Την ίδια ώρα που ο πληθυσμός της Γης φτάνει τα επτά δισεκατομμύρια, οι ειδικοί εκφράζουν φόβους ότι η ανισορροπία ανάμεσα στα δύο φύλα θα οδηγήσει σε ασταθείς «χώρες εργένηδων» και σε ένα απεγνωσμένο «κυνήγι συζύγων. Οι επιπτώσεις αυτού που ο γάλλος δημογράφος Κριστόφ Γκιλμοτό περιγράφει ως «ανησυχητική αρρενοποίηση» σε χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα, εξαιτίας των επιλεκτικών αμβλώσεων, παραμένουν, ωστόσο, ασαφείς
Όρισμένοι επιστήμονες εκτιμούν πως σε πενήντα χρόνια η έλλειψη γυναικών θα έχει για την κοινωνία την ίδια επίπτωση όπως αυτή της υπερθέρμανσης του πλανήτη: «δεν θα είναι ορατή, αλλά θα υπάρχει».
Όρισμένοι επιστήμονες εκτιμούν πως σε πενήντα χρόνια η έλλειψη γυναικών θα έχει για την κοινωνία την ίδια επίπτωση όπως αυτή της υπερθέρμανσης του πλανήτη: «δεν θα είναι ορατή, αλλά θα υπάρχει».
Πίσω από αυτές τις προειδοποιήσεις υπάρχουν αδιαμφισβήτητα στατιστικά στοιχεία.
Στην Ινδία και στο Βιετνάμ γεννιούνται 112 αγόρια για κάθε 100 κορίτσια, στην Κίνα η αναλογία είναι 120 προς εκατό και σε ορισμένες περιοχές 130 προς 100.
Η τάση αυτή καταγράφεται και σε άλλες χώρες, όπως η Γεωργία, το Αζερμπαϊτζάν, η Αρμενία και η Σερβία, με αναλογία 115 αγόρια για κάθε 100 κορίτσια.
Ο ινδός οικονομολόγος και τιμημένος με Νόμπελ Αμάρτια Σεν είχε γράψει την δεκαετία του '90 άρθρο με τίτλο: «Υπάρχει έλλειψη 100 εκατομμυρίων γυναικών».
Σήμερα, τα δημογραφικά στοιχεία δείχνουν ότι ο αριθμός αυτός έχει φτάσει τα 160 εκατομμύρια ως αποτέλεσμα της παραδοσιακής προτίμησης για τα αγόρια, της μείωσης της γονιμότητας και κυρίως των απολύτως παράνομων επιλεκτικών
αμβλώσεων.
Ακόμα και αν η αναλογία γεννήσεων αγοριών και κοριτσιών δείχνει να ισορροπεί στην Ινδία και στην Κίνα μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια, ο Γκιλμοτό πιστεύει πως στις δύο αυτές χώρες η υπόθεση γάμος θα παραμείνει τις δεκαετίες που έρχονται ένα «κυνήγι κεφαλών».
«Όχι μόνο αυτοί οι άντρες θα παντρεύονται σε μεγαλύτερες ηλικίες, αλλά είναι πιθανόν να μένουν ανύπαντροι σε χώρες που όλοι μπορούσαν κάποτε να βρίσκουν συζύγους», τονίζει.
Ορισμένοι θεωρούν ότι το νέο αυτό πλαίσιο μπορεί να οδηγήσει στην πολυανδρία (μια γυναίκα με πολλούς συζύγους) και στον σεξουαλικό τουρισμό, ενώ άλλοι αναφέρουν περισσότερο καταστροφικά σενάρια στα οποία οι σεξουαλικές επιθέσεις, η βία και οι συγκρούσεις θα αποτελέσουν τους νέους κοινωνικούς κανόνες.
Εδώ και μερικά χρόνια, οι πολιτολόγοι Βάλερι Χάντσον και Αντρέα ντερ Μπόερ είχαν γράψει πως οι ασιατικές χώρες, στις οποίες οι άντρες είναι περισσότεροι από τις γυναίκες, αποτελούν μια σοβαρή απειλή για τη Δύση.
Σύμφωνα με τους ίδιους «οι κοινωνίες με ισχυρή αναλογία αντρών-γυναικών δεν μπορούν να κυβερνούνται παρά μόνο από απολυταρχικά καθεστώτα ικανά να καταστείλουν τη βία στην ίδια τους τη χώρα και να την εξάγουν στο εξωτερικό μέσω του αποικισμού ή του πολέμου».
Η Μάρα Χβίστενταλ, δημοσιογράφους του περιοδικού Science και συγγραφέας δοκιμίου με τίτλο «Μη Φυσική Επιλογή» εκφράζει τις αντιρρήσεις της για την πιθανότητα μεγάλης κλίμακας πολέμων, υπενθυμίζοντας πως η Ινδία είναι μια δημοκρατική χώρα.
Όμως παραδέχεται πως ιστορικά, οι κοινωνίες στις οποίες ο αριθμός των ανδρών ξεπερνά αυτόν τον γυναικών δεν είναι ευχάριστες να ζει κανείς, αναφέροντας ότι υπάρχει κίνδυνος αστάθειας, ακόμα και βιαιοτήτων.
Ο ΟΗΕ έχει προειδοποιήσει για τον συσχετισμό ανάμεσα στην έλλειψη γυναικών και στην αύξηση της διακίνησης γυναικών για σεξουαλικούς σκοπούς ή της μετανάστευσης με στόχο το γάμο.
Μέχρι τώρα δεν έχουν προταθεί συγκεκριμένες λύσεις.
Για τον Γκιλμοτό άμεση προτεραιότητα είναι η διασφάλιση ότι το πρόβλημα αυτό θα δημοσιοποιηθεί και όχι μόνο στις αναδυόμενες χώρες.
