Λαϊκή βραδυά από τον Σύλλογο Φίλων ΣΤΕΛΙΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ
Του Σωτηρίου Δ. Μασταγκά
Στη συμπλήρωση, εντός του 2011, 10 χρόνων από τον θάνατο (2001) και 80 χρόνων από τη γέννηση (1931) του, ο Σύλλογος Φίλων ΣΤΕΛΙΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ νομού Πιερίας δεν θα μπορούσε να μην τιμήσει τον σπουδαίο αυτόν λαϊκό τραγουδιστή, που έγραψε τη δική του μεγάλη ιστορία στο λαϊκό μας τραγούδι. Δεν χρειάζεται να ανήκει κανείς στους σκεπτικιστές του «μύθου» και να ακούει κάθε βράδυ (σαν προσευχή) τα τραγούδια «Υπάρχω», «Οι μισοί καλοί» για να παραδεχθεί ότι ο Στέλιος Καζαντζίδης είναι η μεγαλύτερη σε έκταση και όγκο αντρική λαϊκή φωνή του τραγουδιού μας.
Πιστοί στο ραντεβού τους, για άλλη μια φορά τα μέλη και οι φίλοι του Συλλόγου πραγματοποίησαν την Παρασκευή το βράδυ 25 Νοεμβρίου 2011, λαϊκή βραδυά οικογενειακό κέντρο ΔΑΜΑΣΚΗΝΙΑ του Λιτοχώρου. Οι πολλοί φίλοι από το Λιτόχωρο, την Κατερίνη και την Πιερία γλέντησαν και τουλάχιστον για μια βραδυά άφησαν το ΔΝΤ και την κρίση εκτός χώρου. Το Διοικητικό Συμβούλιο φρόντισε για την άρτια και επιμελημένη διοργάνωση του προγράμματος και έτσι όλοι ξαναθυμήθηκαν και τραγούδησαν τα τραγούδια του Καζαντζίδη που άφησαν εποχή, είναι και σήμερα επίκαιρα και συντροφεύουν την καθημερινότητα μας.
Στο μπουζούκι και τραγούδι ο δεξιοτέχνης Νίκος Παγάνας, στην κιθάρα και τραγούδι ο ανεπανάληπτος Κωστής Μπαλανίκας, στο ακορντεόν ο μοναδικός Κώστας Χασιώτης. Τραγούδησαν επίσης οι εκφραστικοί Βαγγέλης Μαυρομάτης, Γιάννης Παλάσκας και Σωτήρης Χασιώτης.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Αστέριος Μπαντιάς στον χαιρετισμό του μεταξύ άλλων τόνισε: «Ο Στέλιος Καζαντζίδης είναι ο Όλυμπος του τραγουδιού. Αδιατάρακτα φωλιάζει στην καρδιά μας η παθιασμένη και εγκάρδια αγάπη μας γι’ αυτόν τον μεγάλο εκφραστή των καημών της χαράς και του έρωτα. Θα ήταν περίεργο αν στον τόπο μας, που είναι γνωστό ότι οι κάτοικοι του διακατέχονται από το μεράκι του γλεντιού, του καλού τραγουδιού και του χορού, δεν τιμούσαμε την επέτειο του Στέλιου». Πράγματι, στην εποχή μας, με μια Ελλάδα που παλεύει να σταθεί στα πόδια της, οι Έλληνες προσπαθούν να κλείσουν τις πληγές της κρίσης βρίσκοντας στο πρόσωπο και στα τραγούδια του Καζαντζίδη τον ειλικρινή και ιδανικό εκφραστή τους.
