Πάμε δημοψήφισμα;
Ήρθε η ώρα(;) λοιπόν 40 σχεδόν χρόνια μετά την τελευταία φορά που διεξάχθηκε στην Ελλάδα δημοψήφισμα να επανέλθει ο ξεχασμένος θεσμός.
Παρακάμπτουμε το γεγονός πως ακόμα και θέμα κοκού να ρωτάει το δημοψήφισμα, (την τελευταία φορά που έγινε δημοψήφισμα το ερώτημα ήταν αν θέλει ο Έλληνας τον θεσμό της βασιλείας) ο Ελληνικός λαός θα ψηφίσει την επιστροφή του (!) απλά και μόνο για να καταγραφεί η αντίθεσή του με το οτιδήποτε ζητήσει και θελήσει η πλέον λαομίσητη κυβέρνηση που έχει ζήσει η γενιά μας στη χώρα μας.
Παρακάμπτουμε επίσης την αντισυνταγματικότητα του εγχειρήματος, καθώς δεν επιτρέπεται να γίνει δημοψήφισμα για δημοσιονομικά ζητήματα, όπως είναι η νέα δανειακή σύμβαση και τα μέτρα που θα περιλαμβάνει.
Η παρατήρησή μας έγκειται στο γεγονός πως με ουσιαστικό πρωθυπουργό ένα συνταγματολόγο, αυτό που βιώνουμε είναι ο πραγματικός διασυρμός κάθε θεσμού και λογικής ενάντια στη λαϊκή βούληση με μοναδικό στόχο και σκοπό μικροκομματικές και εφήμερες ανάγκες και μικρομεγαλίστικους κομπλεξικούς κομπασμούς να φανούν μάγκες της μιας μέρας του ενός τίτλου ειδήσεων στη τηλεόραση των 8 του πρωτοσέλιδου της μιας μέρας.
Ο μοναδικός πραγματικός λόγος που τρομοκρατούν (!) με δημοψηφίσματα (αλήθεια γιατί τρομάξαν όλοι ανεξαιρέτως οι μεγαλοδημοσιογράφοι μαζί με τα πολιτικά δεκανίκια της κυβέρνησης στην ανακοίνωση για δημοψήφισμα; Γιατί φοβίζει η γνώμη και η εντολή του λαού;) δεν είναι άλλος από το να δεσμεύσουν την αντιπολίτευση και κυρίως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να πει ναι ή όχι στην ευρωπαϊκή… «σωτηρία» της Πέμπτης.
Θέλουν να κρεμάσουν στα μανταλάκια το κόμμα που θα εναντιωθεί στους …»ευρωσωτήρες» να το διαπομπεύσουν σε Ελλάδα και ευρώπη και σύμφωνα με την σκέψη τους να φανούν σαν μοναδικοί εν Ελλάδι συμπορευτές του ευρωπαϊκού -φιλελεύθερου και αντιλαϊκού- ιδεώδους.
Η ν.δ. αντιλαμβανόμενη την …παγίδα και με τον φόβο μη πιαστεί σε αυτήν, ανακοίνωσε πως δε θα παραβρεθεί καν στη Βουλή στη συζήτηση που ξεκινάει από αύριο τα δεκανίκια μεταξύ ουρλιαχτών και εκστρατείας φόβου, ζητούν να μπει στο ντουλάπι και να ξεχαστεί άλλα 40 χρόνια κάθε ιδέα για δημοψηφίσματα.
Αυτή η κυβέρνηση έχει καταλάβει πως μετράει αντίστροφα. Όχι για τη μέρα των εκλογών -που με όση λύσσα κρατάνε με νύχια και με δόντια, όσο πιο μακρυά μπορούνε, θα έρθει- αλλά για την ολική εξαφάνιση του κυβερνητικού κόμματος -αλά τούρκα που εξαφανίστηκαν όλα τα κόμματα που κυριαρχούσαν δεκαετίες σε μία μέρα- για πάντα.Οι άνθρωποι φοβούμενοι πως θα χαθεί η καρέκλα για πάντα έχουν γαντζωθεί με νύχια και με δόντια σ’ αυτή και δε την αφήνουν αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις και για το τι συμβαίνει έξω από τους γυάλινους πύργους τους.
Αυτή η κυβέρνηση έχει τελειώσει στα μάτια όλου του Ελληνικού λαού που ζει τις χειρότερες μέρες από την εποχή του πολέμου.
Έχουμε γυρίσει στις εποχές των παππούδων μας, η ανεργία και η φτώχεια αυξάνονται εκρηκτικά κάθε μέρα που περνάει. Οι σοσιαληστές που ψήφισαν οι Έλληνες για να ζήσουν καλύτερα τελικά σε δύο μόνο χρόνια τους καταλήστευσαν τη ζωή, τα όνειρα και το μέλλον.
Ο Παπανδρέου όταν έλεγε «λεφτά υπάρχουν» δεν έκανε λάθος ούτε ήθελε να πει κάτι διαφορετικό:
Σε άλλους απευθυνόταν όχι στους Έλληνες. Σε αυτούς στους οποίους μας παρέδωσαν δεμένους χειροπόδαρα και εμάς και τα παιδιά μας και τα αγέννητα εγγόνια μας.
Είχαμε ξαναγράψει, με αφορμή την πρώτη προσπάθεια συγκυβέρνησης πως: Αυτό που ζούμε είναι ο θάνατος του ΠΑΣΟΚ. Το δυστύχημα είναι πως ψοφάει μαινόμενο… Φοβόμαστε πως δικαιωνόμαστε.
Με τέτοια τραγική κατάσταση που ζούμε στην καθημερινότητά μας εξαιτίας της κυβερνητικής πολιτικής ακόμα και οι ταινίες τρόμου δεν προκαλούν φόβο πια… Με δημοψήφισμα ή χωρίς, αυτή η κυβέρνηση θα πρέπει να παραδεχτεί το τέλος και να αποχωρήσει.
Τώρα. Πριν να είναι αργά. Πριν ζήσουμε τον πραγματικό τρόμο όλοι μας.
