Σε ηλικία 76 ετών έφυγε από τη ζωή ο πρώτος σκόρερ του Μουντιάλ 1962. Ο Βαλεντίν Ιβάνοφ, θρύλος του ρωσικού ποδοσφαίρου, που εδώ και χρόνια πάλευε με τη νόσο του Αλτσχάιμερ, ήταν γνωστός για τον ταχύτατο ρυθμό που έδινε στο παιχνίδι, την τεχνική και την κλειστή του ντρίμπλα, η οποία στα ρωσικά έχει πάρει το όνομά του.
Στο Κύπελλο Εθνών του 1960, το πρώτο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της ιστορίας, οδήγησε τη Σοβιετική Ένωση στον τίτλο μαζί με τους Λεβ Γιασίν, Ιγκορ Νέρο, Γιούρι Βόινοφ και τους υπόλοιπους της μεγάλης αυτής γενιάς. ήταν πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης, μαζί με ακόμα έξι παίκτες. Το ίδιο κατάφερε, με τέσσερα γκολ, στο Μουντιάλ του 1962 στη Χιλή, όταν μοιράστηκε τον τίτλο του πρώτου σκόρερ με θρύλους όπως ο Γκαρίντσα, ο Βαβά, ο Άλμπερτ, ο Γέρκοβιτς και ο Σάντσες.
Πέρασε όλη του την καριέρα στην Τορπέντο Μόσχας, παρότι κυνηγήθηκε πραγματικά για να πάρει μετεγγραφή στην ομάδα της μυστικής αστυνομίας (ΤΣΣΚΑ) ή σε αυτήν του στρατού (Λοκομοτίβ). Μαζί με τον καλό του φίλο Έντουαρντ Στρελτσόφ, ο οποίος πέρασε ακόμα περισσότερες κακουχίες και φυλακίστηκε για 7 χρόνια επειδή δεν άλλαζε ομάδα, οδήγησαν την Τορπέντο στις μεγαλύτερες στιγμές της ιστορίας της. Ως αρχηγός ο Ιβάνοφ κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο, ενώ ως προπονητής της Τορπέντο, έχοντας ως πρώτο βιολί τον φίλο του, πανηγύρισε ακόμα ένα πρωτάθλημα και δύο Κύπελλα.
Σε 287 ματς σημείωσε 124 γκολ, ενώ πέτυχε και 26 γκολ με την εθνική Σοβιετικής Ένωσης σε 59 συμμετοχές, και είναι τρίτος στη σχετική λίστα πίσω από τους "υπερηχητικούς" Ουκρανούς, Όλεγκ Μπλαχίν (42) και Όλεγκ Προτάσοφ (29).
Ο Ιβάνοφ, του οποίου ο γιος υπήρξε παίκτης της Τορπέντο και διεθνής διαιτητής, θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που έχει αναδείξει το ρωσικό ποδόσφαιρο και η αγαπημένη του ομάδα ανακοίνωσε ότι το γήπεδο "Έντουαρντ Στρελτσόφ" θα μετονομαστεί σύντομα σε "Στρελτσόφ-Ιβάνοφ".
Πέρασε όλη του την καριέρα στην Τορπέντο Μόσχας, παρότι κυνηγήθηκε πραγματικά για να πάρει μετεγγραφή στην ομάδα της μυστικής αστυνομίας (ΤΣΣΚΑ) ή σε αυτήν του στρατού (Λοκομοτίβ). Μαζί με τον καλό του φίλο Έντουαρντ Στρελτσόφ, ο οποίος πέρασε ακόμα περισσότερες κακουχίες και φυλακίστηκε για 7 χρόνια επειδή δεν άλλαζε ομάδα, οδήγησαν την Τορπέντο στις μεγαλύτερες στιγμές της ιστορίας της. Ως αρχηγός ο Ιβάνοφ κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο, ενώ ως προπονητής της Τορπέντο, έχοντας ως πρώτο βιολί τον φίλο του, πανηγύρισε ακόμα ένα πρωτάθλημα και δύο Κύπελλα.
Σε 287 ματς σημείωσε 124 γκολ, ενώ πέτυχε και 26 γκολ με την εθνική Σοβιετικής Ένωσης σε 59 συμμετοχές, και είναι τρίτος στη σχετική λίστα πίσω από τους "υπερηχητικούς" Ουκρανούς, Όλεγκ Μπλαχίν (42) και Όλεγκ Προτάσοφ (29).
Ο Ιβάνοφ, του οποίου ο γιος υπήρξε παίκτης της Τορπέντο και διεθνής διαιτητής, θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που έχει αναδείξει το ρωσικό ποδόσφαιρο και η αγαπημένη του ομάδα ανακοίνωσε ότι το γήπεδο "Έντουαρντ Στρελτσόφ" θα μετονομαστεί σύντομα σε "Στρελτσόφ-Ιβάνοφ".
