Η σιωπή είναι συνενοχή Αντώνη Σαμαρά
Πήγε, είδε και απήλθε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας ο Αντώνης Σαμαράς, διαψεύδοντας τις χτεσινοβραδινές φήμες που ανέφεραν ανάληψη εκ μέρους του ουσιαστικής πρωτοβουλίας για να βγει η χώρα απ' το τέλμα.
Οι πληροφορίες που "μοίραζε" η Συγγρού χτες βράδυ έκαναν λόγο για εντυπωσιακή (αλλά και ουσιαστική) κίνηση Σαμαρά που θα πρότεινε στον Παπούλια να παραιτηθεί ώστε να γίνουν εκλογές και να βγει η χώρα απ' το αδιέξοδο. Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα οι φήμες ανέφεραν ότι ήταν έτοιμος σε περίπτωση που ο Παπούλιας αρνηθεί να αποχωρήσει απ' τη βουλή.
Ο Σαμαράς όμως ως άλλος Γιώργος έκανε εθιμοτυπική επίσκεψη στον απαράδεκτο Παπούλια και αντί να του τρίξει τα δόντια (τρόποι υπάρχουν) τον ενημέρωσε λέει για την επίσκεψή του στις Βρυξέλλες. Χέστηκε η Φατμέ στο Γιενί Τζαμί. Την ώρα που η πείνα αρχίζει να θερίζει η πολιτική ηγεσία της μείζονος αντιπολίτευσης εξαντλέιται σε φραστικές καταδίκες και εθιμοτυπικές επισκέψεις. Την ώρα που τα κιτάπια δείχνουν ότι ΓΑΠ και Βενιζέλος ξεπουλάν τη χώρα και δίνουν δωράκια στην τρόικα τις κλαδικές συμβάσεις και την αξιοπρέπεια των πολιτών, ο Σαμαράς κάνει βόλτες στην Ηρώδου Αττικού αντί να καταγγείλει στο λαό ως συνένοχο τον φαύλο Παπούλια, που βάζει την υπογραφή του κάτω από αντισυνταγματικά νομοσχέδια τόσο μεγάλης σημασίας για το παρόν και το μέλλον του τόπου, ενώ θα 'πρεπε να διαολοστείλει τον ΓΑΠ και να τον υποχρεώσει να τα ψηφίσουν 180 βουλευτές.
Αλλά απ' τον Παπούλια δεν περιμένουμε τίποτα, ξέρουμε τι κουμάσι είναι.
Ο Σαμαράς που ευαγγελίζεται μια άλλη πολιτική κουλτούρα τι κάνει σ' αυτές τις κρίσιμες στιγμές για τους πολίτες;;
Πως αντιλαμβάνεται στην πράξη αυτή την νέα πολιτική κουλτούρα;;
Που ήταν χτες στη Βουλή;;
Τον άκουσε κανείς;;
Γιατί δεν ξέσκισε τον ΓΑΠ, τον Βενιζέλο, τον Κακλαμάνη που τάχαμου τα καθάρματα θίχτηκαν επειδή ο Τσίπρας μίλησε για ομερτά;;
Αυτοί οι ξετσίπωτοι που δεν θίγονται όταν με την ψήφο τους οδηγούν τον λαό στην πείνα και την ανέχεια.
Επιτρέπεται μετά από αλλεπάλληλες συνταγματικές εκτροπές της κυβέρνησης, μετά από τέτοιους εκβιασμούς και συνεχείς λυσσαλέες φοροεπιδρομές ο Αντωνάκης να συμπεριφέρεται λες και βρίσκεται σε φυσιολογικό πολιτικό περιβάλλον και να περιμένει απ' την κυβέρνηση πότε θα φθαρεί για να πέσει;;
'Η μήπως περιμένει να "κάτσει" πάνω στα ψηφισμένα απ' τον ΓΑΠ νομοσχέδια όταν και αν κυβερνήσει;;
Δυστυχώς η πατρίδα μας ατύχησε κι έπεσε θύμα ακόμα μιας άλλης συγκυρίας: Η ικανότητα του πολιτικού της προσωπικού είναι αντιστρόφως ανάλογη απ' την ένταση της κρίσης και την σπουδαιότητα των στιγμών.
Δυστυχώς και ο Σαμαράς, όπως φαίνεται στην πράξη ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών που "πατρίδα τους είναι τα φουαγιέ της Ντόιτσεμπανκ, τα πεζοδρόμια της Γουόλστρητ, ο προθάλαμος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, η αίθουσα αναμονής της Γκόλντμαν Ζακς, οι διάδρομοι της Μούντις, τα στούντιο των καναλιών, τα ακριβά φαγάδικα, οι εξώστες του Μεγάρου Μουσικής και παρεπιπτόντως, ο καφενές του παλατιού του Όθωνα, που στην κάλπικη δημοκρατία τους, τον βάφτισαν κοινοβούλιο..."
Και μια υπόμνηση: Μοιραία για μια χώρα δεν είναι μόνο μια κυβέρνηση που νομοθετεί όπως αυτή του ΓΑΠ αλλά και η αντιπολίτευση που δέχεται σιωπηρά αυτόν τον τρόπο διακυβέρνησης. Και η σιωπή - πως να τι κάνουμε - είναι συνενοχή Αντώνη Σαμαρά.
Οι πληροφορίες που "μοίραζε" η Συγγρού χτες βράδυ έκαναν λόγο για εντυπωσιακή (αλλά και ουσιαστική) κίνηση Σαμαρά που θα πρότεινε στον Παπούλια να παραιτηθεί ώστε να γίνουν εκλογές και να βγει η χώρα απ' το αδιέξοδο. Προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα οι φήμες ανέφεραν ότι ήταν έτοιμος σε περίπτωση που ο Παπούλιας αρνηθεί να αποχωρήσει απ' τη βουλή.
Ο Σαμαράς όμως ως άλλος Γιώργος έκανε εθιμοτυπική επίσκεψη στον απαράδεκτο Παπούλια και αντί να του τρίξει τα δόντια (τρόποι υπάρχουν) τον ενημέρωσε λέει για την επίσκεψή του στις Βρυξέλλες. Χέστηκε η Φατμέ στο Γιενί Τζαμί. Την ώρα που η πείνα αρχίζει να θερίζει η πολιτική ηγεσία της μείζονος αντιπολίτευσης εξαντλέιται σε φραστικές καταδίκες και εθιμοτυπικές επισκέψεις. Την ώρα που τα κιτάπια δείχνουν ότι ΓΑΠ και Βενιζέλος ξεπουλάν τη χώρα και δίνουν δωράκια στην τρόικα τις κλαδικές συμβάσεις και την αξιοπρέπεια των πολιτών, ο Σαμαράς κάνει βόλτες στην Ηρώδου Αττικού αντί να καταγγείλει στο λαό ως συνένοχο τον φαύλο Παπούλια, που βάζει την υπογραφή του κάτω από αντισυνταγματικά νομοσχέδια τόσο μεγάλης σημασίας για το παρόν και το μέλλον του τόπου, ενώ θα 'πρεπε να διαολοστείλει τον ΓΑΠ και να τον υποχρεώσει να τα ψηφίσουν 180 βουλευτές.
Αλλά απ' τον Παπούλια δεν περιμένουμε τίποτα, ξέρουμε τι κουμάσι είναι.
Ο Σαμαράς που ευαγγελίζεται μια άλλη πολιτική κουλτούρα τι κάνει σ' αυτές τις κρίσιμες στιγμές για τους πολίτες;;
Πως αντιλαμβάνεται στην πράξη αυτή την νέα πολιτική κουλτούρα;;
Που ήταν χτες στη Βουλή;;
Τον άκουσε κανείς;;
Γιατί δεν ξέσκισε τον ΓΑΠ, τον Βενιζέλο, τον Κακλαμάνη που τάχαμου τα καθάρματα θίχτηκαν επειδή ο Τσίπρας μίλησε για ομερτά;;
Αυτοί οι ξετσίπωτοι που δεν θίγονται όταν με την ψήφο τους οδηγούν τον λαό στην πείνα και την ανέχεια.
Επιτρέπεται μετά από αλλεπάλληλες συνταγματικές εκτροπές της κυβέρνησης, μετά από τέτοιους εκβιασμούς και συνεχείς λυσσαλέες φοροεπιδρομές ο Αντωνάκης να συμπεριφέρεται λες και βρίσκεται σε φυσιολογικό πολιτικό περιβάλλον και να περιμένει απ' την κυβέρνηση πότε θα φθαρεί για να πέσει;;
'Η μήπως περιμένει να "κάτσει" πάνω στα ψηφισμένα απ' τον ΓΑΠ νομοσχέδια όταν και αν κυβερνήσει;;
Δυστυχώς η πατρίδα μας ατύχησε κι έπεσε θύμα ακόμα μιας άλλης συγκυρίας: Η ικανότητα του πολιτικού της προσωπικού είναι αντιστρόφως ανάλογη απ' την ένταση της κρίσης και την σπουδαιότητα των στιγμών.
Δυστυχώς και ο Σαμαράς, όπως φαίνεται στην πράξη ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών που "πατρίδα τους είναι τα φουαγιέ της Ντόιτσεμπανκ, τα πεζοδρόμια της Γουόλστρητ, ο προθάλαμος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, η αίθουσα αναμονής της Γκόλντμαν Ζακς, οι διάδρομοι της Μούντις, τα στούντιο των καναλιών, τα ακριβά φαγάδικα, οι εξώστες του Μεγάρου Μουσικής και παρεπιπτόντως, ο καφενές του παλατιού του Όθωνα, που στην κάλπικη δημοκρατία τους, τον βάφτισαν κοινοβούλιο..."
Και μια υπόμνηση: Μοιραία για μια χώρα δεν είναι μόνο μια κυβέρνηση που νομοθετεί όπως αυτή του ΓΑΠ αλλά και η αντιπολίτευση που δέχεται σιωπηρά αυτόν τον τρόπο διακυβέρνησης. Και η σιωπή - πως να τι κάνουμε - είναι συνενοχή Αντώνη Σαμαρά.
"Παρέμβαση"
