Για τα παιδικά της χρόνια αλλά και για τις αντιδράσεις του πατερά της ως προς το απόφαση της να γίνει ηθοποιός μίλησε σε πρόσφατη συνέντευξη της η Ελένη Ερήμου.
«Δεν ήμουν παιδί που τα έβλεπε όλα ρόδινα. Ήμουν ένα ανοιχτό και κλειστό παιδί. Ο πατέρας μου δεν ήθελε το θέατρο καθόλου, ήταν ‘απέναντι μου’. Με την μάνα μου είχα άλλη σχέση», εξομολογείται η ηθοποιός σε εβδομαδιαίο περιοδικό.
Και συνεχίζει: «Η μητέρα μου χαιρόταν να με βλέπει στη δουλειά μου, ενώ ο πατέρας μου ζήτημα να είχε δει ένα έργο μου. Αρνιόταν τον χώρο μου, δεν μου το εξήγησε ποτέ, δεν μπορούσα να κάνω διάλογο μαζί του. Για τη μαμά μου η πρεμιέρα ήταν γεγονός, χωρίς να επαίρεται. Είχε έναν θαυμασμό και μια εκτίμηση για αυτό που έκανα. Μόνο εκείνη ήξερε πόσο πονεμένη ήταν η ιστορία που έβλεπε», καταλήγει η Ελένη Ερήμου.
«Δεν ήμουν παιδί που τα έβλεπε όλα ρόδινα. Ήμουν ένα ανοιχτό και κλειστό παιδί. Ο πατέρας μου δεν ήθελε το θέατρο καθόλου, ήταν ‘απέναντι μου’. Με την μάνα μου είχα άλλη σχέση», εξομολογείται η ηθοποιός σε εβδομαδιαίο περιοδικό.
Και συνεχίζει: «Η μητέρα μου χαιρόταν να με βλέπει στη δουλειά μου, ενώ ο πατέρας μου ζήτημα να είχε δει ένα έργο μου. Αρνιόταν τον χώρο μου, δεν μου το εξήγησε ποτέ, δεν μπορούσα να κάνω διάλογο μαζί του. Για τη μαμά μου η πρεμιέρα ήταν γεγονός, χωρίς να επαίρεται. Είχε έναν θαυμασμό και μια εκτίμηση για αυτό που έκανα. Μόνο εκείνη ήξερε πόσο πονεμένη ήταν η ιστορία που έβλεπε», καταλήγει η Ελένη Ερήμου.