Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Η προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας να αποδυναμώσει το ρόλο των συλλόγων διδασκόντων πολύ εύκολα βρήκε υποστηρικτές


ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Η προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας να αποδυναμώσει το ρόλο των συλλόγων διδασκόντων πολύ εύκολα βρήκε υποστηρικτές.
Οι επαγγελματίες, κομματικοί συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚ ,των δύο κομμάτων που χρόνια τώρα δημιούργησαν και διατηρούν ένα πελατειακό σύστημα στο δημόσιο , δίνουν καθημερινά τις εξετάσεις τους στους πολιτικούς τους προϊσταμένους.

Το σύστημα χρειάζεται όλους εκείνους που έχουν το συνδικαλισμό ως μέσο για την προσωπική τους «εξέλιξη». Από αυτούς επιλέγει κάθε φορά τα στελέχη της εκπαίδευσης μέσα από διαδικασίες κομμένες και ραμμένες στα μέτρα τους .
Οι συλλογικές διαδικασίες, οι σύλλογοι διδασκόντων που συζητούν και αποφασίζουν για ό,τι τους αφορά, οι δάσκαλοι που ενδιαφέρονται και αγαπούν πραγματικά αυτό που κάνουν θεωρώντας τη σχολική μονάδα δικό τους θέμα απλώς τους χαλάνε το στημένο τους παιχνίδι.
Χρειάζονται ραγιάδες και πελάτες-όχι σκεπτόμενους ανθρώπους.
Σε αυτό το πλαίσιο έγιναν πριν λίγο καιρό οι τοποθετήσεις διευθυντών αλλά και πιο πρόσφατα των υποδιευθυντών στις σχολικές μονάδες.
Υπήρξε σχολείο που ο σύλλογος διδασκόντων συνεδρίασε, συζήτησε , επέλεξε και πρότεινε τον υποδιευθυντή προς το ΠΥΣΠΕ . Στη συνεδρίαση όμως του ΠΥΣΠΕ ο συνδικαλιστής της ΔΑΚΕ εκλεγμένος από τους εκπαιδευτικούς για να προασπίζεται τα συμφέροντα τους αγνόησε την πρόταση του συλλόγου διδασκόντων , ακύρωσε το ρόλο του και αποφάσισε να ξεπληρώσει άλλα οφειλόμενα γραμμάτια. Συνδικαλίστρια της ΠΑΣΚ μέλος του ίδιου οργάνου για άλλους -ή τους ίδιους λόγους - επίσης δεν στήριξε την απόφαση του συλλόγου διδασκόντων.
Συνδικαλιστές και ταυτόχρονα στελέχη της εκπαίδευσης θεωρούν τους εαυτούς τους ικανότερους να κρίνουν και να αποφασίζουν , προετοιμάζονται για αυτά που έρχονται.
Προετοιμάζονται για το ρόλο του παντοδύναμου διευθυντή που θα αξιολογεί και θα καθορίζει την επαγγελματική και κυρίως τη μισθολογική εξέλιξη του κάθε δασκάλου.
Προετοιμάζονται να αποδυναμώσουν τελείως τη συλλογική δύναμη του συλλόγου διδασκόντων και να αποφασίζουν για όλα μόνοι τους.
Αυτό είναι το «νέο σχολείο» που μαζί με την υπουργό οραματίζονται Ένα σχολείο που ο φοβισμένος ραγιάς δάσκαλος θα διαμορφώνει φοβισμένους μαθητές, άβουλους πολίτες.
Θα μας βρουν μπροστά τους.
Οι δάσκαλοι με συλλογικούς αγώνες θα προασπίσουν τα δικαιώματά τους και τη δημοκρατία στα σχολεία και στην κοινωνία.