Του Δημητρίου Ι. Παπαδημοπούλου, Δικηγόρου Λαρίσης.
Αφού επισημανθούν οι συνταγματικές παρεκκλίσεις και στηλιτευθεί το πολυμελές της νέας κυβερνήσεως – που ο ίδιος ο νέος Πρωθυπουργός χαρακτήρισε ως μεταβατική – θα αναμείνουμε επιφυλακτικοί αλλά όχι χωρίς ελπίδα.
Και ενώ ο απερχόμενος Πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου, κατά την τελετή παραδόσεως της πρωθυπουργίας του απέφευγε επιμελώς να προσδώσει στο νέο Πρωθυπουργό αυτή του την ιδιότητα, αλλά τον αποκαλούσε ΄΄κ. Παπαδήμο΄΄, γεγονός που όλως παραδόξως έμεινε παντελώς ασχολίαστο από όλα τα Μ.Μ.Ε., η λογική μας, συμβούλευε τη μνήμη μας, εξάγοντας συμπεράσματα.
Και ενώ τόση ικανότητα διαπραγματευτικής εγρήγορσης και σπουδής, όπως αυτή ανεδείχθη στις πρόσφατες ζυμώσεις για το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης, πώς τόση απροσεξία, πώς τόση αφέλεια, πώς απλά ένα λάθος. Έτσι – ελαφρά τη καρδία – δεχθήκαμε ένα Μνημόνιο το 2010 με κατάπτυστους όρους που εκχωρούσε εθνική κυριαρχία; Οι ΄΄τιτανικοί΄΄, ΄΄τα πιστόλια στα τραπέζια΄΄ που εκτίναζαν τα ΄΄σπρέντς΄΄, ενώ αυτά είχαν αρχίσει να υποχωρούν μετά τα πρώτα μέτρα λιτότητας, και κατόπιν τα διλήμματα που τέθηκαν προ των δημοτικών εκλογών, που τα ξαναεκτίναξαν, ήταν κι’ αυτά ένα λάθος; Τυχαία – τότε - και η μετατροπή της κρίσης ελλείμματος σε κρίση δανεισμού μετά από τόσα καμώματα; Και μετά την απόφαση της 21ης Ιουλίου επρόκειτο για ακόμη ένα λάθος, η μονομερής ικανοποίηση των απαιτήσεων της Φινλανδίας που ήγειρε ανάλογες απαιτήσεις και των άλλων χωρών, τορπιλίζοντας – μεταξύ άλλων λόγων – αυτή τη συμφωνία; Και κατόπιν η συμφωνία της 26ης προς 27η Οκτωβρίου απετέλεσε και πάλι απλά ένα λάθος, η ανακοίνωση για το περίφημο δημοψήφισμα που ανατάραξε ή δήθεν ανατάραξε το σύμπαν;
Είναι ψέμα ή αλήθεια ότι η ίδια η κυβέρνηση ζήτησε να μην εκταμιευθεί η 6η δόση αλλά να μείνει για αργότερα, επειδή – κατά την ίδια την κυβέρνηση που ΄΄ έπαιζε΄΄ με τις ημερομηνίες – υπήρχε επάρκεια; Οι αλλαγές στην ηγεσία του στρατού και η ταυτόχρονη αποστρατεία πλήθους ανωτάτων αξιωματικών μέχρι να ΄΄φθάσουμε κάπου΄΄ (χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε την όποια αξιοσύνη των επιλεχθέντων) κι’ αυτές ήταν σύμπτωση;!
Συμπτώσεις επί συμπτώσεων. Άπειρες συμπτώσεις. Άρα καμία σύμπτωση!
Φρονούμε πως, στους πλησίον αλλά και στους μακράν ΄΄εταίρους΄΄ μας θα άρμοζε μια ανδρεία απάντηση του τύπου: Η Ελλάς ως λίκνο και τροφός του παγκοσμίου πολιτισμού, θύμα δε και πάλι μιας ακόμη σκευωρίας, ζητά (αν και δικαιούται) προκειμένου να αποπαγιδευθεί, την αλληλεγγύη των εταίρων της, που τόσα τής οφείλουν, όχι μόνον σε πολιτισμό αλλά και σε αίμα. Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάς δεν παραδίδει την ψυχή της. Και μετά Εκλογές…
Πλην όμως, με δεδομένη την παραπληροφόρηση και την παρερμηνεία των γεγονότων ας μη σπεύσουμε να αμφισβητήσουμε τον κ. Σαμαρά, που ο ίδιος θεωρεί ότι το χρέος προς την Πατρίδα είναι βαρύ και είναι ένα χρέος που ποτέ δε θες να ξεχρεώσεις αλλά πρέπει μόνον να το τιμήσεις. Που είπε όχι στο επαίσχυντο μνημόνιο, όταν άλλοι το ψήφιζαν ή ΄΄ψαχνόντουσαν΄΄. Που δήλωσε στην παρούσα φάση ΄΄παρών΄΄ στις δραματικές ώρες που ζει ο τόπος θέτοντας πατριωτικούς όρους και που τον στόχο της προσπάθειας για πραγματική - και όχι κίβδηλη - σωτηρία της Ελλάδος δεν τον ξεχνά.
Διότι, ως αρχηγός, από το ύψωμα, ΄΄βλέπει΄΄ … σφαιρικά…σε 360 μοίρες.
