του Σταυριανίδη Κων/νου
Ισχυρίζομαι ότι τα συνδικάτα οργανώνουν απεργίες στα πλαίσια του συστήματος. Ισχυρίζομαι ότι οι απεργίες τους δεν αποτελούν συστημικό κίνδυνο. Όλα τα προηγούμενα χρόνια έθεταν θεσμικά και οικονομικά αιτήματα, μόλις όμως ικανοποιούνταν τα οικονομικά, ξεχνάγανε αμέσως τα θεσμικά.
Το σύστημα δανειζόταν χρήματα και τα ικανοποιούσε, δεν τα έπαιρνε από τους φοροκλέφτες η φοροκλοπή στα υψηλά στρώματα έμεινε ανέγγιχτη και εξακολουθεί να παραμένει.
Είναι ώριμο και καινοτόμο να απεργείς και να απαιτείς ικανοποίηση οικονομικών αιτημάτων απαιτώντας ταυτόχρονα αυτή, να γίνει μέσω φορολόγησης αυτής της φορολογητέας ύλης, η οποία μένει στο απυρόβλητο.
Δεν αρκεί να απεργείς για το τέλος της κατοικίας αλλά να απεργείς π.χ με το αίτημα να πληρώσουν το τέλος της κατοικίας με 120 € /τ.μ. αυτοί που έχουν γιγαντιαία σπίτια σε πανάκριβες περιοχές οι οποίοι σίγουρα είναι φοροφυγάδες αλλά να πληρώσουν επίσης και αυτοί που έχουν σπίτια σε πολυκατοικίας 0,2€/τ.μ κάπως έτσι….
Ερώτημα
Αυτός που το σπίτι του είναι προσημειωμένο στην τράπεζα, που το αγόρασε μέσω στεγαστικού δανείου γιατί να πληρώσει το τέλος κατοικίας, αφού δεν είναι δικό του και είναι της τράπεζας…Μπορεί κανείς να μου το εξηγήσει;
Παρακάτω όμως.
Με λίγα λόγια η απεργία πρέπει να πλήττει τις δομές του συστήματος, διαφορετικά ότι σου δώσουν σήμερα θα στο πάρουν πίσω αύριο.
Αυτό ζούμε σήμερα. Ότι κατάφεραν να πάρουν τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα μέσω απεργιών, αγώνων….όλα τα χρόνια μετά την μεταπολίτευση, το πληρώνουν τώρα πίσω, επειδή δεν έγινε από ανακατανομή του πλούτου αλλά από δανεικά που πήρε το σύστημα, βάζοντας ως εγγύηση τα εισοδήματα και περιουσιακά στοιχεία της χαμηλής και μεσαίας τάξης.
Θα βγούμε από την κρίση με απώλειες στην χαμηλή και μεσαία τάξη. Προβλέπω όμως ως σύγχρονη Κασσάνδρα ότι, αν δεν βάλουμε μυαλό, σε τριάντα- σαράντα χρόνια πάλι το ίδιο θα ζήσουμε.
Πρέπει να ανοίξουμε περισσότερο τα μάτια μας, να αυξήσουμε την κρίση μας, να σταματήσουμε να γλύφουμε (έβγαλε πληγές η γλώσσα μας) ανθρώπους περιορισμένων ικανοτήτων, συντεχνίτες, καιροσκόπους, να αναπτύξουμε την κοινωνική αλληλεγγύη και να ψάξουμε άλλους δρόμους υπάρχουν……και έχουν περιγραφεί από πολλούς..
Προς επίρρωση όσων γράφω, παραθέτω την στιχομυθία μεταξύ Βενιζέλου και Κουσελιά όπως την αντέγραψα από www tanea.gr
«Τι γίνεται με τους μεγαλοοφειλέτες; Γιατί δεν δίνετε στη δημοσιότητα τα ονόματά τους - είναι 3.800 - και τους αφήνετε ήσυχους την ώρα που θέλουμε να κόψουμε το ρεύμα από ανθρώπους που δεν χρωστούν ούτε ένα ευρώ στην Εφορία;» είπε ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών. «Εγώ είμαι τρεις μήνες υπουργός στο Οικονομικών. Εσύ τι έκανες, ρε Δημήτρη, που ήσουν και στο αρμόδιο υπουργείο;» αντέτεινε ο κ. Βενιζέλος για να του απαντήσει ο βουλευτής πως «αυτός ήταν ο λόγος που αποχώρησα από την κυβέρνηση».
Αυτοί οι 3800 χρωστάνε πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ ο καθείς τους όπως δήλωσε ο κ. Κουσιελάς..
Να και ο πολλαπλασιασμός 1.000.000. Χ 3800≥ 3.800.000.000
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Σταυριανίδης Κων/νος
Μηχανικός παραγωγής & διοίκησης/Σύμβουλος Επιχειρήσεων
Μηχανικός παραγωγής & διοίκησης/Σύμβουλος Επιχειρήσεων
