Τέτοια κι κραυγή της ελευτερίας

<< Πολέμα, απο την πρόσκαιρη συνάντηση των αντίδρομων δυνάμεων που
αποτελεί την ύπαρξή σου, να δημιουργήσης ότι αθάνατο μπορεί ο θνητός
απάνω στον κόσμο τούτον -  μιαν Κραυγή.

                  Αυτή,παρατώντας στο χώμα το κορμί που το
γέννησε,οδοιποράει και δουλεύει αιώνια

                    Πως ξεκινάει το φώς απο ενα άστρο και χύνεται
μέσα στη μαύρη αιωνιότητα κι οδοιποράει αθάνατο; Το άστρο πεθαίνει μα
το φώς ποτέ του. Τέτοια κι κραυγή της ελευτερίας.>>
Ν, Καζαντζάκης

ΕΥΡΙΝΟΜΗ