Ο Άρειος Πάγος υπογραμμίζει ότι η μη καταβολή του συγκεκριμένου επιδόματος παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της ισότητας.
Τη μηνιαία πρόσθετη παροχή (επίδομα) των 176 ευρώ του άρθρου 14 του Ν. 3016/2002 την δικαιούνται αναδρομικά οι εργαζόμενοι στον Αναπτυξιακό Σύνδεσμο Δυτικής Αθήνας, έκρινε ο Άρειος Πάγος με την υπ΄ αριθμ. 1557/2011 απόφασή του.
Οι αρεοπαγίτες απέρριψαν αίτηση του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Δυτικής Αθήνας που ζητούσε να αναιρεθεί απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών η οποία είχε δικαιώσει 33 εργαζόμενους με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στο επίμαχο ΝΠΔΔ οι οποίοι διεκδικούσαν το επίδομα των 176 ευρώ.
Ειδικότερα, στην αρεοπαγιτική απόφαση σημειώνεται ότι κάθε υπάλληλος αμειβόμενος σύμφωνα με τις διατάξεις του μισθολογίου του προσωπικού της Δημόσιας Διοίκησης δικαιούται, κατ' εφαρμογή της αρχής της ισότητας, να λαμβάνει ως τμήμα του μισθού του την παροχή των 176 ευρώ.
Ακόμη, σημειώνεται στη δικαστική απόφαση ότι η χορήγηση του επίμαχου επιδόματος «συνιστά ευθεία και γενική αύξηση των αποδοχών των υπαλλήλων που υπάγονται στο ενιαίο μισθολογικό πλαίσιο των υπαλλήλων του Δημοσίου, των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ και δεν συναρτάται με καμία άλλη προϋπόθεση, όπως ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας, το είδος της εργασίας ή τα πρόσωπα των εργαζομένων και ως εκ τούτου η μη χορήγησή της συνιστά παράβαση της συνταγματικής αρχής της ισότητας σε συνδυασμό με την αρχή της ίσης αμοιβής για ίσης αξίας εργασία (άρθρο 14 και 22 του Συντάγματος)».
Σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες, «μετά την κατάργηση του άρθρου 14 του Ν. 3016/2002 και των κατ' εξουσιοδότηση αυτού εκδοθεισών υπουργικών αποφάσεων, με το άρθρο 28 παράγραφος 4 του Ν. 3205/2003, η μισθολογική παροχή διατηρήθηκε ως προσωπική διαφορά».
Με παλαιότερες αμετάκλητες αποφάσεις του, ο Άρειος Πάγος έχει κρίνει νόμιμη την καταβολή του επιδόματος των 176 ευρώ σε όλους τους εργαζόμενους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Αναλυτικότερα, το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου έχει κάνει δεκτές αγωγές εργαζομένων με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου απασχολουμένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (όπως είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, νοσοκομεία, κ.λπ.) και επικύρωσε την καταβολή του επιδόματος των 176 ευρώ σε εργαζομένους.
Η ειδική παροχή των 176 ευρώ χορηγήθηκε αρχικά με το νόμο 3016/2002 και αποσκοπούσε στο να εξομαλυνθούν οι υπάρχουσες μισθολογικές διαφορές υπέρ των χαμηλόμισθων υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν πρόσθετες μισθολογικές παροχές. Όμως στην συνέχεια, από το 2002 και μετά, το επίδομα αυτό επεκτάθηκε με σωρεία υπουργικών αποφάσεων (άνω των 55) και σε άλλες πολλές, ετερόκλητες κατηγορίες εργαζομένων.
Κατόπιν αυτών, η επίμαχη παροχή απέκτησε το χαρακτήρα μισθολογικής παροχής που προσαυξάνει, χωρίς άλλη προϋπόθεση, τον μισθό όλων ανεξαιρέτως των υπαλλήλων του Δημοσίου, των ΟΤΑ και ΝΠΔΔ, που αμείβονται σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις του μισθολογίου του προσωπικού της Δημόσιας Διοίκησης.
Το ζήτημα της καταβολής του επιδόματος των 176 ευρώ εκκρεμεί και στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Τέλος, με το νέο ενιαίο μισθολόγιο που καθιερώθηκε πρόσφατα για τους εργαζομένους στον Δημόσιο τομέα δεν παρέχεται η επίμαχη παροχή των 176 ευρώ.
Ειδικότερα, στην αρεοπαγιτική απόφαση σημειώνεται ότι κάθε υπάλληλος αμειβόμενος σύμφωνα με τις διατάξεις του μισθολογίου του προσωπικού της Δημόσιας Διοίκησης δικαιούται, κατ' εφαρμογή της αρχής της ισότητας, να λαμβάνει ως τμήμα του μισθού του την παροχή των 176 ευρώ.
Ακόμη, σημειώνεται στη δικαστική απόφαση ότι η χορήγηση του επίμαχου επιδόματος «συνιστά ευθεία και γενική αύξηση των αποδοχών των υπαλλήλων που υπάγονται στο ενιαίο μισθολογικό πλαίσιο των υπαλλήλων του Δημοσίου, των ΟΤΑ και των ΝΠΔΔ και δεν συναρτάται με καμία άλλη προϋπόθεση, όπως ιδιαίτερες συνθήκες εργασίας, το είδος της εργασίας ή τα πρόσωπα των εργαζομένων και ως εκ τούτου η μη χορήγησή της συνιστά παράβαση της συνταγματικής αρχής της ισότητας σε συνδυασμό με την αρχή της ίσης αμοιβής για ίσης αξίας εργασία (άρθρο 14 και 22 του Συντάγματος)».
Σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες, «μετά την κατάργηση του άρθρου 14 του Ν. 3016/2002 και των κατ' εξουσιοδότηση αυτού εκδοθεισών υπουργικών αποφάσεων, με το άρθρο 28 παράγραφος 4 του Ν. 3205/2003, η μισθολογική παροχή διατηρήθηκε ως προσωπική διαφορά».
Με παλαιότερες αμετάκλητες αποφάσεις του, ο Άρειος Πάγος έχει κρίνει νόμιμη την καταβολή του επιδόματος των 176 ευρώ σε όλους τους εργαζόμενους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Αναλυτικότερα, το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου έχει κάνει δεκτές αγωγές εργαζομένων με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου απασχολουμένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (όπως είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, νοσοκομεία, κ.λπ.) και επικύρωσε την καταβολή του επιδόματος των 176 ευρώ σε εργαζομένους.
Η ειδική παροχή των 176 ευρώ χορηγήθηκε αρχικά με το νόμο 3016/2002 και αποσκοπούσε στο να εξομαλυνθούν οι υπάρχουσες μισθολογικές διαφορές υπέρ των χαμηλόμισθων υπαλλήλων που δεν λαμβάνουν πρόσθετες μισθολογικές παροχές. Όμως στην συνέχεια, από το 2002 και μετά, το επίδομα αυτό επεκτάθηκε με σωρεία υπουργικών αποφάσεων (άνω των 55) και σε άλλες πολλές, ετερόκλητες κατηγορίες εργαζομένων.
Κατόπιν αυτών, η επίμαχη παροχή απέκτησε το χαρακτήρα μισθολογικής παροχής που προσαυξάνει, χωρίς άλλη προϋπόθεση, τον μισθό όλων ανεξαιρέτως των υπαλλήλων του Δημοσίου, των ΟΤΑ και ΝΠΔΔ, που αμείβονται σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις του μισθολογίου του προσωπικού της Δημόσιας Διοίκησης.
Το ζήτημα της καταβολής του επιδόματος των 176 ευρώ εκκρεμεί και στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Τέλος, με το νέο ενιαίο μισθολόγιο που καθιερώθηκε πρόσφατα για τους εργαζομένους στον Δημόσιο τομέα δεν παρέχεται η επίμαχη παροχή των 176 ευρώ.
