«Αν δεν ήταν η Σμαράγδα, θα δούλευα στη λαϊκή»
Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία του Ντίνου Καρύδη, η οποία απεικονίζει στο μεγαλείο της την οικονομική κρίση που μαστίζει και τον κλάδο των ηθοποιών. Ο γνωστός πρωταγωνιστής παίρνει μια πολύ χαμηλή σύνταξη και μετά βίας τα βγάζει πέρα με τη σύζυγό του, την Τζούλια Αργυροπούλου, αν παράλληλα δεν εργάζεται στο θέατρο.
Η συγκίνησή του φθάνει σε κορύφωση, όταν μιλάει για την κόρη του, τη Σμαράγδα Καρύδη, και τα μάτια του βουρκώνουν. Ο Ντίνος Καρύδης παραδέχεται ότι η μοναχοκόρη του είναι πάντα εκεί, για να στηρίζει τους γονείς της σε όλες τις δύσκολες στιγμές που αντιμετωπίζουν.
«Μου σηκώθηκε η τρίχα όταν έλαβα τον φόρο αλληλεγγύης» εξομολογείται σε καθημερινή εφημερίδα ο ηθοποιός. «Και λέω: "Αμάν, πώς θα το πληρώσω εγώ αυτό, που δεν ξέρω τι θα γίνει την άλλη μέρα;" Και η Σμαράγδα μου είπε: "Μην ανησυχείς μπαμπά. Θα το πληρώσω εγώ!" Το άγιο παιδί μου!».
Αν στη ζωή του Ντίνου Καρύδη και της Τζούλιας Αργυροπούλου δεν υπήρχε η Σμαράγδα, δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τις δυσχέρειες και να κρατήσουν ψηλά το κεφάλι. «Αν δεν ήταν η Σμαράγδα, θα αναγκαζόμουν να πάω να δουλέψω στη λαϊκή αγορά και δεν το λέω υποτιμητικά αυτό. Θα ήταν τιμή μου. Το θέμα είναι αν αντέχεις» παραδέχεται ο Ντίνος Καρύδης.
«Όταν είσαι από 25 έως 45 χρόνων, έχεις αντοχές, όταν όμως μεγαλώνεις, μειώνονται. Εγώ πήγα προχθές στο Σύνταγμα και δεν μπορούσα να αναπνεύσω από τα χημικά. Κάποιοι που με γνώρισαν με έσυραν μέχρι το θέατρο "Βρετάνια". Κάθισα κάτω και με πλάκωσαν οι λυγμοί. Δεν μπορούσα να βλέπω άνθρωπο να σκοτώνει άνθρωπο».
Η μηναία σύνταξη που καταβάλλεται στον ηθοποιό, ύστερα από τόσα χρόνια δουλειάς πάνω στο σανίδι και στα πλατό, είναι τόσο πενιχρή, που δεν του επιτρέπει να ζήσει, όσο οι ανάγκες αυξάνονται…
«Ασ’ το. Σου πετάνε ένα ξεροκόμματο σε αυτή την ηλικία» διευκρινίζει ο ίδιος, «που έχεις ανάγκη τους γιατρούς, τα χάπια, τα νοσοκομεία. Πώς να ζήσεις. Και δεν είμαι στα αζήτητα. Δύο δουλειές για αυτή τη σεζόν χαθήκανε, η μία για προσωπικούς μου λόγους και η άλλη -με φώναξε ο Αθερίδης που σκηνοθετεί την παράσταση της Βάσιας Παναγοπούλου- διότι δεν μπορούσα να πάω στις πρόβες καθώς είχαμε παραστάσεις με τον Μεσσάλα».
Τελικά, η Σμαράγδα είναι ό,τι ωραιότερο έκαναν στη ζωή τους αυτοί οι δύο θεατρίνοι, ο Ντίνος Καρύδης και η Τζούλια Αργυροπούλου. Είναι δώρο Θεού για εκείνους. «Βέβαια, αλλά μήπως βοηθήσαμε κι εμείς να γίνει έτσι. Εννοώ ότι όλα πρώτα ξεκινούν από την οικογένεια, μετά είναι ο περίγυρος και φυσικά παίζει ρόλο και η παιδεία. Η Σμαράγδα είναι αγία. Και το καλύτερο δώρο που θα μου κάνει στη φετινή επέτειο των γενεθλίων μου, στις 26 Οκτωβρίου, είναι η πρεμιέρα της που συμπίπτει με τα γενέθλιά μου. Στην παράσταση του έργου "Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης" στο "Μικρό Παλλάς". Περιμένω πώς και πώς για να τη χειροκροτήσω».
«Μου σηκώθηκε η τρίχα όταν έλαβα τον φόρο αλληλεγγύης» εξομολογείται σε καθημερινή εφημερίδα ο ηθοποιός. «Και λέω: "Αμάν, πώς θα το πληρώσω εγώ αυτό, που δεν ξέρω τι θα γίνει την άλλη μέρα;" Και η Σμαράγδα μου είπε: "Μην ανησυχείς μπαμπά. Θα το πληρώσω εγώ!" Το άγιο παιδί μου!».
Αν στη ζωή του Ντίνου Καρύδη και της Τζούλιας Αργυροπούλου δεν υπήρχε η Σμαράγδα, δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τις δυσχέρειες και να κρατήσουν ψηλά το κεφάλι. «Αν δεν ήταν η Σμαράγδα, θα αναγκαζόμουν να πάω να δουλέψω στη λαϊκή αγορά και δεν το λέω υποτιμητικά αυτό. Θα ήταν τιμή μου. Το θέμα είναι αν αντέχεις» παραδέχεται ο Ντίνος Καρύδης.
«Όταν είσαι από 25 έως 45 χρόνων, έχεις αντοχές, όταν όμως μεγαλώνεις, μειώνονται. Εγώ πήγα προχθές στο Σύνταγμα και δεν μπορούσα να αναπνεύσω από τα χημικά. Κάποιοι που με γνώρισαν με έσυραν μέχρι το θέατρο "Βρετάνια". Κάθισα κάτω και με πλάκωσαν οι λυγμοί. Δεν μπορούσα να βλέπω άνθρωπο να σκοτώνει άνθρωπο».
Η μηναία σύνταξη που καταβάλλεται στον ηθοποιό, ύστερα από τόσα χρόνια δουλειάς πάνω στο σανίδι και στα πλατό, είναι τόσο πενιχρή, που δεν του επιτρέπει να ζήσει, όσο οι ανάγκες αυξάνονται…
«Ασ’ το. Σου πετάνε ένα ξεροκόμματο σε αυτή την ηλικία» διευκρινίζει ο ίδιος, «που έχεις ανάγκη τους γιατρούς, τα χάπια, τα νοσοκομεία. Πώς να ζήσεις. Και δεν είμαι στα αζήτητα. Δύο δουλειές για αυτή τη σεζόν χαθήκανε, η μία για προσωπικούς μου λόγους και η άλλη -με φώναξε ο Αθερίδης που σκηνοθετεί την παράσταση της Βάσιας Παναγοπούλου- διότι δεν μπορούσα να πάω στις πρόβες καθώς είχαμε παραστάσεις με τον Μεσσάλα».
Τελικά, η Σμαράγδα είναι ό,τι ωραιότερο έκαναν στη ζωή τους αυτοί οι δύο θεατρίνοι, ο Ντίνος Καρύδης και η Τζούλια Αργυροπούλου. Είναι δώρο Θεού για εκείνους. «Βέβαια, αλλά μήπως βοηθήσαμε κι εμείς να γίνει έτσι. Εννοώ ότι όλα πρώτα ξεκινούν από την οικογένεια, μετά είναι ο περίγυρος και φυσικά παίζει ρόλο και η παιδεία. Η Σμαράγδα είναι αγία. Και το καλύτερο δώρο που θα μου κάνει στη φετινή επέτειο των γενεθλίων μου, στις 26 Οκτωβρίου, είναι η πρεμιέρα της που συμπίπτει με τα γενέθλιά μου. Στην παράσταση του έργου "Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης" στο "Μικρό Παλλάς". Περιμένω πώς και πώς για να τη χειροκροτήσω».
Espresso
