Την ώρα που ομιλούμε για την αξιοποίηση και την προβολή του Ολύμπου, τον έχουμε εγκαταλείψει απροστάτευτο, στο έλεος και τις ορέξεις του κάθε αυθαίρετου υλοτόμου και κυνηγού. Το μόνο που ακούς μπαίνοντας στον Όλυμπο είναι τα μουγκρητά των αλυσοπρίονων και τις μπαταριές των τουφεκιών.
Καλές οι θεωρίες και τα μεγαλεπήβολα σχέδια για θεματικά πάρκα, τελεφερίκ, χιονοδρομικά κέντρα, κλπ.. Όταν αντικρίζεις όμως την εικόνα, που αποδίδουν στο ελάχιστο οι χθεσινές φωτογραφίες των όσων συμβαίνουν στο «ιερό βουνό» και κατά τα άλλα «παγκόσμιο μνημείο της φύσης», τότε ανακαλείς, τα παίρνεις όλα πίσω και θέτεις άλλες προτεραιότητες.
Δυστυχώς δεν είμαστε ικανοί, ούτε για το αυτονόητο και άκρως απαραίτητο, την προστασία του. Χωρίς αυτή δεν έχει νόημα να μιλάμε για όποια αξιοποίηση, ανάδειξη και προβολή του Ολύμπου.
Υ.Γ. Η φωτογράφηση έγινε στις 22 Νοεμβρίου, σε υψόμετρο έως 1000 μέτρα περίπου, στη διαδρομή προς καταφύγιο «Κρεβάτια», την ημέρα και την ώρα ακριβώς της διαβούλευσης για τον Όλυμπο. Εκατοντάδες κομμένα δέντρα στις πλαγιές του δασικού δρόμου. Δίπλα τους κλαδιά και πριονίδια να θυμίζουν τη λύσσα και τη βαρβαρότητα του αλυσοπρίονου. Τραγική ειρωνεία, σπιτικά σκουπίδια δίπλα στους κομμένους κορμούς σε ανταπόδοση φαίνεται των δέντρων που αφαίρεσαν. Δυστυχώς ο Όλυμπος έγινε εμπόριο μερικών, οι οποίοι παραμένουν ασύλληπτοι, ενώ συνήθως την πληρώνουν κάποια φτωχαδάκια με μερικά ξύλα για τις ανάγκες του σπιτιού τους.
