Νέες,νέοι.
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι.
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι.
38 χρόνια συμπληρώνονται από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Οι μέρες του Νοέμβρη και το αίτημα για Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία δεν αναπαύονται στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Αποτελούν ένα διαρκές διακύβευμα για τους εργαζόμενους και τη νεολαία σε μία περίοδο όπου η Δημοκρατία, το δικαίωμα στη μόρφωση και την εργασία θεωρούνται αναλώσιμα μπροστά στην διασφάλιση της κερδοφορίας και των προνομίων του κεφαλαίου.
Τα κόμματα του μνημονίου (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και παρατρεχάμενοι) επιλέγουν να οχυρωθούν ενάντια στην όξυνση των κοινωνικών αντιστάσεων σε μία κυβέρνηση “εθνικής σωτηρίας” με μοναδικό τους στόχο της ολοκλήρωση της επίθεσης στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας. Η έκρηξη της λαϊκής οργής, που εκφράστηκε στη μεγαλειώδη γενική απεργία στις 19-20 Οκτωβρίου και τις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου πανικόβαλε το σύνολο του αστικού πολιτικού κόσμου. Βιώνουμε μία δημοκρατική εκτροπή όπου οι πολιτικοί εκφραστές του κεφαλαίου μαζί με τα ΜΜΕ προσπαθούν να μας εγκλωβίσουν σε εκβιαστικά διλήμματα, κατηγορούν τον αγωνιζόμενο Λαό και τον καθιστούν υπαίτιο της οικονομικής καταστροφής λόγω των κινητοποιήσεων. Ο λαϊκός παράγοντας εκτοπίζεται, τα δημοκρατικά δικαιώματα καταστρατηγούνται, η καταστολή οξύνεται, οι κοινωνικοί αγώνες ποινικοποιούνται και το δικαίωμα της κοινωνίας να εκφραστεί θεωρείται καταστροφή.
Παρουσιάζουν το μνημόνιο και τα μέτρα λιτότητας ως μονόδρομο, μας λένε δηλαδή πως για να ανακάμψει η οικονομία, για να ζήσουν οι τράπεζες και το κεφάλαιο πρέπει να ξεπουληθεί ο δημόσιος πλούτος, οι εργαζόμενοι να βγουν στην εφεδρεία και να απολυθούν, οι συλλογικές συμβάσεις να καταργηθούν και εμείς να ζήσουμε με μισθούς πείνας χωρίς δικαιώματα, χωρίς αξιοπρέπεια. Στη διετία 2009-2011 το ύψος του πραγματικού μισθού μειώθηκε 11.5% στο σύνολο της οικονομίας και 9.2% στον ιδιωτικό τομέα, με τους ανέργους να αγγίζουν το 1 εκατομμύριο. Οι δείκτες της ανεργίας αγγίζουν πλέον το 20% και στους νέους 18 έως 25 ετών φτάνει το 44%. Κόβουν μισθούς, συντάξεις και ταυτόχρονα μας επιβαρύνουν διαρκώς με νέους φόρους. Την ίδια στιγμή το μεγάλο κεφάλαιο απολαμβάνει νέες προκλητικές φοροαπαλλαγές καθώς η φορολογία του αγγίζει μόλις το 20% επί των κερδών του. Την ίδια στιγμή που τα λαϊκά εισοδήματα συρρικνώνονται, οι κυβερνήσεις ενισχύουν τις τράπεζες με 130 και πλέον δις ευρώ!
Παρουσιάζουν το μνημόνιο και τα μέτρα λιτότητας ως μονόδρομο, μας λένε δηλαδή πως για να ανακάμψει η οικονομία, για να ζήσουν οι τράπεζες και το κεφάλαιο πρέπει να ξεπουληθεί ο δημόσιος πλούτος, οι εργαζόμενοι να βγουν στην εφεδρεία και να απολυθούν, οι συλλογικές συμβάσεις να καταργηθούν και εμείς να ζήσουμε με μισθούς πείνας χωρίς δικαιώματα, χωρίς αξιοπρέπεια. Στη διετία 2009-2011 το ύψος του πραγματικού μισθού μειώθηκε 11.5% στο σύνολο της οικονομίας και 9.2% στον ιδιωτικό τομέα, με τους ανέργους να αγγίζουν το 1 εκατομμύριο. Οι δείκτες της ανεργίας αγγίζουν πλέον το 20% και στους νέους 18 έως 25 ετών φτάνει το 44%. Κόβουν μισθούς, συντάξεις και ταυτόχρονα μας επιβαρύνουν διαρκώς με νέους φόρους. Την ίδια στιγμή το μεγάλο κεφάλαιο απολαμβάνει νέες προκλητικές φοροαπαλλαγές καθώς η φορολογία του αγγίζει μόλις το 20% επί των κερδών του. Την ίδια στιγμή που τα λαϊκά εισοδήματα συρρικνώνονται, οι κυβερνήσεις ενισχύουν τις τράπεζες με 130 και πλέον δις ευρώ!
Είναι προφανές πως οι δυνάμεις του κεφαλαίου επιδιώκουν να μετακυλήσουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων για να σώσουν τα κέρδη τους. Μας λένε ότι θα χρειαστεί μια δεκαετία λιτότητας έτσι ώστε το μέγεθος του χρέους να μειωθεί... σε αυτό που βρισκόταν πριν την υπαγωγή μας στο μηχανισμό στήριξης. Γίνεται ξεκάθαρο πως το πρόβλημα δεν είναι το χρέος αλλά η ίδια η καπιταλιστική οργάνωση της κοινωνίας που ταυτόχρονα με τεράστιες ποσότητες πλούτου συσσωρεύει φτώχεια και εκμετάλλευση. Ο κόσμος της εργασίας και η νεολαία δεν πρέπει να κάνουν καμία θυσία για την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού καπιταλισμού. Καμία θυσία για την σταθερότητα της ευρωπαϊκής και της παγκόσμιας οικονομίας. Να μειωθούν τα κέρδη τους όχι τα δικαιώματα μας!
Απέναντι στους μονόδρομους τους, εμείς προτάσσουμε την συλλογικότητα και την αλληλεγγύη. Όλοι εμείς που βρεθήκαμε στο δρόμο του αγώνα, στις απεργίες, στις πλατείες και διεκδικήσαμε το δικαίωμα μας να ζούμε με αξιοπρέπεια οφείλουμε να ανατρέψουμε εκείνες τις πολιτικές που διαλύουν τις ζωές μας. Να ανατρέψουμε τις κυβερνήσεις τους και την Τρόικα, να προτάξουμε ένα δρόμο όπου οι ανάγκες μας θα μπαίνουν πάνω από τα κέρδη τους, να αγωνιστούμε για την οικονομία των αναγκών μας και όχι του κεφαλαίου, να χτίσουμε μία κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης.
www.syriza.grΑπέναντι στους μονόδρομους τους, εμείς προτάσσουμε την συλλογικότητα και την αλληλεγγύη. Όλοι εμείς που βρεθήκαμε στο δρόμο του αγώνα, στις απεργίες, στις πλατείες και διεκδικήσαμε το δικαίωμα μας να ζούμε με αξιοπρέπεια οφείλουμε να ανατρέψουμε εκείνες τις πολιτικές που διαλύουν τις ζωές μας. Να ανατρέψουμε τις κυβερνήσεις τους και την Τρόικα, να προτάξουμε ένα δρόμο όπου οι ανάγκες μας θα μπαίνουν πάνω από τα κέρδη τους, να αγωνιστούμε για την οικονομία των αναγκών μας και όχι του κεφαλαίου, να χτίσουμε μία κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης.
