντεο από την Αργεντινή μετά τη χρεοκοπία; Εκεί που κάτι ρακένδυτοι τύποι έχουν σταματήσει στον αυτοκινητόδρομο, έχουν εξορμήσει στα λιβάδια και κανιβαλίζουν κάτι ζωντανά βόδια; Ε, είμαστε εκεί μεταφορικά. Δεν αργούμε να φθάσουμε και κυριολεκτικά.
ΑΥΤΑ ΑΚΟΥΣΕ προχθές ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κουτρουμάνης. Εθνική Συλλογική Σύμβαση σημαίνει ότι υπάρχει βασικός μισθός ως πλαφόν ή έστω ως αναφορά ακόμη και για τα «μπλοκάκια». Σημαίνει επίσης ότι τα συνδικάτα έχουν λόγο ύπαρξης και οι εργοδότες διάθεση να μιλούν μαζί τους. Κάπως έτσι οι εργασιακές σχέσεις είναι - έστω και μικρής επιφάνειας - ξέφωτο. Διαφορετικά, όλοι χάνονται στη ζούγκλα των ατομικών συμφωνιών.
ΟΤΙ Η ΤΡΟΪΚΑ μας πίεζε στα εργασιακά είναι γνωστό. Απλώς ο καβγάς για τις επιχειρησιακές συμβάσεις ήταν μάχη χωρίς αντίκρισμα. Οι μικρές επιχειρήσεις δεν χρειάζονται επιχειρησιακές συμβάσεις. Γίνονται άτυπες συμφωνίες του εργοδότη, που επικαλείται την ανάγκη επιβίωσης της επιχείρησης, με τους εργαζόμενους. Εκεί όμως που γινόταν κουβέντα για τις κλαδικές συμβάσεις, το πεδίο μάχης μεταφέρθηκε κατευθείαν στην Εθνική Συλλογική. Γιατί;
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΕΙΤΕ για ένα λεπτό στα οικονομικά. Η Ελλάδα πρέπει να αδυνατίσει και να γίνει ανταγωνιστική. Κανονικά, το δεύτερο θα γινόταν με υποτίμηση του νομίσματος. Δεν γινόταν γιατί είμαστε στο ευρώ και, μέχρι νεωτέρας, τα μεγάλα κέντρα του εξωτερικού αποφάσισαν ότι εκεί θα παραμείνουμε. Αρα, πρέπει να υποτιμηθούν οι μισθοί. Η αδυναμία της κυβέρνησης Παπανδρέου να αντιμετωπίσει την υπερτροφία του Δημοσίου επιτείνει την πίεση για μείωση του κόστους εργασίας.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ενώ η Ελλάδα είναι στο δεύτερο γκρουπ χωρών από πλευράς κατώτατου μισθού. Τα 877 ευρώ του βασικού είναι πάνω από τις ΗΠΑ (869), την Ισπανία (748) ή την Πορτογαλία (566). Δεν χρειάζεται να μιλήσει κανείς για παραγωγικότητα. Πού οδεύουμε; Προς το πρώτο γκρουπ. Στην Πολωνία ο βασικός μισθός είναι 347 ευρώ. Στην Τσεχοσλοβακία 329 και στην Ουγγαρία 293 ευρώ. Πιο κοντά σε εμάς γεωγραφικά είναι η Ρουμανία με 158 και η Βουλγαρία με 123 ευρώ.
ΑΝ ΟΜΩΣ ΣΥΜΠΙΕΣΤΟΥΝ έτσι οι μισθοί, τι θα γίνει με το κόστος ζωής, τις δόσεις των δανείων, τις τιμές των ακινήτων; Τα συμπεράσματα είναι εύλογα. Πριν μπει μαχαίρι στις αγελάδες α λα Αργεντινή - ή έστω σε κανένα κατσίκι - προηγείται η σφαγή της μεσαίας τάξης. Ακόμη χειρότερα, η θυσία των νεοεισερχόμενων στην αγορά που δεν θα γίνουν ποτέ μεσαία τάξη αλλά ένα υπόστρωμα ανεπαρκώς μισθοδοτούμενων.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: από το «προσεχώς Βουλγάρες» που ανέγραφαν τα ποτάδικα της ελληνικής περιφέρειας, πάμε για το «αύριο Σόφια». Ολα αυτά σε μια - χαμένη - δεκαετία.
