Αφιερωμένο σε εκείνους τους πολιτικούς, που, τυφλωμένοι από τη μωρία και την απληστία τους, δεν αντιλήφθηκαν και δεν αντιλαμβάνονται ακόμη το μέγεθος του κακού που διέπραξαν και εξακολουθούν να διαπράττουν. Ακόμη φωνασκούν, ακόμη “ερμηνεύουν”, ακόμη αυτοαθωώνονται, ακόμη επικρίνουν, ακόμη απαιτούν. Ίσως, τελικά, η μόνη εξήγηση για την ακατ(ανόητη) συμπεριφορά τους, να είναι η ευαγγελική ρήση: “ου γαρ οίδασι τι ποιούσιν”!